کشتی گرفتار در دور تسلسل

در شرایطی که منتقدان کشتی معتقدند این رشته در بد مخمصه‌ای گرفتار شده و برای تائید حرف خود نیز ناکامی کشتی در آوردگاه آسیایی دهلی‌نو را مثال می‌زنند، اما کادر فنی تیم ملی تصریح می کنندکه در زمینه پشتوانه‌سازی و جوانگرایی در سطح تیم‌های ملی باید به آنها زمان بدهند. اما پرسشی که مطرح می‌شود این است که این فرصت قائل شدن در زمینه معرفی نسل تازه قهرمانان کشتی باید در چه ظرف زمانی تعریف شود. بویژه این‌که باید توجه کرد ​ ایران مهد کشتی است و قابل قبول نیست که گفته شود کفگیر به ته دیگ کشتی خورده و باید چند سالی برای مدال‌آوری در این رشته دندان روی جگر گذاشت.

هر چند نباید چندان مسابقه‌های قهرمانی آسیا را برای خود بزرگ کرد که صرف باز ماندن از عنوان قهرمانی آسیا در هر دو رشته آزاد و فرنگی، ما را پاک از آینده ناامید کند، اما به هر حال باید به این نکته توجه داشت که این بحث در کشتی ایران مطرح بوده که بخصوص در رشته آزاد همیشه باید از شرایطی برخوردار باشیم که با تیم دوم و سوم خود نیز بر بام آسیا بایستیم؛ هدفی که البته همواره برای کشتی ایران با افت و خیز‌های زیادی همراه بوده تا امروز یک مقدار مانور روی پشتوانه سازی، موضوعی نخ‌نما شده باشد.

مگر از این بدتر می‌شد؟

کشتی ایران در رقابت‌های قهرمانی آسیا در هندوستان در هر دو رشته آزاد و فرنگی نایب‌قهرمان شد و جالب آن‌که از 14 کشتی‌گیر اعزامی فقط یک مدال طلا به نام کاروان اعزامی ثبت شد تا این مساله بدجوری خاطر دوستداران و علاقه‌مندان کشتی را مکدر ‌کند.

عباس جدیدی، قهرمان اسبق جهان و نایب‌قهرمان المپیک، با اشاره به این‌که نتیجه به دست آمده در دهلی‌نو به هیچ‌وجه قابل قبول نیست، به «جام‌جم» می‌گوید: معتقدم کشتی امروز در بد وضعی گرفتار شده است. جدا از بی‌پولی، رها‌شدن مدیریت کشتی به حال خود نیز ‌شرایط را متزلزل کرده است تا در این اوضاع و احوال بی‌ثبات و تصمیم‌های خلق‌الساعه، کشتی بیش از پیش از گذشته خود فاصله بگیرد. بدیهی است ایستادن زیر دست هندی‌ها در قهرمانی آسیا، نتیجه بدی برای کشتی ایران به حساب می‌آید و نباید همه چیز را از دریچه اعمال نفوذ تیم میزبان و داوری‌های مساله‌دار جستجو کرد.

این پیشکسوت کشتی که مثل خیلی‌های دیگر از قهرمانان این رشته، خارج از گود مانده است، با انتقاد از موضع مسئولان وزارت ورزش و جوانان در قبال فدراسیون کشتی اضافه می‌کند: ‌قطعا اگر مسئولان مربوط بی‌تفاوت در قبال کشتی ظاهر نمی‌شدند، امروز نباید به شرایطی می‌رسیدیم که بسیاری از قهرمانان این رشته بی‌انگیزه باشند. نتیجه خوب به دست آمده در المپیک لندن می‌توانست سکوی پرتاب کشتی ایران برای تحصیل جایگاه‌های بهتر در کشتی جهان باشد، اما متاسفانه نه تنها این‌طور نشد، بلکه مدیریت ضعیف خطیب در فدراسیون کشتی نیز​ هر روز اوضاع و احوال این رشته را بدتر از قبل کرد تا ادامه این وضع هم برای ما پرسش‌برانگیز باشد.

مدیریت باید پاسخگو باشد

جدیدی که همه چیز را از زاویه مدیریتی در کشتی مورد توجه قرار می‌دهد، می‌گوید: متاسفانه اگر از گذشته تا امروز به موضوع مدیریت در کشتی توجه ویژه می‌کردیم، امروز نباید به این شرایط می‌رسیدیم که در صحنه مدیریت کشتی آسیا نیز حرفی برای گفتن نداشته باشیم. حرفی از فدراسیون جهانی و حضور در تشکیلات فیلا نمی‌زنم که فکر می‌کنم بحث در این مورد آب در هاون کوبیدن است.

وی اضافه می‌کند: خود من در شرایطی که به مدیریت محمد‌رضا یزدانی‌خرم نیز ایرادهای زیادی داشتم، اما حالا که وضع فعلی را می‌بینم باید بگویم صد رحمت به یزدانی‌خرم که حداقل اگر نمی‌توانست مدیریت تخصصی را اعمال کند، بلد بود که چگونه پول را به مجموعه کشتی تزریق کند. به قول این شعر معروف که می‌گوید «پیش عقرب جراره، صد رحمت به مار غاشیه»، افسوس گذشته کشتی را می‌خوریم.

پشتوانه‌سازی راه و رسمی دارد

جدیدی که معتقد است کشتی ایران، پاکستان و بنگلادش نیست که از بی‌پشتوانگی در آن صحبت به میان آید، می‌گوید: من به شخصه اعتقادی به این حرف ندارم، چرا که معتقدم اگر همه چیز روی روال منطقی به جریان در آمده و مدیریت‌ها در کشتی نیز دست به دست نشود، می‌توان در کنار برخورداری از تیمی خوب و یکدست، پشتوانه‌سازی در کشتی را نیز همزمان با پیشبرد امور قهرمانی پیش برد. ایراد اساسی این است که همیشه در این زمینه با تغییرات مدیریتی معمول در کشتی، طرح پشتوانه‌سازی دچار گسست می‌شود تا همواره نیز این بهانه برای کادر فنی تیم‌های ملی باقی باشد که توپ کم‌کاری را به زمین قبلی‌ها انداخته و این سیر تسلسل در کشتی ادامه یابد.

وی در این زمینه چنین توضیح می‌دهد: بله من هم قبول دارم که نباید از نایب‌قهرمانی در آسیا زانوی غم بغل گرفت، اما در عین حال معتقدم ای‌کاش تیمی کاملا جوان در رقابت‌های قهرمانی آسیا شرکت می‌کرد، در آن صورت حداقل به خود ​ دلداری ​می‌دادیم که اگر کشتی‌گیران جوانمان در آسیا زمین خورده‌اند، برای حضور در میادین مهم‌تر آینده آبدیده شده و صیقل خورده‌اند. اما وقتی تیم با ترکیبی از کشتی‌گیران جوان و با تجربه گام به عرصه رقابت‌های آسیایی می‌گذارد، دیگر نمی‌توان گفت که چون تیم جوان بوده، قهرمانی آسیا از کف رفته است.

محمدی: فرصت می‌خواهیم

اما غلامرضا محمدی، مربی تیم ملی کشتی آزاد در دفاع از نتیجه به دست آمده چنین می‌گوید: من هم قبول دارم که باید به جایگاهی برسیم که با تیم‌های دوم و سوم خود نیز قهرمان آسیا شویم، اما در هندوستان ما زمانی از قهرمانی فاصله گرفتیم که دو کشتی‌گیر با تجربه ما نظیر احسان امینی و حامد تاتاری مغلوب حریفان خود شده و ضمن رفتن به دیدار رده‌بندی، صاحب مدال برنز اوزان 84 و 96 کیلوگرم شدند. شاید اگر احسان امینی مثل سال 2011 مدال طلا می‌گرفت، ما با همین تیم نیم بند نیز قهرمان آسیا می‌شدیم، اما وقتی کشتی‌گیر قدر خود را نمی‌داند و از فرصت‌هایش بخوبی استفاده نمی‌کند، نمی‌توان تقصیرها را به گردن کادرفنی انداخت. بی‌شک من و آقا رسول (خادم) که نمی‌توانیم خودمان به وسط تشک رفته و کشتی بگیریم.

وی با تاکید بر این‌که کادر فنی می‌خواهد با میدان دادن به سرمایه‌های کشتی، برای حضور در بازی‌های آسیایی اینچوان کره‌جنوبی و المپیک برزیل دورخیز کند، اضافه می‌کند: من ماه‌ها قبل از المپیک لندن به خود شما گفتم که کشتی آزاد توان دو سه مدال طلا را دارد، نتایجی نیز که رقم خورد موید این نکته بود که اگر از فرصت‌ها بهتر استفاده می‌کردیم و کشتی‌گیری همچون رضا یزدانی نیز دچار آسیب‌دیدگی نمی‌شد، می‌شد نتیجه‌ای خوب و قابل توجه را به دست آورد. الان نیز همین نظر را دارم و معتقدم اگر نگاهمان به دور دست باشد و فقط امروز را نبینیم، می‌توانیم حضوری پررنگ در بازی‌های آسیایی و المپیک داشته باشیم.

برنامه‌ریزی برای رفع نقاط ضعف

غلامرضا محمدی خلأ امروز کشتی آزاد ایران را در سه وزن 55، 74 و 96 کیلوگرم دیده و در این زمینه می‌گوید: بی‌شک دل بستن صرف به حسن رحیمی، صادق گودرزی و رضا یزدانی، نمی‌تواند ما را در کشتی به اهدافمان برساند. معتقدم که در این سه وزن فاصله نفر اول با نفرات بعدی زیاد است و برای همین باید در این زمینه اهتمام ویژه داشته باشیم. خوشبختانه امروز با تقسیم‌بندی صورت گرفته در میان اعضای کادر فنی، هریک از مربیان روی چند وزن متمرکز شده‌اند تا کار تخصصی‌تر دنبال شده و پشتوانه‌هایی کارآمد را برای فردای کشتی پرورش دهیم. یعنی محمد طلایی به طور خاص با کشتی‌گیران 60 و 66 کیلویی کار می‌کند و علیرضا رضایی هم با توجه به سابقه روشنش در سنگین وزن؛ روی سه وزن 84، 96 و 120 کیلوگرم متمرکز شده است و من و آقا رسول نیز هر کاری که از دستمان بر​آید برای ارتقای سطح فنی کشتی‌گیران انجام خواهیم داد.

فقر سردار داریم

دارنده 4 مدال نقره و برنز کشتی جهان در سبک‌‌وزن، مشکل امروز تیم ملی کشتی را نداشتن سرداری تمام عیار خوانده و می‌گوید: واقعیت این است که شرایط امروز کشتی با گذشته به هیچ‌وجه قابل مقایسه نیست. امروز جمع‌کردن کشتی‌گیران کار سختی است که البته خود آنان باید این انگیزه و خواست را داشته باشند که به بزرگی در این رشته برسند. امروز حفظ موفقیت‌های به دست آمده، سخت‌تر از کسب آنهاست و بویژه از کشتی‌گیران باتجربه و صاحب مدال تیم ملی این انتظار هست که بسان سرداری بزرگ،‌ خود را جمع و جور کرده و برای اعضای جوان​تر نیز راهنمایی حاذق و دلسوز باشند.

به هر حال و در شرایطی که دغدغه آینده کشتی، فکر و ذهن هر ایرانی را خواسته و ناخواسته متوجه خود می‌کند، غلامرضا محمدی اطمینان می‌دهد که کادر فنی تیم ملی همه چیز را به دقت زیر نظر دارند و به گونه‌ای برنامه‌ریزی کرده‌اند که با ساخته و پرداخته‌کردن چند تیم با شرایط خوب به استقبال بازی‌های آسیایی و المپیک بروند.

حجت‌اله اکبرآبادی ‌‌/‌ گروه ورزش