بازگشت مجری مهربان

به این دلیل که بچه‌ها جایگزین دیگری نداشتند. بخشی از وقت‌شان در کوچه و خیابان به بازی می‌گذشت و زمانی که برنامه تلویزیون شروع می‌شد، همگی کوچه را به مقصد خانه ترک می‌کردند. بچه‌ها تبلت و وایبر و اینستاگرام نداشتند و به جایش چهارچشمی محو تلویزیون می‌شدند.

الان فقط در برنامه‌های گفت‌وگومحور و ترکیبی از مجری استفاده می‌کنند؛ اما آن زمان در لابه‌لای برنامه‌ها چند بار آقا یا خانم مجری را می‌دیدیم. مجری اعلام برنامه می‌کرد و می‌گفت در چند ساعت آینده چه چیزهایی تقدیم علاقه‌مندان می‌شود.

گیتی خامنه به سبب سن و سالی کمی که داشت خیلی خوب با کودکان و نوجوانان ارتباط برقرار می‌کرد. بچه‌ها به او به چشم یک دوست و همراه نگاه می‌کردند نه کسی که چند پله بالاتر نشسته و می‌خواهد زیردست‌هایش را نصیحت کند.

او یک سال پس از پیروزی انقلاب اجرای برنامه کودک را به عهده گرفت و تا اواسط دهه 70 به کارش ادامه داد. سبک اجرای گیتی خامنه بسیار نزدیک به الهه رضایی بود. این دو نفر به نوبت در روزهای زوج و فرد روی صندلی برنامه کودک می‌نشستند و یک روز در میان مهمان خانه کودکان بودند.

گیتی خامنه به دلیل مهاجرت به آمریکا، چند سال زودتر از الهه رضایی با برنامه کودک خداحافظی کرد. او در آمریکا با شبکه رادیویی صدای آشنا (متعلق به رسانه ملی) به مدت 15 سال همکاری کرد. تدریس زبان فارسی و هنر از دیگر فعالیت‌های این مجری پیشکسوت بود.

وی سال ۱۳۸۹ دوباره به ایران بازگشت و در شبکه تهران به اجرای برنامه «بچه‌های دیروز» مشغول شد. او در مجموعه مستند «میراث ایران»، به‌عنوان یک جهانگرد، میراث تمدن و فرهنگ شمال غرب ایران را برای بینندگان شبکه سحر روایت می‌کند. او پس از بازگشت به ایران مجموعه کودکانه «امپراتور کوچک» را هم کارگردانی کرد که از شبکه دو پخش شد.

چمدان (ضمیمه آخر هفته روزنامه جام جم)