اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت نشست مسکو

در این ارتباط، ایران یک‌سری ملاحظات راهبردی در قبال سوریه دارد که آن ملاحظات باعث می‌شود با برخی کشورها از جمله آمریکا و برخی کشورهای منطقه، همنشینی راهبردی و تاکتیکی نداشته باشد، اما امکان همنشینی با سوریه و روسیه وجود دارد؛ بویژه این‌که نشست دیروز بعد از شرایطی شکل گرفت که آمریکا در ارتباط با روسیه عهدشکنی کرد و عملا آمریکا به گونه‌ای خلاف تعهد عمل کرده و شرایط در حوزه میدانی با این عهدشکنی آمریکا به ضرر دولت سوریه شد.

اما اهداف بلندمدت به شرایط سوریه بعد از داعش برمی‌گردد. سراشیبی داعش در عراق و سوریه آغاز شده و امکان این‌که داعش به سمت انجام فعالیت‌های تروریستی نمایشی روی آورد، وجود دارد. همچنین برخی بازیگران و مشخصا مرتجعین عرب و رژیم صهیونیستی که تحولات میدانی به سود آنها شکل نمی‌گیرد، می‌خواهند صحنه را به گونه‌ای دیگر شکل دهند و بنابراین هماهنگی‌های میان سه کشور ایران، روسیه و سوریه درباره وضعیت سوریه بعد از داعش‌، ضروری است و مذاکرات فعلی را می‌توان در قالب تاکتیک‌های خاص سه کشور ارزیابی کرد.

در شرایط فعلی، ابتکار عمل در اختیار این سه کشور است و بیشترین امکان کمک را می‌توانند داشته باشند. سایر کشورهایی هم که جدای از تاکتیک‌های منفی و مبتنی بر بحران ـ که آمریکا و برخی از بازیگران مانند عربستان در دستور کار دارند ـ می‌خواهند به مردم سوریه کمک کنند باید سیاست‌های خود را در قالب مثلث ایران، روسیه و سوریه شکل دهند. در طول دو سال اخیر شاهد بودیم که آمریکا ائتلافی را تشکیل داد و در طرف مقابل هم ایران، روسیه و سوریه قرار داشتند. اما فقط مثلث تهران، مسکو و دمشق به صورت عملی با تروریسم مقابله کرده‌اند و در سمت مقابل هرچه بوده شعار مبارزه با تروریسم بوده و ائتلاف غربی حتی در سیاست‌هایی دوگانه به تروریسم کمک کرده و نشان داده که به فکر رفع مشکلات مردم سوریه نیست.

دکتر حشمت‌الله فلاحت‌پیشه - عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس