ماجرا های دو جنسه ها در فوتبال بانوان تمام نمی شود؟/ +گفتگوی اختصاصی با بازیکن دوجنسه

به گزارش جام جم آنلاین ؛ همیشه هوادار فوتبال بانوان بودیم و همیشه آن را مورد پوشش خبری قرار دادیم. چیزهای ناخوشایندی را هم که دیدیم نادیده گرفتیم اما انگار قرار نیست اوضاع بهبود یابد. هر چند وقت یکبار اتفاقی می افتد که تا مدت ها بحث درباره اش وجود دارد. اینجا مشکلات مالی به وفور وجود دارد و البته مشکلاتی مثل فقدان برنامه هایی مثل استعدادیابی و یا تلاش برای دانش افزایی مربیان ایرانی. اما اینها در برابر یک مشکل بسیار بزرگ و دردسرساز فوتبال بانوان درجه اهمیت کمتری دارند. اما این مشکل بزرگ چیست؟ حضور دو جنسه ها در فوتبال بانوان ایران!

آنها مقصر نیستند

هرگز نباید فردی را به دلیل مشکل جسمانی که دارد مورد سرزنش قرار داد. هیچ فردی پیدا نمی شود که بخواهد با مشکلات بزرگ و کوچک جسمانی روبرو باشد. هیچکس نمی خواهد به دلیل هر نوع بیماری، سختی های زیادی را تحمل کند. اینها را گفتیم تا بگوییم داشتن نگرش بد به افرادی که دوجنسیتی هستند احمقانه است و در دایره رفتارهای انسانی جای نمی گیرد. مشکل دوجنسیتی بودن عارضه ای فیزیکی است که توضیح درباره آن بحث مفصل پزشکی می طلبد که اینجا جایش نیست. بسیاری از این دو جنسه ها مورد عمل جراحی های متعدد قرار می گیرند و پس از اینکه تکلیف جنسیتشان مشخص شد می توانند به راحتی به زندگی ادامه بدهند. اما مشکل اینجاست که دو جنسیتی هایی که نسبت به مرد بودن خود کاملا واقف هستند هر چند وقت یکبار در فوتبال بانوان حضور پیدا می کنند و مشکلات فراوانی را رقم می زنند. آنها هم اعتبار خود را خدشه دار می کنند و هم باعث می شوند تا دخترانی که بدون هیچ مشکل جسمانی فوتبال بازی می کنند و هم تیمی شان هستند برای ادامه فعالیت دچار مشکل شوند. این افراد بدون هیچ نیت بدی به فوتبال می آیند. هدف آنها فقط فوتبال بازی کردن است اما به هر حال حضورشان در فوتبال بانوان حداقل از نظر شرعی اشکالات فراوانی دارد. نکته بسیار مهم دیگری که باید مورد توجه قرار بگیرد که آنها مقصر نیستند. در واقع اشکال اساسی به کسانی وارد است که در روند تیمداری در فوتبال بانوان در هر دو رده ملی و باشگاهی به این افراد خاص نگفتند که نباید در فوتبال بانوان فعالیتی داشته باشند، حداقل تا زمانی که جنسیت اصلی شان معلوم شود.

از سویی دیگر دخترانی را که مشکل هورمونی دارند و به واسطه این مشکلات هورمونی دچار عارضه هایی مثل رویش موی ضخیم در صورت خود می شوند را نیز نباید در دسته دو جنسه ها قرار داد. این فقط یک عارضه هورمونی ساده است که هر فرد دیگری می تواند به آن دچار شود. در میان همه پرونده هایی که در ارتباط با حضور دو جنسه ها در فوتبال ایران مطرح شد به دو مثال بسنده می کنیم، ماجرای اول مربوط به فردی می شود که با وجود پسر بودن به موفقیت های زیادی در فوتبال بانوان دست یافت و دومی به دلیل یک مشکل هورمونی ساده با آبرویش به بدترین شکل بازی شد و کنارش گذاشتند.

پرده اول: ستاره ای که غیب شد

یادمان نمی رود زمانی که با یکی از برترین بازیکنان فوتبال بانوان گفت و گو کردیم. در طول مصاحبه یک نکته بسیار گیج کننده بود. من با دختری 19 ساله تماس گرفته بودم اما کسی که آن سوی خط صحبت می کرد صدایی کاملا مردانه داشت. آن زمان اطلاعات چندانی از حضور دو جنسه ها در فوتبال بانوان در دسترس نبود و به همین دلیل یک لحظه هم این فکر به ذهنم خطور نکرد که وی یک دو جنسه است. این بازیکن که ستاره محسوب می شد می گفت که میخواهد علی دایی فوتبال بانوان باشد. حق هم داشت چنین ادعایی مطرح کند. خوب گل می زد و خوب می درخشید اما ناگهان غیب شد. مدت زمانی گذشت و متوجه شدم این بازیکن که یکی از برترین های فوتبال بانوان ما بود به طرزی مشکوک دیگر فعالیتی در فوتبال بانوان ندارد. در گفت و گو با یکی از مربیان فاش شد که این بازیکن اصلا پسر بوده و پس از عمل جراحی ترنس حتی نام خود را تغییر داده است. جالب است که او با همان هیبت مردانه و همان صدای مردانه به راحتی در اردوهای تیم ملی بانوان حضور داشت و با این تیم به مسابقات مختلف هم می رفت. اکنون دیگر هیچ خبری از او نداریم.

پرده دوم: ستاره ای که افسرده شد

دختر فوتبالیست روبروی ما نشسته و از آرزوها و رویاهایش می گوید. از این می گوید که می خواهد در پست خود تبدیل به یکی از برترین ها شود و همین الان هم در ایران کمتر رقیبی برای خود می بیند. دختر اما در صورتش موهای ضخیمی دارد. خودش میگوید مشکل هورمونی است و واقعا هم همین بود. اما همین مشکل هورمونی بهانه ای شد برای بازی کردن با آبروی او چرا که مدتی بعد از آن مصاحبه او را به دلیل پسر بودن کنار گذاشتند در صورتی که این بازیکن هرگز مشکل جنسیتی نداشت. این دختر خانه نشین شد و تا مدت ها گریه می کرد. افسرده شده بود و زمانی که با او تماس گرفتیم یکی از مسئولان فدراسیون فوتبال را ناله و نفرین می کرد. این دختر مدت ها افسردگی داشت اما با کمک هم تیمی هایش به فوتبال بازگشت. مسئولانی که این چنین با روح و روان او بازی کردند هرگز عذرخواهی را نیاموخته بودند.

چاره چیست؟

انگار همه ما راه حل جلوگیری حضور برخی از بازیکنان خاص در فوتبال بانوان را می دانیم به جز مسئولان باشگاه ها . یک معاینه ساده بر روی بازیکنانی که ظاهرشان متفاوت و غیرعادی با دختران دیگر به نظر می رسد مشکل را حل می کند. اما حتما این بازیکن باید بیاید چند سالی در فوتبال بازی کند و کسی هم به این موضوع توجه نکند و در نهایت یک جنجال بزرگ رقم بخورد. نکته بسیار مهم در این ماجرا آگاهی برخی از مدیران در رابطه با مرد بودن برخی از بازیکنان تیم بانوان است. بهتر نیست به جای اینکه با آبروی دختران معصوم فوتبال بازی شود این مدیران از ادامه فعالیت در فوتبال محروم شوند؟