«جام‌جم» از اهمیت اعتماد به مربی داخلی در رشته‌های مختلف گزارش می‌دهد

پرچم مربی ایرانی بالاست

مربی ایرانی بودن در ورزش ما همیشه با همین چالش‌ها مواجه بوده است. وقتی موفقیتی بزرگ با مربی ایرانی به دست می‌آید معمولا زود فراموش می‌شود اما با اولین شکست، خیلی‌ها از دیوار کوتاه مربی ایرانی بالا می‌روند و دلیل ناکامی را مربی ایرانی می‌دانند. اتفاقی که در شرایط مشابه در قبال مربی خارجی به ندرت رخ می‌دهد.

کد خبر: ۱۴۱۶۷۳۲

مربیان ایرانی همیشه با همین تبعیض‌ها برای اثبات توانمندی و حقانیت خودشان در عرصه ورزش جنگیده و همیشه در چنین فضای ناعادلانه‌ای کوشیده‌اند پرچم را بالا نگه دارند. توجه و اعتماد به مربی داخلی،همان نکته‌ای بود که رهبر انقلاب، پس از قهرمانی تیم‌ملی والیبال ایران در آسیا، به درستی به لزومش اشاره کردند و حالا بعد از دو سال شاهدش هستیم که این بار تیم‌ملی والیبال جوانان ایران، با سرمربی ایرانی خود، نه در یک آوردگاه آسیایی که در میدان جهانی با پیروزی مقابل همه مدعیان بر قله قهرمانی تکیه می‌زند و از سکوی نخست بالا می‌رود. کاری که غلامرضا مومنی‌مقدم در تیم‌ملی جوانان والیبال انجام داد را فقط کافی بود یک مربی خارجی انجام دهد تا ببینیم چطور توانایی مربیان ایرانی، تا مدت‌ها تحت‌الشعاع این افتخار بزرگ قرار می‌گرفت. با این حال مومنی مقدم، بی آن‌که ادعایی داشته باشد، با بهره‌گیری از دانش روز دنیا، در شرایطی که شاگردانش روند آماده‌سازی ایده‌آلی هم نداشتند، ‌تیمی ساخت در حد و اندازه قهرمانی جهان برای چنگ انداختن به افتخاری که طی نیم قرن اخیر فقط یک بار دیگر برای والیبال ما تکرار شده بود؛ آن هم همین ۴ سال پیش توسط یک مربی توانمند ایرانی دیگر به نام مصطفی کارخانه. البته مواردی از این دست در تاریخ ورزش ایران کم نبوده. ما با حشمت مهاجرانی، سه بار قهرمان جام ملت های آسیا شدیم، با محمد بنا که لقب مربی قرن ورزش ایران را دارد، ۳ طلای کشتی فرنگی در یک المپیک را جشن گرفتیم و با کوروش باقری بهترین عملکرد یک تیم در ادوار مختلف المپیک را تجربه کردیم وقتی تیم‌ملی وزنه‌برداری در المپیک لندن صاحب ۳ مدال طلا و ۲ مدال نقره ارزشمند شد. فوتسال و همه قهرمانی‌های پرتکرارش ما را یاد حسین شمس و سیدمحمد ناظم‌الشریعه می‌اندازد، همان‌طور که دنیای تکواندو، رضا مهماندوست را به عنوان یکی از تاپ مربیان جهان می‌شناسد و در والیبال نشسته هم، بزرگترین حسرت برای همه دنیا داشتن یک مربی در استانداردهای هادی رضایی است.

معماران جاودانه

اینجا بحث بهتر بودن یا بدتر بودن نیست. قصد هم نداریم که مربیان با دانش خارجی را با مربیان وطنی مقایسه کنیم. وقتی از رایکوف، راجرز، ایویچ، بلازوویچ، برانکو و کی‌روش در فوتبال حرف می‌زنیم شکی نداریم که هر کدام از آنها در موفقیت فوتبال ما نقش داشتند. در سایر رشته‌ها هم بودند این مربیان تاثیر گذار و نفراتی چون ایوانف در وزنه‌برداری، ولاسکو در والیبال یا وسلین وویوویچ در هندبال. با این حال مربیان ایرانی زیادی هم بودند که نامشان به عنوان معماران که در این ورزش جاودانه شده، تا همیشه سر زبان‌هاست. المپیک و پارالمپیک ۲۰۲۴ پاریس نزدیک است در کاروانی که حالا اکثر مربیانش ایرانی هستند، می‌توان نشست و از توانمندی مربیان ایرانی لذت برد. تاریخ ثابت کرده بالا بردن دانش فنی مربیان ایرانی و نزدیک کردن آنها به علم روز دنیا، ما را در بیشتر مواقع از استفاده از مربی خارجی بی‌نیاز می‌کند.