روستایی بدون کوچه

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی چهارمحال و بختیاری در این باره به ایسنا گفت: روستای یاسه‌چای با قدمتی حدود 400 سال به عنوان یکی از مکان‌های تاریخی و گردشگری این استان محسوب می‌شود این روستا هیچ کوچه‌ای ندارد و مردم این روستا از طریق چهار دالان سرپوشیده که در همه خانه‌های روستا به داخل آنها باز می‌شود، رفت و آمد می‌کنند.

مژگان ریاحی افزود: کمبود زمین برای ساخت مسکن و ناامنی در گذشته سبب ساخت خانه‌های روستای یاسه‌چای به این سبک معماری شده است.

مدیرکل میراث فرهنگی‌، گردشگری و صنایع دستی استان گفت: روستای یاسه‌چای یک بافت تاریخی ارزشمند از دوره‌های صفوی تا قاجار دارد که تک‌تک خانه‌های آن مستندسازی و آسیب‌‌شناسی شده‌است.

ریاحی بافت تمام سرپوشیده این روستا را یک معماری درونگرا برشمرد و تصریح کرد: سقف‌های به هم پیوسته خـانه‌های روستای یاسه چای در میان درختان حاشیه زاینده رود منظره‌ای زیبا به وجود آورده و سبب شگفتی هر بیننده‌ای شده است.

به گفته وی، بافت قدیمی روستا دارای چهار محله است که نام یکی از این محله‌ها در زبان ترکی «چرچیق» یعنی کوچه‌های پرپیچ و خم نام دارد که محله قدیمی تفنگ‌سازان بوده است

وی اظهار کرد: یاسه‌چای به دلیل قرار گرفتن در مسیر جاده‌های آسفالت سامان، پل زمانخان، تیران، شهرکرد، چادگان، بن و سد زاینده‌رود دارای موقعیت فوق‌العاده‌ای برای جذب گردشگر است که بافت تاریخی روستا، حاشیه سرسبز رودخانه در پایین دست روستا، آبشار دربند، صنایع دستی و سوغات محلی آن را به روستای هدف گردشگری تبدیل کرده است.

روستای تاریخی و گردشگری یاسه‌چای با ۸۰۰ نفر جمعیت از توابع شهرستان سامان و در ۶۰ کیلومتری شهرکرد مرکز چهارمحال و بختیاری واقع شده است.