به گزارش
جام‌جم آنلاین به نقل از ساینس‌الرت، برای طوطی‌ها هیچ چیز بهتر از یک لایه‌برداری خوب برای تمیز کردن‌شان بعد از یک روز طولانی نیست. ظاهراً این امر حتی اگر یک طوطی با تنها نیم منقار باشید صادق است. زیست‌شناسان مشاهده کرده‌اند که بروس که نوعی طوطی نیوزیلندی دارای معلولیت است و در ذخیره‌گاه حیات‌وحش ویلوبانک در شهر کرایست چرچ نگهداری می‌شود، از سنگریزههای کوچکی برای تمیز کردن پر‌های خود استفاده می‌کند.
این مشاهده برای زیست‌شناسان بسیار هیجان‌انگیز بود، چرا که برای اولین‌بار است که دانشمندان کیا (Kea) یا همان طوطی نیوزلندی را در حالی مشاهده کرده‌اند که از ابزاری برای مراقبت از خود استفاده می‌کند و از طرف دیگر اولین مشاهده علمی است که نشان داده است یک طوطی به جای منقارش از سنگ‌ریزه برای پاکسازی خودش کمک می‌گیرد.
محققان در مقاله جدیدی که در خصوص این یافته منتشر کرده‌اند نوشته‌اند: «به جز برخی گزارش‌ها و نقل قول‌هایی که از مشاهده چنین رفتاری در طوطی‌های دست‌آموز نقل شده است، به طور کلی در بین پرندگان، استفاده از ابزار برای مراقبت‌های شخصی در طبیعت بسیار نادر است.»
در این بررسی علمی محققان مشاهده کرده‌اند که بروس، یک طوطی معلول فاقد منقار بالایی، به طور عمدی از سنگ‌ریزه برای پاکسازی خود استفاده می‌کند.»
بروس انواع اشیا را با زبان و منقار پایین نگه می‌دارد.
ممکن است به نظر برسد که انجام پاکسازی پر‌ها با منقار، فعالیت حیاتی برای طوطی نباشد که نتواند بدون آن زندگی کند، اما واقعیت این است که این کار برای بهداشت پرندگان و بقای پرهایشان بسیار مهم است. پاکسازی پر به پرندگان کمک می‌کند تا گرد و غبار، آلودگی و انگل‌ها را از تنشان جدا کنند و از سوی دیگر کمک می‌کند پرهایشان را برای عایق‌بندی ضد آب و بهینه‌سازی ویژگی آیرودینامیک‌شان مرتب کنند. همچنین با این کار اطمینان حاصل می‌کنند که ظاهرشان برای همسریابی در بهترین حالت ممکن است.
معمولاً کیا که یک گونه طوطی در حال انقراض است که فقط در جزیره جنوبی نیوزلند یافت می‌شود، از منقار قدرتمند خود برای پاکسازی خود استفاده می‌کند.
بروس در سال ۱۳۹۲/۲۰۱۳ در طبیعت زمانی که هنوز کوچک بود، درحالی پیدا شد که به شدت مجروح شده بود و نیمه بالای منقارش را از دست داده بود. اگرچه محافظان او از نحوه وقوع این حادثه مطمئن نیستند، اما معتقدند که احتمالا این اتفاق با بسته شدن یک تله آفات روی منقارش برایش پیش آمده است.
بنابراین، با توجه به این که بروس منقار مناسبی برای تمیزکردن پرهایش ندارد، ممکن است فکر کنید که بروس باید ظاهری آشفته و نامرتب پیدا کرده باشد. اما حقیقت این است که بروس به طرز شگفت‌آوری با زندگی بدون منقار بالا سازگار شده است؛ او از ابزار‌های مختلفی مانند سنگ‌ریزه بین منقار پایین و زبانش برای کمک به او در انجام این کار استفاده می‌کند.
آمالیا باستو، یکی از محققان این مطالعه، می‌گوید: «استفاده از ابزار نوآورانه فردی در پاسخ بروس به معلولیتش، نشان از انعطاف‌پذیری بالایی در هوش این پرندگان است. آن‌ها قادرند با شرایط جدید سازگار شوند و با انعطاف‌پذیری مشکلاتشان را حل کنند.»
وی می‌افزاید: «سنگریزههایی که او جمع‌آوری کرده با سنگریزههایی که کیا‌های دیگر جمع‌آوری می‌کنند متفاوت است؛ همه آن‌ها اندازه مشخصی دارند. این موضوع به انجام کاری تعمدی اشاره دارد:پیدا کردن راهی برای پاکسازی پر‌ها بدون نیمه بالای منقار!»
سنگریزههای بروس
هنگامی که نگهبانان برای اولین‌بار در سال ۱۳۹۸ متوجه تمایل بروس به سنگ‌ریزه‌ها شدند، محققان وارد عمل شدند. آن‌ها ۹ روز او را زیر نظر گرفتند و شواهد زیادی را پیدا کردند که نشان می‌داد او از این ابزار برای مراقبت از خود استفاده کند نه کار‌های بی‌هدف.
محققان در این رابطه توضیح می‌دهند: «در بیش از ۹۰ درصد مواردی که بروس سنگ‌ریزه برداشته است، از آن برای پاکسازی پرهایش استفاده کرد؛ در ۹۵ درصد مواردی که بروس سنگ‌ریزه‌ای را انداخت، آن را دوباره برداشت یا با سنگ‌ریزه دیگری جایگزین کرد تا دوباره پاکسازی‌اش را ادامه دهد.»
بر اساس نتایج مطالعات محققان بروس سنگریزههایی با اندازه خاص را برای پاکسازی انتخاب می‌کرده و به صورت تصادفی هر سنگ‌ریزه‌ای را که پیدا می‌کرده برای این کار امتحان نمی‌کرده است؛ هیچ کیای دیگری در محیط اطراف او از سنگ‌ریزه برای پاکسازی پرهایش استفاده نکرده است.
ما انسان‌ها به تازگی به طور فزاینده‌ای از استفاده از ابزار در دنیای حیوانات با خبر شده‌ایم. کلاغ‌ها در این کار بسیار خوب عمل می‌کنند، کاکادو‌ها یا همان طوطی‌های کاکلی می‌توانند ابزار‌های خود را بسازند یا وسایل ما را برای خودشان کش بروند، حتی هشت‌پا‌ها از ابزار‌ها به عنوان دفاعی در برابر توجه ناخواسته استفاده می‌کنند.
مسن‌ترین سن شناخته شده برای کیا وحشی ۲۰ سال است، اما طوطی‌های دست‌آموز می‌توانند ۵۰ سال زندگی کنند، بنابراین محققان امیدوارند که بروس همچنان سال‌ها به روال مراقبت روزانه خودش ادامه دهد.
نتایج این تحقیق در Scientific Reports منتشر شده است.
