به گزارش جامجمآنلاین از فارس، در زمانهای که سکوت سیاسی و ناآگاهی رسانهای، صدای عدالتخواهی را به تدریج خفه میکند، ناوگانی با بیش از ۷۰ کشتی از ملیتها و فرهنگهای گوناگون که تنها پرچم فلسطین را بر دوش میکشند از امید و تعهد به میان آبها پا گذاشتهاند؛ این کاروان به نام «الصمود» (ایستادگی) به سوی غزه حرکت کرده است تا نهتنها کمکهای انساندوستانه را به مقصد برساند، بلکه پیامی جهانی از مقاومت، همبستگی و صداقت را به گوش جهانیان برساند.
سالهاست که محاصره غزه بهعنوان یکی از پیچیدهترین پروندههای حقوق بشری جهان دستخوش بیخبری و ممانعتهای دیپلماتیک میشود اما تجربههایی در گذشته نشان دادند که امید در جوهر مقاومت نهفته است؛ هر گاه که اقدامی جسورانه صورت گرفت، حمایتها بیشتر و شعله نشانههای مقاومت روشنتر شد.
کاروان «الصمود» هم در چنین بستر روان شده است؛ حرکتی مدنی، انسانی و بدون پشتوانه سیاسی صریح؛ حرکتی که از جهانیان برای کنار زدن دیوار بیتفاوتی طلب عدالت میکند.
برای بسیاری از ما که کیلومترها دور از آبها در خاک ساکن هستیم، این تصاویر و طراحیها هستند که حماسه را قابل لمس میکنند. هنرمندان مختلفی از سراسر جهان با زبان گرافیک و تصویرگری به این حرکت پیوستهاند.
تصاویر منتشرشده از این کاروان دریایی حالا در حافظه بصری جهان ثبت شده است؛ کشتیهایی با دماغههایی که به سوی افق میشکافند و پرچمهای فلسطین که بر پهنه آبی دریا غرورمندانه در باد میرقصند. تماشای این قاب، بیش از آنکه یک عکس خبری باشد، به صحنهای نقاشیشده میماند؛ صحنهای از شکوه و حماسه که پیشاپیش نوید پیروزی را میدهد.
پوسترهای هنرمندان پر است از کشتیهایی با قطع قلمی طوفانی و پرچمهای سرخ و سبز، حامل پیام ایستادگی هستند؛ تصاویر صحنهای نقاشانه، اما پرطنین از ناوگانی شجاع بر بستر آب هستند.
اعضای این کاروان از ملیتهای مختلف آمدهاند، اما تنها پرچمی که بر فراز کشتیها برافراشته شده، پرچم فلسطین است. اینجا مرز جغرافیا معنایی ندارد؛ غزه مرز انسانیت است و هر کس به این مرز پای بگذارد، شهروند فلسطین میشود.
شاید طراحان پروژههای رسانهای آمریکا و رژیم صهیونیستی گمان میکردند میتوانند با وارونهنمایی حقیقت، حس همدردی و عدالتخواهی را در جهان از میان ببرند، اما هنوز کسانی هستند که با دیدن خون هزاران شهید غزه، وجدانشان بیدار میشود و دل به دریا میزنند.
خالد صبح از فلسطین، نعیمه فاضلی از ایران، نادر أسمر و محمد فریج از فلسطین، انریکو اکرولانی از ایتالیا، سوریا از استرالیا، سالی سمیر از مصر و ماریا از بلژیک از جمله هنرمندانی هستند که طرحهای خود را برای این حرکت مردمی خلق کردهاند.
آنها بیآنکه یکدیگر را بشناسند یا حتی زبانی مشترک داشته باشند، وجدان انسانیشان آنان را به یک مقصد رسانده آن هم رساندن صدای کاروان الصمود به جهان است.
کاروان الصمود نه فقط یک حرکت دریایی که نمادی از پیوند هنر و مقاومت است؛ پیوندی که نشان میدهد وجدان جهانی هنوز زنده است و هنرمندان، حتی کیلومترها دورتر از غزه، میتوانند صدای مظلومیت و ایستادگی باشند.