آفرین به این سطح توقع!

جام جم آنلاین ، می توان پنجره را باز کرد و فریاد زد که شما چقدر خوشبختید و همراهانی هم داشت که این را تکرار می کنند و شاید هم باورکنند که وای چقدر خوشبختیم! این کاری است که علیرضا منصوریان دارد انجام می دهد،پر هزینه ترین و پر مهره ترین تیم لیگ ایران دو هفته پیاپی است که نه گل زده و بدتر از آن حتی یک موقعیت گل درست و حسابی ایجاد نکرده اما سکوهایی و پیج هایی وجود دارد که فریاد می زنند :استقلال رویایی همینه،همینه ...آفرین به این سطح توقع!
بازی اول فدراسیون مقصر بود،بازی دوم داور؛تا بازی بعدی هم خدا بزرگ است اما چیزی که بدتر از همه این هاست،صحبت های سرمربی استقلال است که بهتر است سکوت کند تا بقیه ندانند که تفاوت داشتن مالکیت توپ و فوتبال مالکانه را نمی داند.

استقلال مالکیت توپ را داشت،آن هم به دلیل ضعف خط میانی حریف اما فوتبال مالکانه مختصاتی دارد که استقلال از آن بی بهره است...شما بازی تیم های گواردیولا را ببینید، تعداد پاس های رد و بدل شده برای نگه داشتن مالکیت و ایجاد فرصت گلزنی را در نظر بگیرید تا بفهمید آن همه سانتر بلند در دستان دروازه بان استقلال خوزستان نامش فوتبال مالکانه نیست. برای آن که بدانید وقتی از تیم ویسی صحبت می کنیم باید چگونه ارزیابی درستی داشت. بهتر است که همین خلاصه بازی اول این تیم مقابل تراکتور را ببینید و مقایسه کنید. موقعیت گل های شاگردان گل محمدی و منصوریان را آنگاه متوجه می شوید داشتن مالکیت توپ در ورزشگاه آزادی خیلی هم هنر نبود.

تیم منصوریان تیم خوبی است و چون تغییر در آن زیاد رخ داده طول می کشد که به ایده آل ترین فرم خود برسد اما کاش منصوریان این قدر که حواسش به بیرون زمین و یافتن جمله های قشنگ است، تمرکزش را روی فوتبال بگذارد.

افشین خماند / روزنامه نگار