نام اصغر شرفی برای اهالی فوتبال آن‌قدر آشناست که نیازی به معرفی ندارد.
کد خبر: ۹۳۲۴۶۷
اصغر شرفی: کادر فنی استقلال باید تقویت شود

به گزارش جام جم آنلاین ، برای معرفی او به نسل جدید فوتبال ایران فقط کافی است بگوییم مربی تیم ملی ایران در جام جهانی 78 آرژانتین. دوست و دستیار حشمت مهاجرانی، مرد دوست‌داشتنی فوتبال ایران. او دیروز در روزنامه جام‌جم بود. چکیده صحبت‌های شرفی را بخوانید.

مربی باید فرمانده باشد

من طرز کار کردن بعضی از مربیان را قبول ندارم. در همه تیم هایم می‌گفتم فرمانده منم و شما همه باید سرباز باشید. هر کسی با این موضوع مشکلی دارد برود. یک بار در یکی از تیم‌های ایران بازیکنی آمد و گفت ما هفت نفریم که اگر پول ندهند دیگر بازی نمی‌کنیم. گفتم چه کسانی هستید. او اسم آورد. من هم گفتم همه شما ساک‌ها را بردارید و اردو را ترک کنید. شوخی نداشتم و اخراجشان کردم. معتقدم حرف آخر را باید مربی بزند و حرفش باید برش داشته باشد. کاریزما و ا‌ختیارش آن‌قدر باید بالا باشد که بازیکن حساب ببرد نه این که بازیکن تیم را اداره کند.

اینجا قواعد خودش را دارد

اینجا ایران است. در این فوتبال، خیلی از مسائلی که در فوتبال دنیا دیده می‌شود اصلا وجود ندارد. خیلی چیزها هم هست که در دنیا نمی‌بینید! برای همین این فوتبال چیزی نمی‌شود. آنها که قواعد کار کردن در این فوتبال را بلدند، خیلی موفق می‌شوند. در عوض آدم‌هایی مثل وحید هاشمیان و مهدی مهدوی‌کیا در این فوتبال جایی ندارند.

آدم‌ها، شأن خود را حفظ کنند

بزرگان این فوتبال نباید خودشان را بشکنند. نباید کاری کنند که آدم‌های دیگر دلشان برای آنها بسوزد و به آنها به چشم ترحم نگاه کنند. من تا وقتی دعوت نشوم، ورزشگاه آزادی نمی‌روم، چون می‌دانم آنجا به مشکل می‌خورم. من در یک کشور غریبه کارت مربیگری‌ام را در جام جهانی 1978 نشان دادم و مرا به جایگاه ویژه بردند. تازه حسن آقا حبیبی هم مهمان من بود. ایشان را هم به جایگاه ویژه بردند. آیا آن کارت 40 سال قبل، اینجا در کشور خودم اعتبار دارد و مرا به VIP می‌برند؟ اینجا چون جایگاه پیشکسوت تعریف نشده، به مشکل می‌خورم اگر بی‌دعوت بروم.

مشکل روز فوتبال

مشکل این روزهای فوتبال باشگاهی در ایران، قراردادهای یکساله است. هوادار تا می‌آید عاشق بازیکن شود، می‌بیند او از تیمش رفته است. این اتفاق بیشتر از هر کسی باب دل دلال‌هاست. این اتفاق، هویت را از فوتبال باشگاهی ما می‌گیرد. قدیم این طور نبود. دوستی، صمیمیت و عشق به وطن در بازیکن موج می‌زد. مشکل دیگر فوتبال ایران این است که دروغ در آن خیلی زیاد شده. همه به هم دروغ می‌گویند. بازیکن و مربی و مدیر ندارد. همه بلدند چکار کنند! البته این فوتبال آدم‌های خوب هم دارد، ولی تعدادشان خیلی کم است.

استقلال باید تقویت شود

کادر فنی استقلال باید تقویت شود. من امیدوارم منصوریان در کارش موفق شود؛ اما باید کسانی در کنار او باشند که بتوانند کمک کنند.

تیم 78 تیم خوبی بود

در تیم 1978 انضباط حرف اول را می‌زد. حشمت مهاجرانی، استاد کار روانی بود و بچه‌ها از پدرشان بیشتر دوستش داشتند. من هم دعواکن آن تیم بودم؛ اما فقط برنامه‌های مهاجرانی پیاده می‌شد. در آن تیم همه حرف از «تیم» می‌زدند. «من» نداشتیم. امروز مصاحبه‌های بازیکنان را که می‌خوانم خنده‌ام می‌گیرد. می‌گویم اینها درباره ورزش انفرادی حرف می‌زنند که این همه من من می‌کنند؟

امان از ورزش دولتی

ورزش دولتی، ما را بدبخت کرده چون مدیران پول دولتی را راحت خرج می‌کنند. برای آن پول اگر زحمت کشیده بودند، این‌قدر راحت خرجش نمی‌کردند. باید راهی برای خرج از این بحران بزرگ پیدا کنند تا بخش خصوصی درگیر باشگاه‌داری و بسترسازی در زمینه سخت‌افزار ورزش شود.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها