با هادی ساعی قهرمان تکواندو و عضو شورای شهر تهران
حرف نزدن سخت‌تر از حرف زدن است
هادی ساعی یکی از قهرمانانی است که از شورای سوم در پارلمان شهری تهران حضور دارد. از شورای سوم او سال‌ها عضو هیات‌رئیسه شورا بود و این ماجرا در سال دوم شورای چهارم به پایان رسید. حکایت حضور پر حاشیه ورزشی‌های شورای چهارم در انتخابات فدراسیون‌ها از ساعی آغاز شد. او از شرکت در انتخابات فدراسیون تکواندو باز ماند، دلیل آن هم دو شغله بودن او عنوان شد، یعنی اگر در انتخابات فدراسیون به عنوان رئیس انتخاب شده بود، عهده‌دار دو شغل می‌شد؛ عضویت شورا و همزمان ریاست فدراسیون. داستان محرومیت ساعی در شورا چندان پیگیری نشد. تبعیضی که سبب شد یک بار درصحن شورا نسبت به آن گلایه کند.
خودتان را تعریف کنید.
آرام و کوشا.
کلا خیلی سعی می‌کنید؟
بله. از فامیلم هم معلوم است!
اهل کجا هستید؟
اصالتا ترک، اما بچه شهرری هستم.
ساکن کدام محله تهرانید؟
سعادت‌آباد.
بچه بودید دوست داشتید نماینده یا وکیلی چیزی بشوید؟
نه دوست نداشتم.
بعدا چطور؟
بعدا هم در فکرش نبودم، اصرار مردم من را به شورا کشاند.
از سکوی المپیک تا صندلی شورای شهر چگونه طی شد؟
با لطف مردم و خواهش آشنایان و دوستانی که فکر می‌کردند با حضور در شورا می‌توانم کمکی برای مردم باشند. در شورای چهارم هم به خاطر شش سال تجربه و اصرار دوباره به طور مستقل در انتخابات شورا شرکت کردم.
تکواندو و مدیریت شهری چه ارتباطی با هم دارد؟
در تکواندو فرد باید نسبت به خودش مدیریت داشته باشد و نظم و انضباط بالایی می‌خواهد. مدیریت شهری نیز همین نیازها را دارد.
و چه تفاوت‌هایی؟
تفاوت زیاد است. ورزش عاری از سیاست است، اما شورا جایگاه سیاسیون شده است. هر چند در مدیریت ورزشی نیز بیشتر سیاسیون حضور داشتند تا ورزشکاران.
بعضی‌ها در شهر می‌پرسند شورا جای ورزشکاران است؟
چرا که نه، مگر ورزش جای سیاسیون است که افراد سیاسی وارد ورزش می‌شوند.
صرفا به دلیل این‌که سیاسی‌ها وارد ورزش می‌شوند؟
نه صرفا به این دلیل. امروز ورزشکاران تحصیلکرده و باهوش هستند و از هوش و تخصص‌شان در همه حوزه‌ها استفاده می‌کنند.
خوب است اهالی سیاست هم بروند مثلا تکواندوکار بشوند؟
نمی‌توانند تکواندوکار شوند چون این ورزش فنی و تخصصی است و یکشبه نمی‌توان تکواندوکار شد. اما ورزشکاران به دلیل تخصصی که دارند، می‌توانند به عالم سیاست وارد شوند.
به مدیریت سیاسیون در ورزش اعتراض دارید؟
این همه مدیر و وزیر سیاسی در ورزش، مگر صدای کسی درآمد؟
شده تا حالا از مهارت‌های ورزشی در صحن شورا استفاده کنید؟
وقتی که ورزشکاران را به خانه خودشان راه نمی‌دهند، مجبورند بروند در جای دیگر. البته توانایی آن را هم دارند.
تهران شهر خوبی برای زندگی است؟
اگر احساسی برخورد نکنیم، خیر. در بسیاری از حوزه‌ها کمبود داریم.
مثل؟
هوای پاک، سرانه فضای سبز استاندارد و فضاهای ورزشی.
علیرضا دبیر؟
پرتلاش و سختکوش.
علاءالدین؟
فعلا معضل شهر است.
لابی؟
سالم و درستش خوب است.
پول؟
به اندازه‌اش لازم و خوب است.
چقدر حقوق می‌گیرید؟
3.5 میلیون تومان.
کار اقتصادی هم می‌کنید؟
از 15سالگی که سرپرست خانواده شدم، کار اقتصادی می‌کنم.
محمد جواد ظریف؟
دیپلمات خندان.
مهدی چمران؟
پدر شورا.
کمپین ماشین ایرانی نخرید؟
حق مردم است که بتوانند انتخاب کنند.
بهترین محله تهران؟
شهرری.
بدترین محله تهران؟
نمی‌توانم بگویم.
مدال المپیک آتن را بالاخره پیدا کردید؟
نه. اما می‌توانم دوباره درخواست کنم که بگیرم.
بازیگری، تکواندو، سوارکاری و شورای شهر. کدام سخت‌تر است؟
تکواندو کار بسیار دشوار و سختی است. بازیگری هم به اندازه تکواندو سخت است.
کدام را بیشتر دوست دارید و کدام را به دیگران توصیه می‌کنید؟
سوارکاری تفریح خوبی است. ورزش را توصیه می‌کنم، اما نه ورزش حرفه‌ای را.
درآینه چه می‌بینید؟
تجربه. با آن‌که سن کمی دارم، تجربه‌ام زیاد است.
با خودتان چه می‌گویید؟
وقت درددل کردن با خودم را زیاد ندارم.
اسمتان را هر چند وقت یک‌بار سرچ می‌کنید؟
این کار را نمی‌کنم.
مهم است بدانید که در مورد خودتان چه نوشته یا چه گفته‌اند؟
نه. خیلی اهل این نیستم که فکر کنم آدم بزرگ و جذابی هستم.
سالی چند بار مصاحبه می‌کنید؟
خیلی کم.
چرا؟
به نظرم حرف نزدن هنر سخت‌تری از حرف زدن است.
مصاحبه‌های خودتان را در روزنامه می‌خوانید؟
خیر.
اگر شهردار بودید.
دوست ندارم شهردار باشم.
اگر رئیس‌جمهور بودید؟
کارهای بزرگ برای انجام در این کشور زیاد است، نمی‌توان یک کار را گفت.
اگر رئیس فدراسیون تکواندو بودید؟
تمام تلاشم را می‌کردم که خانواده تکواندو و افتخاراتش دیده شود.
اگر مرده‌شور بودید؟
سعی می‌کردم به بهترین نحو کارم را انجام دهم.
آخرین باری که سر چهارراه گل خریدید؟
از سر چهارراه گل نمی‌خرم.
فال چطور؟
به فال اعتقاد ندارم.
دوست داشتید فوتبالیست بودید؟
فوتبالیست هم بودم.
چرا ادامه ندادید؟
گرایشم به ورزش‌های انفرادی بیشتر بود.
مهم‌ترین چالش این روزهای شورای شهر؟
حمل و نقل عمومی، آلودگی هوا و چند وقت دیگر بودجه.
چطور ورزشکاران اینقدر در معادلات شورا تعیین‌کننده شدند؟
به دلیل بی‌طرفی و استقلال در رای.
اگر صبح ببینید جلوی خانه‌تان یک چاله عمیق درست شده است؟
از این اتفاقات در مقابل خانه ما زیاد افتاده، انگار همه مسیر لوله‌های فاضلاب، سیم‌های برق و گاز از مقابل خانه ما رد می‌شود.
کارتن‌خواب‌ها؟
قبلا درد بزرگی بود، الان به آنها عادت کرده‌ایم.
آخرین بار کی آه کشیدید؟
پریشب.
چرا؟
یکی از همسایگان‌مان که سرطان داشت فوت کرد.
بزرگ‌ترین کمبود تهران؟
هوای پاک.
اگر حالا خودتان را روی یک نیمکت روبه‌روی ساحل تصور کنید، توی ذهنتان چیست؟
ما آدم‌ها چه ظلمی در حق طبیعت کرده‌ایم.
از کار کردن خسته نمی‌شوید؟
از بیکاری خسته می‌شوم.
پاییز؟
فصل قشنگی است.
اوج عصبانیت شما؟
عصبانی نمی‌شوم. اگر عصبانی بشوم، بد عصبانی می‌شوم.
کی عصبانی می‌شوید؟
وقتی برخی راحت دروغ می‌گویند.
آخرین بار برای چه کسی دعا کردید؟
برای خانواده و سلامتی مادرم.
آخرین باری که به کسی گفتید دوستت دارم؟
همین الان که پسرم قصد داشت به مهدکودک برود.
آخرین باری که گریه کردید؟
پریشب.
آخرین باری که کسی را کتک زدید؟
کسی را کتک نمی‌زنم. اگر بزنم، همه عالم و آدم می‌فهمند.
آخرین بار که از کسی کتک خوردید؟
کتک نمی‌خورم؛ اما پسرم مچم را خوب می‌خواباند.
آخرین باری که به گورستان رفتید؟
هفته گذشته.
چه حسی داشتید؟
این همه تلاش در دنیا آخرش ختم به این جای کوچک می‌شود.
در گذشته کاری کرده‌اید که اگر برگردید انجام نمی‌دهید؟
از گذشته‌ام پشیمان نیستم.
اگر همین امشب بگویند تا شب زنده‌ای؛ مهم‌ترین کاری که می‌کنی؟
در کنار خانواده‌ام می‌مانم.
یک نفر که دوست داری از آن حلالیت بطلبی؟
خانواده‌ام به دلیل آن‌که کمتر در کنارشان بودم و بیشتر در اردو و مسافرت بودم.
آخرش چه می‌شود؟
همه در یک متر خاک می‌خوابیم.
اهل سفر هستید؟
خیلی زیاد.
سالی چند سفر داخلی می‌روید؟
پنج، شش بار.
سفر خارجی چطور؟
به همین میزان. سفرهای خارجی‌ام به دلیل تدریس و کلاس‌های آموزشی است.
کجا دوست دارید بروید؟
خیلی جاها. اما شهر شیراز را خیلی دوست دارم.
بهترین سفری که تا حالا داشته‌اید؟
همه جای دنیا را دیده‌ام، سفر هم زیاد کرده‌ام. اما سفر سه روزه‌ام به مکه و کربلا سفری متفاوت بود.
آخرین سفرتان؟
رضوانشهر.
مهم‌ترین مشکل گردشگری ایران؟
خدمات عمومی ناکافی در فضاهای گردشگری.
چه سوالی دوست داشتید از شما بپرسم که نپرسیدم؟
همه را پرسیدید.
نورا حسینی / چمدان (ضمیمه پنجشنبه روزنامه جام جم)
تازه ها
پیشنهاد سردبیر
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
وزیری که میدان و دیپلماسی را با هم عجین کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
پیامد‌های خروج گانتس از کابینه
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سیلاب مشهد و بی‌توجهی به توسعه پایدار
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
کابینه بحران‌زده بنیامین نتانیاهو
گفت و گو
گفتوگوی «جامجم» با تهیهکننده و مجری برنامه موسیقایی شبکه نسیم
شگفتانههای نسیمآوا در فصل پنجم
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سیلاب مشهد و بی‌توجهی به توسعه پایدار
گفتوگوی«جام جم» با جواد محقق، نویسنده، شاعر و معلم باسابقه
اتفاقی معلم نشدم
دشمن چگونه سعی در عرفیسازی بیحجابی در جامعه دارد؟