بن‌بست دموکراسی آمریکایی

در سه‌شنبه بزرگ، احزاب جمهوریخواه و دموکرات آمریکا تلاش می‌کنند در یک نمایش قدرت، نظر اعضای خود را درباره نامزد حزب در انتخابات
پیش رو جویا شوند.

این نمایش قدرت دو حزب اصلی آمریکا درحالی است که سال‌هاست اکثریت جامعه آمریکایی به هیچ‌یک از این دو حزب اعتماد نداشته و حاضر به عضویت در این احزاب نیستند.

در ساختار سیاسی آمریکا، به‌جز دو حزب اصلی، هیچ‌یک از احزاب و گروه‌های دیگر شانسی برای دیده شدن در فرآیندهای انتخاباتی نداشته و در واقع نوعی دیکتاتوری دوحزبی در ساختار سیاسی آمریکا حکمفرماست که بسیاری را نسبت به امکان اثرگذاری در روندهای سیاسی ناامید کرده‌است.

اما آنچه در این دوره از انتخابات باعث شده تا ناکارآمدی ساختار دموکراتیک آمریکا بر همگان حتی هواداران آن نیز آشکار شود، رسیدن هردو حزب اصلی به نامزدهایی تکراری نسبت به انتخابات سال ۲۰۲۰ است.

دونالد ترامپ و جو بایدن در حالی آبان ماه سال آینده به رقابت با یکدیکر می‌پردازند که چهار سال قبل هم در یک رقابت تنگاتنگ که در نهایت با اتهام تقلب انتخاباتی همراه شد، همین تجربه را آزموده بودند.تکرار این رویارویی نشان می‌دهد که چقدر حلقه نخبگان در هردو حزب آمریکا بالاست که چهره‌هایی جز دو پیرمرد، یکی با بیماری شدید جسمی و ذهنی و دیگری با پرونده‌های گسترده فساد، قادر به حضور در انتخابات نیستند.

در سال‌های گذشته نیز دموکراسی آمریکایی اسیر همین چرخه محدود نخبگان بوده، به‌طوری که فقط خانواده‌های قدرتمندی مانند بوش یا کلینتون می‌توانستند شانس خود را برای نامزدی بیازمایند.این بسته بودن چرخه تغییر نخبگان، چه به لحاظ افراد و چه ساختار دو حزبی، درحالی است که آمریکا خود را نماد دموکراسی معرفی کرده و سعی دارد مدل حاکمیتی خود را به دیگر کشورها صادر کند. همان مدلی که دیگر جواب نمی‌دهد و به روشنی، بخش بزرگی از جامعه آمریکایی آن را نه‌فقط دموکراتیک نمی‌داند، بلکه جلوه تازه‌ای از دیکتاتوری الیگارشیک معنا می‌کند.

انتخاباتی از جنس نفرت
طی سال‌های اخیر، اکثریث قریب به اتفاق نظرسنجی‌ها نشان می‌داد که شهروندان آمریکایی از تکرار رقابت بایدن ــ ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۴ متنفر هستند اما ساختار قدرت در آمریکا، شهروندان را در منگنه انتخاب دوباره میان این دو قرار داده است! در این راستا شاهد طناب‌کشی‌های پشت‌پرده طرفداران پرنفوذ بایدن و ترامپ در نهاد‌های امنیتی، نظامی، سیاسی و اقتصادی آمریکا هستیم. مؤسسات نظرسنجی در آمریکا مانند ادوار گذشته انتخابات اذعان کرده‌اند اساسا شهروندان این کشور با ساختار کالج الکترال و ماهیت متقلبانه و پیچیده این ساختار به‌شدت مخالف هستند. با این حال اراده لابی‌های پنهان و آشکار قدرت در آمریکا بر مبنای استمرار این ساختار جنجالی شکل گرفته است. ما اکنون در سال ۲۰۲۴، بار دیگر از ساختار کالج الکترال سخن می‌گوییم؛ ساختاری که به‌صورت سنتی متقلبانه بوده و براساس تجمیع آرای شهروندان شکل نگرفته است. در ساختار کالج الکترال، هر ایالت بر حسب جمعیت و اهمیت خود، امتیاز الکترال خاصی دارد و فراتر از آن، اگر نامزدی حتی یک رأی بیشتر نسبت به نامزد دیگری در یک ایالت به دست آورد، کل آرای الکترال آن ایالت را به ‌حساب خود واریز می‌کند. در این ساختار در نهایت آرای مخالف نامزد پیروز در یک ایالت نیز به آرای موافق تبدیل شده و امتیاز آنها به سبد حزب برتر واریز می‌شود. همین ساختار شکننده باعث شده درسال‌های۲۰۰۰ و ۲۰۱۶ جمهوریخواهان به‌رغم کسب آرای عمومی کمتر در انتخابات ریاست‌جمهوری پیروز شوند.

در چنین شرایطی بار دیگر شاهد رقابت بایدن ــ ترامپ  در ساختار متقلبانه انتخاباتی آمریکا هستیم: ساختاری مبهم با نامزد‌هایی نامحبوب! این بهترین توصیفی است که می‌توان درخصوص انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۴ آمریکا به کار برد.