شمیم شرقی

عیبها و آینه ها

کد خبر: ۳۰۸۶

پیلبانی ، فیل خود را به سرچشمه ای آورد، تا سیرابش کند آب چشمه ، بسی صاف و آینه سان بود پیل ، عکس خود در آب دید، پنداشت ؛ پیلی دیگر است آب ناخورده ، از آنجا رمید چون نمی دانست که این عکس اوست او، از خود می رمید در سرشت آدمی ، هم صفات زشت زمینه دارد و هم استعدادهای پسندیده و کیمیای محبت و گرایش های فطری به نیکی ها زمانی که صفات بد، بیشتر از نیکی ها با جان آدم عجین شود و بر اثر تکرار، بدانها عادت کند، اغلب ، قادر به دیدن بدیها در خود نیست و چه بسا که حرص و حسد ورزد و از سر غرور و نخوت ، به همنوعان ستم کند! ولی در همان حال ، پندارد؛ که همه کردار و رفتارش ، نکوتر از دگران است ! در این جهالت ها و خودبینی هاست که از بدیها و پلشتی های خویش نمی گریزد و از آنها دست بر نمی دارد. اما از آنجا که عمق باطن و فطرت آدمیزاده ، پاک و مستعد فرشته وشی است ، به محض آن که همان صفات بد را در دیگری مشاهده میکند، از بدیها، میرنجد و میرمد!ما را هماره ، آینه ای باید، تابدان ، کژیها و کژدم صفتی های خویش را در آن ببینیم و از سرچشمه ای سیراب شویم که آبش ، آن سان صاف و بی غش باشد که عیوبمان را عریان و بی پروا، به مابنمایاند و از عادات نکوهیده ، بازمان دارد. این آینه صاف ، رفیقان ناب و معاشران مومن اند که ما را برادروار، نهی از منکر می کنند و به معروف مشتاقمان می سازند.قصه آن کناس را شاید شنیده باشید که : روزی گذارش به بازار عطاران افتاد. بوی عطر و گلاب که تا آن زمان به مشامش نرسیده بود، وی را چنان بدحال و بی رمق کرد که بیهوش بر زمین افتاد. طبیبان به بالینش آمدند و دستور درمان دادند، اثر نکرد! در آن میان ، حکیمی حاذق ، از شغل و شرح احوالش پرسید؛ گفتندش : "کناس " است و همیشه با فاضلاب و فضولات چارپایان سروکار دارد. دستور داد، تکه ای سرگین بیاورند و جلوی دماغش بگیرند! چنان کردند، لحظاتی بعد به هوش آمد و از جای برخاست!قبح عادات ناپسند ما نیز چه بسا بر اثر تکرار، در نظرمان موجه جلوه کند. مراقبت دایمی لازم است ، تا به بیراهه کشانیده نشویم و راه از چاه ، بازشناسیم . در آیین مترقی اسلام ، "مراقبت " اخلاق و رفتار و تربیت انسانی ، نه تنها از نوزادی ، بلکه سالها قبل از آن و پیش از انعقاد جنین ، آغاز می شود. خلق و خوی پدر و مادر و حتی حلال و حرام بودن غذاهایی که می خورند، در سرنوشت فرزندانشان بسیار تاثیر گذار است . اگر درتعلیم و تربیت جوامع غربی ، بیشتر بر روی "مدارس " تکیه دارند، در آیین و دین ما، بیش از همه ، به تربیت "خانوادگی " و پرورش در دامان مادران باعفت و دانا و کنار "پدران " مدبر و مهربان و نوع رفتار و اخلاق و منش و خلوص نیت آنها اهمیت داده میشود.