سرگذشت میلیاردر ناراضی سعودی به روایت یک نویسنده عرب

در تحقیقاتی که از شارلی ویلسون عضو کنگره امریکا صورت گرفت ، وی اعتراف کرد که مسوولیت ارزیابی مالی بودجه سازمان سیا را به عهده داشت و در مورد ماده مربوط به حمایت از مجاهدان افغان و عرب سخاوتمندانه رفتار می کرد. به ویژه این مساله درباره اسامه بن دلان صادق بود که برای ما ارزش زیادی داشت و به افکار ما ایمان کاملی نشان می داد و خانواده او هم منافع مشترکی با ما داشت . البته این عضو کنگره ، این اتهام را که از محل معاملات تسلیحاتی مجاهدان به ثروت دست یافته است ، تکذیب می کرد و تاکید داشت که دستورات مالی درباره جنگ در افغانستان مافوق هر قانونی بود. شماری از رهبران مجاهدان افغان در دفتر کار وی در کنگره امریکا با ویلسون دیدار می کردند و او مدعی است که در این دیدارها، درباره حوادث امروز افغانستان از آنها پرس و جو می کرده است ، زیرا ما در کنار آنها نبودیم .بعدها شارلی ویلسون پیشنهاد نوعی مذاکره بین امریکا و طالبان را مطرح کرد و مدعی شد که چنین مذاکراتی با ایران هم صورت می گیرد. وی عقیده داشت که امریکا از دشمنی با طالبان چیزی به دست نخواهد آورد و توجیه می کرد که طالبان در بعضی مسائل تندرو هستند و مذاکره با ایشان مواضع آنها را تا اندازه زیادی اصلاح می کند. از این راه می توان عقاید خونریزانه آنها را تغییر داد و در راه و روش تروریستی ایشان دگرگونی هایی ایجاد کرد. از دید او از راه مذاکره ، می توان به آنها امتیازاتی چون شناسایی حاکمیت و مشروعیت آنها در افغانستان و اعطای کمک مالی و وعده بازسازی واگذار و ایشان را مهار کرد.البته اسامه همانند دوره های قبل ، به پاسبانی طالبان چندان اطمینان نداشت و همواره در نگرانی جان خود بود. به همین دلیل او همانند گذشته در کاروانی مرکب از20 خودروی لندکروز آمد و شد نمی کرد؛ بلکه با خودرویی بسیار عادی حرکت می کرد و نزدیکان عرب او که به ایشان اطمینان داشت از او پاسداری می کردند. این در حالی است که قبلا به پاسداران آموزش دیده افغان که مخصوصا برای پاسداری او تعیین شده بودند، اتکا داشت .اکرام طالبان به اسامه بن لادن بتدریج رنگ باخت و او از میهمانی گرامی و مورد حمایت خاص ملامحمدعمر، به میهمانی ناخوانده و پرخرج تبدیل شده بود، تلفن های اختصاصی وی قطع شد تا امکان تماس با جهان خارج را نداشته باشد و برای او تماس با مقامهای بلندپایه طالبان ممکن نبود. به همین دلیل اسامه بن لادن قندهار را که محل اقامت ملامحمد عمر بود، ترک کرد و راهی جلال آباد شد. جایگاه اقامت او در یکی از سه پادگانی بود که وی برای فریب مراقبان بین المللی خود اعم از امریکایی و غیرامریکایی ، هر بار یکی از آنها را برای اقامت برمی گزید. از این نظر، وضعیت اسامه بن لادن شباهت زیادی با وضعیت صدام حسین رئیس جمهور عراق دارد که بیش از یک شب در کاخی معین رحل اقامت نمیافکند. در واقع بازی آنها بازی سیاسی است که هیچ گاه یکسان نمیماند.ادامه دارد