به گزارش جام جم آنلاین زنجان ، هِناس فیلمی ایرانی به کارگردانی حسین دارابی و نویسندگی احسان ثقفی و مهدیه عین‌اللهی و تهیه‌کنندگی محمدرضا شفاه است.
فیلم سینمایی هناس با عنوان قصه ترور یک عشق مربوط به داستان شهادت دانشمند هسته‌ای کشورمان شهید داریوش رضایی‌نژاد به همت حوزه هنری و در سینما بهمن زنجان به نمایش درآمد.
داستان این فیلم قصه تلخ و غم انگیز و عاشقانه آخرین روزهای زندگی شهید داریوش رضایی نژاد و همسر او از زاویه نگاه خانم شُهره پیرانی (همسر شهید) و بر اساس نطق و نظرات او تدوین و با کارگردانی حسین دارابی و تهیه کنندگی محمد رضا شفاه تدوین و آماده نمایش عمومی شده است.
فیلمنامه هِناس در قالب یک ژانر ملودرام عاشقانه توسط احسان ثقفی و مهدیه عین اللهی از فیلمنامه نویسان مطرح کشور به نگارش درآمده و فرازهایی از زندگی کوتاه و جریان دلتنگ کننده ترور این دانشمند جوان را روایت می کند.
مریلا زارعی در نقش خانم شُهره پیرانی همسر شهید و بهروز شُعیبی در نقش شهید داریوش رضایی نژاد در کنار هنرنمایی سیاوش طَهمورث این تراژدی تلخ را در نهایت حلاوت و ماندگاری بازگو کرده و هنرمندانه به نمایش می گذارند.
وحید رهبانی، سولماز غنی، امین امیری، علیرضا نائینی و هنرمند خردسال کوثر حیدری دیگر بازیگرانی هستند که در اجرای فیلم هِناس ایفای نقش می‌کنند.
محمدرضا شفاه، تهیه‌کننده فیلم سینمایی «هناس» در این باره گفت: خانواده شهید رضایی‌نژاد همکاری فوق‌العاده‌ای در ساخت فیلم داشتند و در واقع درک عجیبی که همسر شهید از این حوزه و اعتماد به تیم تولید فیلم داشتند را بدون اغراق می‌توانم بگویم برخی مدیران فرهنگی هم ندارند.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «هناس» درباره نحوه ساخت فیلم هم گفت: ما فیلم‌ساز هستیم، پس باید فیلم را دراماتیک بسازیم، پس طبیعی است که در این بین یک سری اغراق‌ها پیش بیاید تا قصه جذابیت خاص خودش را داشته باشد.
شفاه گفت: خانواده شهدا هم جزئی از این جامعه هستند و در برهه‌هایی از زندگی دچار دوراهی و شک و تردید می‌شوند و این موضوع در فیلم به تصویر کشیده شده است.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «هناس» افزود: آنچه برای ما مهم بود و با استفاده از تجربه‌های قبلی به آن رسیدیم این بود که از منظری سراغ روایت این داستان برویم که حداقل تماس را با موضوعات حساسیت‌برانگیز داشته باشیم. ما یک روایت خانوادگی داشتیم و تمرکز اصلی داستان را هم روی روابط خانوادگی آنها گذاشتیم.
در ادامه نیز حسین دارابی با اشاره به اینکه فیلم از دیدگاه همسر شهید روایت شده است و خوشبختانه روایتگری خوبی هم صورت گرفت، گفت: همراهی خانواده شهید در این فیلم فوق‌العاده بود و شما کمتر فیلمی را می‌بینید که خانواده به این شکل همراهی کند.
وی تصریح کرد: اگر دقت کرده باشید در همه جریان فیلم تهدیداتی رخ می‌دهد که همه آنها از دیدگاه همسر شهید به تصویر کشیده شده و این جذابیت دارد.
دارابی افزود: در این فیلم قهرمان همسر شهید است که در پایان قهرمانانه از کادر خارج می‌شود و پایان فیلم در صحنه شهادت یعنی اینکه همسر شهید ادامه دهنده راه وی خواهد بود.
همسر شهید رضایی‌نژاد نیز در جریان نقد این فیم گفت: اگر ساخت این فیلم مرا تحت تاثیر قرار نمی‌داد، اصلا در ساخت آن همکاری نمی‌کردم.
پیرانی با اشاره به برخی از تناقض‌ها در ارتباط با شخصیت همسر شهید و نقش مریلا زارعی در فیلم افزود: من قبلا شهره مانتویی بودم و الان شهره چادری هستم چون تا به این نقطه برسم سیری را طی کرده‌ام.
وی با اشاره به اینکه بنده در واقعیت در دانشگاه چادر سر می‌کردم و در زندگی شخصی مانتویی بودم، اضافه کرد: البته همسرم همیشه به پوشش چادر اصرار داشت و به همین خاطر پس از مراسم تشییع این نوع پوشش را انتخاب کردم.
پیرانی درباره تفاوت ظاهری شهید رضایی‌نژاد با بهروز شعیبی نیز گفت: شهید رضایی‌نژاد به لحاظ چهره زیبا بودند و به همین خاطر برای من مهم بود که چه کسی نقشی ایشان را بازی خواهد کرد، همینطور نقش خودم را، که البته انتخاب‌ها در این باره به خوبی اتفاق افتاد.
وی در ارتباط با تهدیدهای شهید رضایی‌نژاد نیز گفت: تلفن‌های تهدیدآمیز به شهید می‌شد، اما چون در فیلم من روایتگر هستم، من مورد تهدید قرار می‌گیرم.
شهید داریوش رضائی نژاد دانشجوی دکترای رشته برق دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی تهران و طراح و مجری چند پروژه سخت و پیچیده برقی و همچنین دارای چندین مقاله علمی در حوزه توسعه انرژی هسته‌ای بود که روز اول مرداد ماه سال ۱۳۹۰ در تهران و در مقابل دیدگان همسر و تنها دخترش (آرمیتا) توسط مزدوران صهیونیستی مظلومانه و سبوعانه ترور و به درجه رفیع شهادت نائل آمد
