یاران به مجازات صداوسیما آمده اند

به بهانه اظهارات اخیررئیس کمیسیون فرهنگی مجلس

کد خبر: ۳۴۶۹

روزنامه های دیروز مطالبی را از قول جناب آقای دکتر احمد پورنجاتی رئیس محترم کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در خصوص عدم اجرای کامل "قانون ممنوعیت استفاده از تجهیزات ماهواره " نقل کرده اند که به ذهن خوانندگان ، عدم اجرای مفاد قانون از سوی سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران را متبادر می سازد و بر همین اساس نتیجه گرفته اند که اگر چنین می شد، شاید برخی از مشکلات فعلی وجود نداشت . خوشبختانه آن بخش از سخنان ایشان که بیشتر به سازمان صدا و سیما ارتباط دارد در همه آن روزنامه ها با مضمون مشابه و حتی عبارات یکسان به شرح زیر درج شده است و نیازی به تغییر و تفسیر ندارد: اگر قانون ممنوعیت استفاده از تصاویر ماهواره ای به طور کامل اجراء می شد، شاید برخی از مشکلات فعلی وجود نداشت چر که در بخشی از این قانون صدا و سیما ملزم شده است ، شبکه خاصی را برای پخش برنامه های مفید ماهواره اختصاص دهد.این کار در واقع همان کاری است که کشورهای دیگر انجام می دهند و یک کانال انتخابی از برنامه های ماهواره ای دارند و فقط آن مواردی را که از نظر مصلحت فرهنگی و اجتماعی جامعه مناسب نیست، حذف می کنند. متاسفانه کسی سوال نمی کند که چرا صدا و سیما بعد از حدود5 سال از تصویب این قانون به این بخش عمل نکرده و وظیفه خود را انجام نداده است حال باید دید قانونگزار چه تکلیف ، وظیفه یا الزامی در این زمینه برای صدا و سیما قائل شده است و آیا سخنان ریاست محترم کمیسیون فرهنگی مجلس در انطباق با قانون مربوطه رواست یا ناروا؛اما در آغاز، عطف به یک سابقه نه چندان دور برای درک بهتر موضوعاتی که تشریح خواهد شد، مفید بنظر می رسد. به هنگام بحث و بررسی بودجه پیشنهادی سال 80 سازمان صدا و سیما، جناب آقای پورنجاتی در خصوص پیشنهاد این سازمان مبنی بر ضرورت تاسیس و راه اندازی شبکه های تلویزیونی متعامل و بین المللی خبر معتقد بودند که صدا و سیما بایستی از افزایش تعداد شبکه و توسعه کمی اجتناب ورزد و ماموریت های شبکه های پیشنهادی را با تغییری در هویت شبکه های موجود، به انجام رساند این امر ،موجب شد تا صدا و سیما نتواند منابعی را که برای این منظور نیاز داشت ، دریافت کند بنابراین ، اظهارات اخیر ایشان دایر بر التزام قانونی صدا و سیما برای اختصاص یک شبکه یا کانال خاص برای پخش برنامه های مفید ماهواره ای که به نوعی به افزایش تعداد شبکه های موجود می انجامد، از یک سو تعجب انگیز و از سوی دیگر سبب خوشحالی است زیرا ایشان هم به جمع طرفداران توسعه کمی شبکه های تلویزیونی پیوسته اند !حال ببینیم مطالب ایشان تا چه اندازه با مفاد قانون و آیین نامه اجرایی آن منطبق است؛الف بررسی متون "قانون ممنوعیت به کارگیری تجهیزات دریافت از ماهواره " و آیین نامه اجرایی آن حاکی است که در هیچ یک از مستندات قانونی مذکور صریحا یا تلویحا به "الزام " صدا و سیما برای اختصاص شبکه خاصی برای پخش برنامه های مفید ماهواره اشاره ای نشده است ؛ زیرا در ماده 5 قانون ، صدا و سیما مخیر شده است به این که نسبت به ضبط و پخش آن دسته از برنامه های ماهواره که مغایر با ارزشها و مبانی فرهنگ اسلامی و ملی نباشد"، اقدام کند. بنابراین ، دو نکته در بیانات ایشان وجود دارد که با متن قانون انطباق ندارد. اولا قانونگزار به جای قید "الزام " از قید "توانستن " استفاده کرده است که از اولی "اجبار و تکلیف " و از دومی "اختیار و اراده " مستفاد و استنباط می شود. ثانیا در ماده مذکور اشاره ای به "اختصاص شبکه های خاص " برای پخش برنامه های مفید ماهواره " نشده است و این طور بنظر می رسد که ایشان استنباط یا نظر شخصی خود را بیان داشته اند نه مقصود و هدف قانونگزار را. تا اینجا معلوم شد که صدا و و سیمای جمهوری اسلامی ایران برخلاف ادعای جناب آقای دکتر پورنجاتی اجرای وظیفه ای را که در قانون پیش بینی شده باشد، متوقف نکرده است ، اما صدا و سیما می تواند ادعا کند که آن بخش از مفاد قانون )ماده 5 ( را که قانونگزار مجاز دانسته است ، با استفاده از همه امکانات و مقدورات قانونی به انجام رسانده است ، زیرا، از زمان طرح موضوع "مقابله با تهاجم فرهنگی " تاسیسات مجهز و بزرگی را برای مونیتورینگ ایجاد کرده است که برنامه های حدود600 کانال تلویزیونی را ضبط وبا رعایت ضوابط حق پخش آن دسته از برنامه هایی را که برای پخش از شبکه مناسب و مصلحت می داند از شبکه های موجود پخش می کند، و این کار دقیقا مطابق با نص صریح ماده 5 قانون بوده است .بعید است ، جناب آقای دکتر پورنجاتی در سمت قبلی خود در صدا و سیما و نیز مسوولیت کنونی از این فعالیت های صدا و سیما مطلع نباشند. با این ترتیب ، آیا انصاف و رواست که سازمان صدا و سیما را به علت عمل نکردن به وظیفه ای که در قانون به صورتی که ایشان میفرمایند پیشبینی نشده است، مسبب بروز برخی از مشکلات قلمداد نمایند.ب قانون مذکور و آیین نامه اجرایی آن به ترتیب در26 بهمن ماه 1373 و9 فروردین1374 توسط مجلس شورای اسلامی و هیات وزیران تصویب و ابلاغ شده است و این زمان مقارن با دوره معاونت ایشان در سازمان صدا و سیماست . اگر وظیفه ای قانونی مطابق با آن چه که ایشان معتقدند برای سازمان صدا و سیما مقرر شده بود، علی القاعده حوزه معاونت سیما می بایست مسوولیت انجام این امر را عهده دار می بود و از آنجا که دوره خدمت ایشان در این سازمان تا اواخر سال 76 ادامه داشت ، علی الاصول ایشان بایستی از خودشان بپرسند، چطور اجرای یک امر قانونی معطل مانده است ؛ج در ماده 5 آیین نامه اجرایی قانون مذکور، کلیه دستگاه ها مکلف شده اند، قبل از تصویب بودجه سالانه کل کشور، طرحهای لازم پیشنهادی خود را جهت مقابله با تهاجم فرهنگی و تبیین اثرات مخرب برنامه های منحرف کننده ماهواره به سازمان برنامه و بودجه ارائه کنند تا در بودجه سالانه آنان منظور گردد. صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران با وجود تجویز قانونی مذکور و علی رغم تلاشهایی که طی سالهای اخیر برای نیل به هدف قانونگزار مبذول داشته است ، به علت عدم التزام دستگاه های ذی ربط بررسی و تصویب کنند، هیچ گاه نتوانسته است به این خواسته نایل شود.د اکنون که در آستانه بررسی لایحه بودجه سال 81 کل کشور در مجلس شورای اسلامی قرار داریم ، برای جناب آقای پورنجاتی به عنوان رئیس کمیسیون فرهنگی و ارشاد مجلس فرصت گرانبهایی است تا طرحها و پیشنهادهای سازمان صدا و سیما را در خصوص ضرورت تخصیص منابع مالی لازم جهت اجرای برنامه های مقابله با تهاجم فرهنگی و خنثی کردن اثرات مخرب برنامه های زیانبار تلویزیون های ماهواره ای مورد بررسی و توجه جدی قرار دهند و با تصویب اعتبارات متناسب با نیاز واقعی این سازمان، صدا و سیما را در اجرای ماموریتهای خودیاری نمایند.