یک داستان تاریخی
برای پرداختن به ماجرای فلسطین باید یک فلش‌بک بزنیم به جنگ جهانی اول و حدود صد سال پیش. منطقه‌ای که امروز به گفته اشغالگران به اسم اسرائیل و سرزمین‌های اشغالی می‌شناسیم، منطقه‌ای بزرگ، سرسبز و حاصلخیز به نام فلسطین و تحت حکومت عثمانی بود و فرمانداری آنجا را اداره می‌کرد. جنگ جهانی اول که پایان یافت، امپراتوری عثمانی از هم فروپاشید و نحوه مدیریت مناطقی که تحت سلطه عثمانی بود، به دست پیروزهای میدان افتاد. فلسطین هم در این غائله نصیب انگلیس شد. انگلیس هم برای این‌که بتواند آنجا را مدیریت کند، از طرف خود فرمانداری گذاشت و اسم فلسطین، به فلسطین بریتانیا تغییر پیدا کرد. ماجرا گذشت تا این‌که یک جمع ملی‌گرای خارج از دین یهود که خود یهودیان هم آن را قبول نداشتند، به اسم صهیونیسم شکل گرفت و مدعی شد با حمایت انگلیس می‌خواهد یک خانه یهودی در غرب آسیا تاسیس کند.انگلیس وقتی دید چنین شرایطی فراهم است، از سازمان ملل خواست زمینه را برای مهاجرت یهودیان کل اروپا به فلسطین بریتانیا فراهم کند و وقتی از حدود ۷۵درصد مسلمان، ۱۱درصد یهودی و بقیه مسیحی، ترکیب جمعیتی فلسطین را برهم زدند و یهودیان ۳۵درصد شدند، خواستار تشکیل سرزمینی برای یهودیان شد.آن زمان سازمان ملل که با شیطنت انگلیس فعالیت می‌کرد و هدفش این بود خواسته جنبش صهیونیسم را محقق کند، گفت: بیایید منطقه فلسطین را به دو کشور تبدیل بکنید. یکی فلسطین و کشور مسلمانان و اعراب و دیگری کشور صهیونیست‌ها اما مسلمانان از همان اول مخالفت کردند.
به دو علت:
۱. به این علت که جمعیت بیشتری داشتند؛
۲. به خاطر این‌که آنجا کشور و منطقه آبا و اجدادی‌شان بود و اگر کشوری تاسیس می‌شود، باید به نام کشور فلسطین باشد.
این ماجرا تا جنگ جهانی دوم ادامه پیدا کرد و روی موجی که از افسانه هولوکاست شکل گرفته بود، صهیونیست‌ها توانستند افکار عمومی را طوری هدایت کنند که زمینه برای اشغال کل فلسطین فراهم شود و نهایتا در سال ۱۹۴۸ میلادی رژیم صهیونیستی (اسرائیل) تاسیس شد.از همان ابتدا رژیم صهیونیستی همیشه می‌خواست از حد و حدود خود خارج شود و اشغالگری خود را افزایش دهد و کل سرزمین فلسطین را به حیطه حکومتی خود اضافه کند و از طرفی دغدغه‌ای که فلسطینی‌ها داشتند، این بود که سرزمین مادری‌شان را پس بگیرند.
یک نتیجه‌گیری تخصصی
راهکارهای متفاوتی درباره این ماجرا طرح شد که مهم‌ترین آن، راه‌حل دودولتی، یعنی بخشی برای فلسطین و بخشی برای اسرائیل است اما همین راهکار دودولتی‌شدن از طرف هیچ‌کدام از طرفین پذیرفته نمی‌شود و هیچ‌کدام زیر بار این مسأله نمی‌روند.ماجرای فلسطین،ماجرای تعیین تکلیف حاکمیت صدساله بر یک سرزمین است.اگر این را درست متوجه شویم و به فرآیند‌های خبری دقیق پی ببریم، حالا می‌شود برای آن راه‌حل ارائه دادوآن هم تصمیم‌گیری مردم ساکن فلسطین و همه‌پرسی از خود مردم است.
