کاوش

جوانان انتخاب می کنند

کد خبر: ۳۰۸۲

دوره جوانی برخلاف نظر بسیاری از کسانی که از این مرحله گذشته اند و حالا در سن و سال بالا به آن نگاه می کنند، دوره سراسر فساد و ناهنجاری اخلاقی نیست. بسیاری از ما بزرگترها به علت گرفتاری های اخلاقی که در جامعه با آن مواجه شده ایم تنها فساد را در جوانان می بینیم و این گفتن او این طور نگاه ها به جوانان ، پدر و مادرها را نسبت به جوانان بدبین می کند و ما شاهدیم که این بدبینی روز به روز در حال تقویت شدن است و پدر و مادرها که باید دوست و محبوب فرزندان جوان خود شوند، نگهبان آنها شده اند. از طرف دیگر، رادیو و تلویزیون و مطبوعات هم روانشناسی نیمه کاره ای را به والدین آموزش می دهند که همین مساله در سوءظن داشتن به جوانان در خانواده ها موثر است . کنترل رفت و آمدها به صورت شدید، پرسش ها و پاسخ های پلیسی ، طوری که فکر می کنیم جوانان که فرزندان ما هستند، نمی فهمند؛ در حالی که هوش فرزندان ما سرشار است و ممکن است اطلاعات و تجربیات کمتری داشته باشند؛ ولی با هوش هستند و در جمع خودشان تصمیم های زیادی می گیرند؛ برای این که پدر و مادرها، معلمان و روانشناسان را از نقشه های خود منصرف کنند و در واقع بچه ها هم برای فرار از زیر بار نقشه های والدین و سایر دست اندرکاران تربیت و پرورش خود نقشه می کشند. همه اینها موجب می شود که فاصله زیادی میان پدر و مادرها و فرزندان جوان و نوعی گفتمان مصنوعی ایجاد شود، تا جایی که فرزندان ادای بچه هایی را در می آورند که پدران و مادران خود را دوست دارند احترام می کنند و والدین هم ادای احترام و دوست داشتن را در می آورند. نتیجه این رفتارهای ظاهری متقابل که ممکن است پدر و مادرها ظاهری بودن آن را نفهمند، ولی فرزندان جوان آن را خوب می فهمند، این شود که جوانها ناخودآگاه عصیان می کنند. در این شرایط، آنها به این فکر می کنند که والدینشان و یا حتی کسانی که آینده جوانها را باید تامین و شرایط رشدشان را فراهم کنند، چه مسائلی را دوست دارند تا آنها نسبت به آن بی علاقگی نشان دهند. همان طور که ما در دوره گذشته و در حکومت فاسد شاه به عنوان مخالف برنامه های آن رژیم ، درباره رواج مسائل غیراخلاقی برخورد می کردیم ، به این دلیل به آنها اعتماد نداشتیم ، متاسفانه حالا هم وقتی برخی مسوولان نظام که جوانها به عملکرد آنها در قبال خود اعتماد دارند، به جوانها اخلاقیات را پیشنهاد می کنند، جوانها به دلیل مخالفت و این که بگویند ما از عملکردها راضی نیستیم ، فریاد می زنند و برخورد می کنند. البته این حرفها دلیل نمی شود که همه جوانهای ما پاک هستند و هیچ کدامشان آگاهانه به طرف ناهنجاری نمی روند؛ اما اکثریت آنچه درباره جوانها صادق است و برخورد دایمی ای که آنها می کنند، به علت نسبت غلطی است که ما با دوران جوانی برقرار کرده ایم . البته همین نسبت غلط که به واکنش جوانها منجر شده است ، در سینما و تلویزیون و مطبوعات خود را نشان داده است و ما می بینیم که در سینما هم به دنبال فیلمهای عشقی می روند؛ چون ما گفته ایم عشق ممنوع است . حتی در سریال های تلویزیونی هم نوعی خاطر خواهی در همه فیلمها و سریال ها وجود دارد و ما می بینیم که حتی خواهر و برادرهایی که انتخاب می شوند هم حتما باید خوش تیپ و زیبا باشند تا جوانهایی که فیلم را می بینند، جذب شوند. روزنامه ها هم با تیترهای جنجالی دنبال استفاده انفعالی از وضعیت پیش آمده برای جوانها هستند. در مسائل و ناهنجاریهای اجتماعی هم جوانهای ما گرفتار شرایط اجتماعی شده اند؛ شرایطی که موادمخدر را به بزرگترین مشکل جوانها تبدیل کرده است؛ در حالی که نیاز به موادمخدر کاملا نیاز کاذبی است.شما ببینید غریزه جنسی چون در وجود انسان قرار داده شده است ، در تمام انسانها و در همه زمانها و مکانها وجود دارد؛ ولی اگر موادمخدر در جامعه نباشد، هیچ جوان ایرانی مواد مخدر نخواهد خواست و محال است که ما هر روز شاهد توزیع انواع موادمخدر سیگار در جامعه باشیم و بعد بگوییم جوانها به سمت سیگار و اعتبار نروند.نکته آخر این که به دلیل انبوه اطلاعات و اخبار و اسنادی که از جریانهای مختلف در سراسر جهان اطرافمان را گرفته است ، شاید ما بتوانیم جلوی خیلی از آنها را بگیریم ؛ اما می توانیم کاری کنیم که جوانهای ما در انتخاب میان ما )فرهنگ و تمدن و گذشته و آینده وابسته به خود(، و دیگران ما را انتخاب کنند.