صدای خبر، بازنشسته شد

نخستین باری که حیاتی را ملاقات کردم در نمایشگاه مطبوعات بود. مجری مسلط رو به روی دوربین با صدای رسا وچهره ای بی لبخند و آرام، پشت دوربین، مردی بود کم حرف، موقر، ‌کشیده قامت و لاغر با عینک مطالعه ای که شیشه های قطور داشت و چهره ای که بدون فون گریم اتاق خبر انگار کم رنگ به نظر می رسید.

خودش می دانست صدای خاطره های دور نسل ماست؛ از بغضش گفت وقتی خبر رحلت امام ( ره )، قطعنامه 598 شورای امنیت یا زلزله بم را می خواند و تعریف کرد که چه طور با نفس های عمیق سعی می کرد نگذارد بغضش گریه شود و بعد از شادی اش حرف زد وقتی شکستن حصر آبادان و آزادی خرمشهر را خبر می داد.

صحبت مان که گل انداخت از حس و حال اولین باری که خبر خوانده بود برایم گفت که هیچ اضطرابی نداشت و پر ازشور و انرژی بود و روز ترسناکی را در چند سال پیش توصیف کرد که ناگهان وسط خواندن خبر دیدار رهبری با همافران، صدایش گرفت و با همان صدای گرفته، خبر را به علت اهمیتش تا انتها خواند اما برای مدتی آنقدر بیمار شد که دیگر نمی توانست خبر بخواند.

گفت عجیب ترین پرسشی که درباره کارش شنیده از تازه کارهای خبر و نوحه خوان ها بوده است که پرسیده اند برای خوب شدن صدای شان باید چه جور رژیم غذایی بگیرند.

وقتی پرسیدم آیا اخبار را پیش از رفتن جلوی دوربین می خواند؟ خندید که « همیشه » و دلیل آورد که هر مجری باید دل نگران باشد مبادا کلمه ای نامانوس وسط خبری برایش کمین کرده باشد و به همین خاطر مجری ها باید اخبارشان را بارها و بارها پیش از رفتن مقابل دوربین بخوانند و عجیب است که برخی جوان ها هنوز این فوت کوزه گری را به کار نمی بندند.

صدای خبر ، حالا دو روز است که رسما بازنشسته شده اما این بازنشستگی به منزله خداحافظی اش از آنتن نیست ، هرچند به هر حال بازنشستگی او به این معناست که فرصت را به مجری های جوان داده است تا توانمندی ها و آموخته های شان را به نمایش بگذارند و جزئی از خاطرات ماندگار نسل های بعدی شوند.

مریم یوشی زاده - خبرنگار جام جم آنلاین