قهرمانی در آسیا دور از دسترس نیست

جام جم / رقابتهای بین المللی بدمینتون  دهه فجر یک ماه دیگر در تهران برگزار می شود و تیم ملی بدمینتون بانوان ایران نیز در کنار تیم مردان حضور پررنگی در این رقابت ها خواهد داشت. نگین امیری پور که در حال حاضر با تجربه ترین بازیکن تیم ملی بانوان محسوب می شود حتی پیش از برگزاری رقابتهای انتخابی تیم ملی حضور خود را در رقابتهای بین المللی دهه فجر مسجل کرده بود . او که مدت زمانی طولانیست نفر اول رنکینگ بدمینتون ایران است در سه دوره اخیر رقابتهای رده بندی بدمینتون بازان به مقام نخست رسید تا به حکومت طولانی مدت خود در بدمینتون بانوان ادامه بدهد. رقابتهای بین الملی دهه فجر و احتمال مقام آوری تیم ملی بانوان در این رقابتها موضوعاتی است که امیرپور در گفت و گو با جام جم از آنها صحبت می کند:
- تیم  ملی بدمینتون بانوان می تواند در حضور 20 تیم خارجی در این دوره از رقابتهای بین المللی دهه فجر به مقام برسد؟
• بله ، چنین احتمالی وجود دارد. البته تحقق این هدف بزرگ بستگی به تیم هایی خارجی ای دارد که در این دوره از رقابت ها شرکت خواهند داشت. ما همیشه خوب تمرین می کنیم و با این تمرینات خود در رقابتهای بین المللی دهه فجر همیشه مقام می آوردیم البته به استثنای سال گذشته که دستمان از کسب هرگونه مقامی خالی ماند.

- این استثناء برای چه به وجود آمد؟
• سال گذشته سال منتهی به المپیک بود بنابراین همه بدمینتون بازان برتر دنیا و آسیا به تهران آمده بودند تا از این طریق امتیاز آوری در رقابتهای بین المللی دهه فجر ایارن و ارتقای رنکینگ خود در جهان سهمیه المپیک را به دست بیاورند. در حضور این بدمینتون بازان خوب ما  نتوانستیم مقامی کسب کنیم .

- تیم ملی بدمینتون بانوان می تواند به موفقیت هایی فراتر از رقابتهای بین المللی دهه فجر یعنی قهرمانی آسیا فکر کند؟
• فعلا نه . بدمینتون یک رشته کاملا آسیایی است و قطب های برتر بدمینتون دنیا متعلق به این قاره هستند همانند ژاپن ، مالزی ، اندونزی ، چین و کره جنوبی . با حضور این کشورها در رقابتهای قهرمانی آسیا رسیدن به موفقیت و مقام های قابل توجه بسیار سخت است اما با همه این تفاسیر دور از دسترس نیست. ما بازیکنان جوان بسیار خوبی داریم که هر کاری از دست آنها برمی آید.

- حتی حضور در المپیک ؟
• بله ، اما به این شرط که برای آنها برنامه ریزی صورت بگیرد . با یک برنامه ریزی مناسب زنان بدمینتون باز ایرانی که یکی از آنها خودم می توانم باشم به المپیک راه می یابند و حتی می توانند در بازی های آسیایی به مقام برسند.

- وقتی حضوری مرتب در رقابت های بین المللی ندارید چطور به حضور در المپیک فکر می کنید؟
• ما بی تقصیریم. وزارت ورزش اعلام کرده که فدارسیون ها باید تیم ها را فقط به رقابتهای جهانی و آسیایی اعزام کنند این در حالی است که بدمینتون بازان برای حضور در رقابتهای جهانی وبه خصوص المپیک باید در تورنمنتها و سایر رقابتهای بین المللی شرکت کنند . ما برای اینکه به رنکینگ مورد نظر فدراسیون جهانی جهت حضور در رقابتهای جهانی برسیم باید به طور مرتب در تورنمنت های مختلف بین المللی شرکت کنیم تا به رتبه های بالاتر در رنکینگ دست یابیم. اکنون که در رتبه های 500 ، 600 دنیا قرار داریم اصلا نمی توانیم به حضور در رقابتهای جهانی و یا المپیک فکر کنیم. 

- بدمینتون بازان حتی با هزینه شخصی خودشان هم نمی توانند در رقابتهای بین المللی دهه فجر شرکت کنند؟
• آن هم محدودیت های خودش را دارد. هزینه های سنگین اعزام به این اجازه را  به یک بدمینتون باز نمی دهد که حضوری ثابت در رقابتهای برون مرزی داشته باشد . در حال حاضر مشکل اصلی ما نه المپیک که رقابتهای همبستگی کشورهای اسلامی است که خرداد ماه آینده در اندونزی برگزار می شود.

- مشکل چیست؟
• ما برای حضور در این رقابتها باید در بخش تیمی جزءسه تیم برتر آسیا باشیم این در حالی است که اکنون پنجم یا ششم هستیم . رسیدن ما به مقام سوم تیمی آسیا مستلزم این است که پیش از خرداد ماه سال آینده در چند مسابقه بین المللی شرکت کنیم.

- در رنکینگ جهانی  نفر چندم هستید؟
• تا دو سال پیش نفر صد و شصتم دنیا بودم اما اکنون حول و حوش رتبه 300 قرار دارم. در صورتی که طی یک سال و نیم اخیر در رقابت های مختلفی شرکت می کردم اگر رتبه ام بهتر نمی شد حداقل رتبه قبلی ام را حفظ می کرد. همین غیبت ما در رقابتهای بین المللی باعث شد افت کنیم و تیم ششم آسیا بشویم. البته این  وضع فقط برای بدمینتون نیست، همه رشته های راکتی با این مشکلات مواجه هستند. ما تفاوت زیادی با رشته های دیگر داریم.

- چه تفاوت هایی؟
• یک مثال می زنم. ورزشکاران رشته های تکواندو و یا کاراته برای کسب سهمیه المپیک و یا جهانی فقط در یک دوره رقابتهای انتخابی شرکت می کنند اما ما بازیکنان رشته های راکتی مجبوریم در طول سال مرتب در رقابت های بین المللی شرکت کنیم که البته فعلا چنین روالی را شاهد نیستیم.

- با همه این مشکلات حداقل باید از یک مربی خوب بهره ببرید، اینطور نیست؟!
• بله ، قبلا یک مربی اندونزیایی به نام دیان داشتیم که رفت. فدراسیون قرار است یک مربی خارجی دیگر برای ما بیاورد . ما همیشه به طور مرتب تمرین می کنیم، چه مربی داشته باشیم و چه نداشته باشیم اما وقتی قرار است در هیچ مسابقه ای شرکت نکنیم این همه تمرین کردن هیچ فایده ای ندارد.

- ایده آل شما در بدمینتون چیست؟
• حضور در المپیک. من 12 سال است که عضو تیم ملی بدمینتون بانوان هستم و با این سابقه طولانی باید به المپیک برسم. المپیک برای من دور از دسترس نیست.

- حرف پایانی تان را می شنویم.
• من در حالی مدت زمان طولانیست نفر اول رنکینگ بدمینتون ایران هستم که هم متاهلم  و هم شاغل ! در حال حاضر دبیر آموزش و پرورش هستم و سرم حسابی شلوغ سا و با این اوصاف امیدوارم شرایط آسان تر و بهتری در تیم ملی برای من در نظر گرفته شود.