کوک شدن ساز نوازندگان نوجوان

به گزارش جام‌جم، سال گذشته بود که فراخوانی برای جذب نوازندگان نوجوان برای تشکیل یک ارکستر در خبرگزاری‌ها و شبکه‌های اجتماعی منتشر شد؛ خبری که شاید بسیاری آن را جدی نگرفته و تصور کردند این فراخوان هم یک ایده خوب است که در شرایط نابسامان ارکسترهای کشور نمی‌تواند چندان پیشروی کند و به زودی فراموش می‌شود، اما اکنون نوجوانان روی صحنه در حال تمرین هستند و صاحبان این ایده خوب، آن را به انجام رسانده‌اند.

طی روزهای گذشته طبقه ششم بنیاد رودکی، میزبان ارکستر موسیقی کودکان و نوجوانان بود. ارکستری که آخرین جلسه تمرینی‌اش را در سال 94 به رهبری لوریس چکناواریان پشت‌سر گذاشت تا بهار سال آینده باز هم با انرژی کارش را از سر بگیرد و خود را برای اجرایی که تیر سال آینده روی صحنه می‌برد، آماده کند.

اما ایده شکل‌گیری این ارکستر از کجا آمد و چه کسانی پشت آن ایستاده‌اند؟ شهرام توکلی، رهبر این ارکستر بیان می‌کند: ارکستر نوجوانان ایران که به نوعی اولین ارکستر گروه سنی نوجوان در ایران است، حاصل چندین ماه فعالیت هنرمندان نوجوان و هیات موسس این مجموعه متشکل از پیمان میرآقاسی، ‌آرمان نوروزی، علی‌اکبر قربانی، آرش فلاحی، امیر حقی و بنده است. ما کارمان را از سال گذشته آغاز کردیم و اجرایی را هم روی صحنه بردیم که موفق بود.

وی ادامه می‌دهد: هدف از بنیان ارکستر نوجوانان ایران، رشد و بالندگی موسیقی ایران و موسیقیدانان ایرانی است، ضمن این‌که بنیانگذاران این ارکستر آن را بستری برای کشف و رشد استعدادها و عرضه توانمندی‌های نوازندگان در قامت نوازنده ارکستر یا سولیست می‌دانند که امیدواریم با توجه به برنامه‌ریزی‌هایی که در این زمینه انجام دادیم، بتوانیم به نتیجه مورد نظر دست پیدا کنیم. به گفته توکلی، این ارکستر با هزینه‌ شخصی شورای پنج نفره‌ای که آن را تشکیل داده‌اند، اداره می‌شود و به هیچ نهادی وابستگی مالی ندارد.

خداحافظی در 19 سالگی

توکلی می‌گوید: شروع فعالیت ارکستر با 12 نوازنده بود، اما حالا 60 نوجوان در آن ساز می‌زنند و در پایان 19 سالگی‌شان با ما خداحافظی می‌کنند.

هرچند این نوازنده‌ها از ارکستر نوجوانان می‌روند، اما بی‌شک می‌توانند در دیگر ارکسترهای کشورمان به عنوان نوازنده‌های خوبی که تجربه حضور روی صحنه را هم دارند به کار گرفته شوند.

لوریس چکناواریان هم که به عنوان رهبر مهمان، با ارکستر نوجوانان تمرین کرده است، می‌گوید: نوازنده‌های این ارکستر با این‌که سن کمی دارند، اما خیلی قوی و بااستعداد هستند. حس موسیقی را خوب می‌فهمند و خیلی خوب ساز می‌زنند. وی ادامه می‌دهد: ایده شکل‌گیری این ارکستر خیلی خوب است. چون نوجوانان می‌توانند از حالا تجربه حضور در اجراهای حرفه‌ای را کسب کنند و از هنرستان یا آموزشگاه‌های موسیقی ناگهان به شرایط حرفه‌ای پرتاب نشوند.

هر اجرا، یک کلاس عملی

این رهبر ارکستر هر بار حضور روی صحنه را برای هنرمند یک کلاس درس دانسته و تاکید می‌کند: اجرا برای هنرمند همیشه مانند یک کلاس عملی است، چراکه می‌تواند هر بار خودش را محک بزند و سعی کند بهتر شود. حالا وقتی این فرصت را زودتر و از سنین پایین‌تر داشته باشد، می‌تواند هنر خود را خیلی بهتر ارائه کند و زودتر گام‌های محکمی را در فعالیت‌های هنری‌اش بردارد.

چکناواریان بیان کرد: پیش از این هم گفته‌ام، اما باز تکرار می‌کنم، باید تعصب‌هایمان را کنار بگذاریم. نوازنده و مدرس موسیقی خارجی خوب و قوی را به ایران بیاوریم تا حضورشان بر نوازنده‌های دیگر و فضای ارکستر تاثیر بگذارد.

هرچند تاکنون موسسان ارکستر نوجوانان سخنی مبنی بر نیاز به حمایت از سوی نهادهای مربوط را نداشته‌اند، اما امیدواریم مسئولان با توجه به نقش مهم چنین ارکسترهایی در آینده موسیقی کشور برای تربیت نوازندگان موفق و ارتقای سطح موسیقی، ارکستر نوجوانان را زیر چتر حمایتی خود گرفته و آنها را در ادامه مسیر یاری کنند.