به گزارش
جام جم آنلاین، شادی غفوریان اظهار کرد: شورای فنی و سیاستگذاری تئاتر شهر مشهد به عنوان نهادی کلیدی، نقش مهمی در هدایت و توسعه تئاتر ایفا میکند. با توجه به ترکیب این شورا، انتخاب افراد جدید میتواند نویدبخش تغییراتی در رویکردها و اولویتها باشد. به طور کلی انتظار میرود تیم جدید با تخصصها و تجربیات متنوع خود، پویایی و افقهای تازهای را برای تئاتر مشهد به ارمغان آورده و دیدگاههای نوینی را در زمینه تولید، اجرا و آموزش تئاتر مطرح کنند.
وی در پاسخ به اینکه آیا ترکیب فعلی شورا نماینده واقعی بدنه تئاتر است یا همچنان با حلقهای بسته از افراد تصمیمگیرنده مواجه هستیم، گفت: این موضوع به دغدغهای جدی تبدیل شده است، چراکه برای جلب اعتماد هنرمندان و اطمینان از تصمیمگیریهای فراگیر و عادلانه، وجود شفافیت در فرآیندهای انتخاب اعضا و نحوه عملکرد شورا ضرورتی انکارناپذیر دارد. در صورتی که این شفافیت برقرار نباشد، این خطر وجود دارد که شورا به جای آنکه بازتابدهنده اراده جمعی خانواده تئاتر باشد، به ابزاری در دست گروهی خاص بدل شود.
این نویسنده و کارگردان تئاتر با بیان اینکه برای تقویت ارتباط شورا با بدنه تئاتر و شکلگیری تعامل مؤثر و دوطرفه، ضروری است بسترهایی فراهم شود که امکان حضور فعال هنرمندان، اساتید و متخصصان در حوزههای مختلف همچون کارگردانی، بازیگری، نمایشنامهنویسی، طراحی صحنه و لباس را در قالب کارگروههای تخصصی مهیا کند، افزود: همچنین برگزاری جلسات منظم با حضور فعالان تئاتر میتواند به شنیده شدن نظرات، دغدغهها و پیشنهادهای آنان کمک کند و مسیر تصمیمگیری را به مشارکت نزدیکتر سازد. از سوی دیگر شفافسازی معیارهای انتخاب آثار برای اجرا در مجموعه تئاتر شهر و تبیین دقیق فرآیندهای تصمیمگیری، میتواند به توزیع عادلانه فرصتها و حمایتهای موجود بدون اعمال تبعیض کمک کند.
وی تاکید کرد: نکته قابل تأمل دیگر عدم حضور بانوان در ترکیب شورای سیاستگذاری مجموعه تئاتر مشهد است. تئاتر به عنوان هنری فراگیر، نیازمند تنوع در دیدگاههاست و از آنجا که نیمی از جامعه هنری را بانوان تشکیل میدهند، حذف آنان از چنین ساختاری میتواند پیامهایی منفی به همراه داشته باشد. غیبت بانوان نه تنها باعث نادیده گرفتن نگاهها و دغدغههای خاص زنان در حوزه تئاتر میشود، بلکه این تصور را ایجاد میکند که مشارکت آنها در سطوح مدیریتی کماهمیت تلقی میشود.
این نویسنده و کارگردان تئاتر تصریح کرد: در نتیجه شورا از تجربیات و تخصصهای ارزشمند این بخش از جامعه هنری محروم خواهد ماند. این مسئله میتواند بر اعتبار و جامعیت شورا تأثیر منفی بگذارد و ضروری است که در آینده، با نگاه دقیقتری به آن توجه شود و برای رفع این خلأ، تدابیر مناسبی اندیشیده شود.