کنترل خشم کودکان

آنها در این سن از طریق بازی کردن با کودکان همسن و سال خود رشد می‌کنند و بازی با همسالان برای رشد آنها بسیار مهم است. این کودکان با استفاده از اسباب‌بازی مشترک و تعویض جایشان با یکدیگر هنگام بازی مهارت‌هایی را می‌آموزند و راهکارهایی را برای حل تعارضاتشان می‌آموزند. در این سن تا حدی می‌توانند هیجانات و احساساتشان را کنترل کنند، ولی بعضی از آنها در کنترل هیجاناتشان دچار مشکل هستند. برای این کودکان استفاده از اسباب‌بازی‌های مشترک سخت است. می‌خواهند افراد و تمام چیزهایی را که در زندگی‌شان وجود دارد، کنترل کنند. تمایل دارند بیشترین تصمیم‌گیری را در مورد حفظ و نگهداری از لوازم و وسایل شخصی خود را داشته باشند و خودشان تعیین کنند چگونه از اسباب‌بازی‌هایشان استفاده کنند. لجبازی بیشتری از خود نشان می‌دهند. اگر کودکتان دارای این رفتارهاست، از این راهکارها بهره بگیرید:

ـ ابتدا پیش کودکی که صدمه‌دیده، بروید و با لحنی آرام او را دلداری دهید تا کودک پرخاشگر متوجه شود فرد آسیب‌دیده مورد توجه قرار می‌گیرد.

ـ به کودک پرخاشگر فرصت بدهید تا در یک مکان امن قرار گیرد و آرام شود.

ـ درباره آنچه اتفاق افتاده با هر 2 کودک صحبت کنید و بگذارید هر 2 ماجرا را تعریف کنند.

ـ به کودک بگویید رفتارش را تائید نمی‌کنید، اما هرگز نگویید دوستت ندارم.

ـ فعالیت‌های مختلف سرگرم‌کننده را برای کودک آماده کنید تا از یک بازی به بازی دیگر و از یک اسباب‌بازی با یک اسباب‌بازی دیگر بازی کند.

ـ اگر کودکتان وسیله‌ای دارد و مطمئن هستید او نمی‌خواهد آن را به کسی بدهد باید آن را در جایی مناسب قرار دهید.

ـ یک‌بار یک لیوان یا وسیله شکستنی را انتخاب کنید و در محلی مناسب به کودک بگویید که لیوان را پرتاب کند و بشکند. سپس از او بخواهید از لیوان شکسته شده معذرت خواهی کند و ببیند آیا با معذرت‌خواهی به تنهایی می‌توان لیوان را ترمیم کرد یا خیر. با این روش مفهوم آسیب‌زدن و این نکته را که گاهی با عذرخواهی نیز نمی‌توان مساله‌ای را جبران کرد، به کودک پرخاشگر بیاموزید.

دکتر مهرنوش دارینی / روان‌شناس و مشاور