برای بازگشت به تیم ملی انگیزه زیادی دارم

نیکبخت پس از سپری کردن یک دوره کوتاه‌مدت عاری از موفقیت در گهر دورود قصد دارد با داماشی‌ها دوباره به سطح اول فوتبال ایران برگردد. ملی‌پوش سابق تیم ملی با پشت سر گذاشتن یک گذشته پرچالش اکنون با حسرت به آنچه در گذشته از دست داد نگاه می‌کند و افسوس فرصت‌های ناب فوتبالی از دست داده را می‌خورد.

نیکبخت سی‌ودو ساله این روزها به دنبال رسیدن به دنبال آخرین آرزوی فوتبالی‌اش است؛ آرزویی به نام رسیدن مجدد به تیم ملی فوتبال ایران. نیکبخت با پشت سر گذاشتن شور و شوق دوران پرحرارت ستاره بودن اکنون آرام‌تر از هر زمانی به نظر می‌رسد و با این آرامش قصد دارد دوباره همان ستاره اوایل دهه 80 بشود.

انتخاب داماش برای ادامه فوتبال تصمیمی از سر اجبار بود یا این‌که با قصد و برنامه قبلی به این تیم آمدید؟

من با برنامه به داماش آمدم. البته زمان می‌برد که من در این تیم جا بیفتم، اما به آینده بسیار امیدوارم. داماش تیم بسیار خوبی به شمار می‌رود که البته در حال حاضر جایگاه متزلزلی در لیگ برتر دارد. با توجه به پتانسیل بسیار بالایی که در این تیم می‌بینم باید بگویم رده‌های پایین جدول جای این تیم نیست و ما باید در جایگاهی بالاتر از هفتمی قرار بگیریم.

چرا داماش را انتخاب کردید؟

می‌خواستم از تهران دور باشم و فوتبالم را در جایی غیر از تیم‌های تهرانی ادامه بدهم. تمام تلاشم را در داماش به کار می‌گیرم تا به تمام خواسته‌های فوتبالی‌ام برسم. یکی دیگر از مواردی که باعث شد من به اینجا بیایم درایت مدیرعامل این باشگاه بود. اطمینان دارم داماش انتخاب درستی برای من بود.

چرا گهر نتوانست یک انتخاب درست باشد؟

گهر یک تیم کاملا مردمی است که البته با رفاقت اداره می‌شود. آنجا همه چیز بر پایه رفاقت است، از رفتار مدیرعامل و مربی گرفته تا بقیه. اگر من نتوانستم آنجا موفق ظاهر شوم به این علت بود که خوب تمرین نمی‌کردم و بنا به دلایلی که اصلا نمی‌خواهم آن را بازگو کنم نتوانستم به میدان بروم. باید بگویم با وجود دوری طولانی مدتی که از فوتبال داشتم در همان چهار پنج بازی که به میدان رفتم بسیار خوب بودم.

فکر می‌کنید در سی‌ودو سالگی باز هم فرصتی برای درخشیدن در فوتبال ایران داشته باشید؟

وقتی فوتبال ایران را می‌بینم و بازیکنان را با یکدیگر مقایسه می‌کنم به این نتیجه می‌رسم که بازیکن سی‌ودو ساله‌ای همچون من هیچ فرقی با یک جوان هجده ساله ندارد و حتی شاید بهتر هم بازی کند. همین الان سهراب بختیاری‌زاده با بازگشت به فوتبال خیلی بهتر از دیگر مدافعان جوان ایران بازی می‌کند. در فوتبال ایران سن و سال هیچ معنایی ندارد و ملاک نیست.

برای حضور در داماش برنامه بلندمدتی دارید؟

اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود و مشکلی به وجود نیاید می‌توانم برنامه بلند‌مدتی در این تیم داشته باشم. این نیم فصل هم باید تمام شود تا بتوانم بهتر در رابطه با حضور طولانی مدتم در این تیم صحبت کنم.

پس باز هم احتمال دارد همان‌طور که در گهر حضور کوتاه‌مدت داشتید در داماش هم دوام طولانی مدتی نداشته باشید؟

من خودم جابه‌جایی‌های مداوم را دوست ندارم. همه چیز به شرایطی بستگی دارد که در آینده به وجود می‌آید. اگرشرایط مهیا باشد در داماش باقی می‌مانم.

چرا هرگز در یک تیم حضور طولانی مدت نداشتید؟

گاهی اوقات خودم بی‌تجربگی کردم. شرایط خاص و متفاوتی برای من به وجود آمد و باعث شد در مسیری قرار بگیرم که نتوانم در یک جا ماندگار باشم. گذشته‌ام را کاملا پشت سر گذاشته‌ام و اکنون به دنبال این هستم که حضوری دائم و پربار در فوتبال داشته باشم.

به بازگشت به تیم‌های سابقتان یعنی پرسپولیس و استقلال فکر می‌کنید؟

بله، صد درصد. من مدتی پیش حتی صحبت‌هایی در این رابطه انجام دادم، اما به خاطر دلایلی که نمی‌خواهم آن را بازگو کنم بازگشت مجددم به یکی از دو تیم سابقم محقق نشد. بازگشت به پرسپولیس یا استقلال بخشی از برنامه‌های مهم من است، اما پیش از آن به دعوت شدن دوباره به تیم ملی فکر می‌کنم.

فکر می‌کنید این اتفاق دوباره بیفتد و به تیم ملی دعوت شوید؟

بله، من هنوز شرایط بازی کردن در تیم ملی را دارم و اگر بتوانم بخوبی خودم را در داماش نشان بدهم بعید نیست دوباره به تیم ملی دعوت شوم. من بابت این‌که موقعیت‌های زیادی را در فوتبال از دست دادم افسوس می‌خورم، اما این‌بار می‌خواهم از تمام فرصت‌هایم به بهترین شکل استفاده کنم.

یکی از این موقعیت‌هایی که بابت از دست دادنش افسوس می‌خورید، نام می‌برید؟

بله، حضور در آتلتیکو مادرید فرصت بسیار بزرگی بود که از دست دادم. آنچه باعث شد این فرصت بسیار بزرگ را از دست بدهم ابتدا جوانی و کله شقی خودم بود و بعد از آن لجبازی مدیرعامل وقت استقلال که آینده فوتبالی مرا تباه کرد. مدیرعامل وقت استقلال از جوانی و بی‌تجربگی من استفاده کرد و با من یک قرارداد ترکمانچای امضا کرد تا به خاطر این قرارداد ناعادلانه نتوانم در روزهایی که در اوج قرار داشتم به آتلتیکو مادرید بروم. همه این فرصت‌هایی که از دستم رفت به علت بی‌تجربگی و جوانی خودم بود. من به فوتبالم خیلی پشت پا زدم. البته نمی‌خواهم همچنان حسرت آتلتیکو مادرید را بخورم. من پس از آن اتفاق روزهای خوبی را در فوتبال ایران سپری کردم و الان نیز خیلی از شرایط کنونی‌ام راضی هستم.

خیلی خوشبینانه به آینده نگاه می‌کنید.

بله، من انگیزه زیادی برای جبران مافات دارم و به این زودی‌ها پا پس نمی‌کشم.

در آن مدتی که از فوتبال دور بودید فکر خداحافظی به ذهنتان رسید؟

خیر. هرگز به این موضوع فکر نکردم. من سنی نداشتم که بخواهم از فوتبال خداحافظی کنم. هنوز انگیزه بازگشت به سطح اول فوتبال را در خودم می‌بینم.

شهرآورد نزدیک است و شما سابقه زیادی در زمینه حضور در این بازی آن هم با پیراهن هر دو باشگاه استقلال و پرسپولیس دارید. به‌عنوان یک بازیکن با‌تجربه چه تفاوت‌هایی بین بازی زمان شما با اکنون وجود دارد؟

بازی‌ها زیباتر شده و برخلاف گذشته گل‌های زیادی در طول بازی رد و بدل می‌شود. بازی‌های این دو تیم مدتی فقط با نتیجه مساوی تمام می‌شد، اما دیگر اینچنین نیست و دربی تماشاگر پسندتر شده است.

در شهرآورد دل‌تان بیشتر با کدام تیم است، استقلال یا پرسپولیس؟

پرسش بسیار سختی است. من با هر دو تیم خاطره‌های خوبی دارم و هواداران دو تیم را هیچ وقت فراموش نمی‌کنم.

از زیباترین خاطره شهرآوردهایی که در آن به میدان رفته‌اید بگویید؟

اگر استقلالی‌ها ناراحت نشوند باید بگویم گلی که در دربی 62 با پیراهن پرسپولیس به استقلال زدم بهترین خاطره من از تمام دربی‌هایی است که در آن به میدان رفته‌ام.

به نظرتان بهترین بازیکن کنونی هم پست خودتان در ایران چه کسی است؟

مهرداد پولادی. او بازیکن بسیار خوبی است.

فکر می‌کنید چه زمانی از فوتبال خداحافظی کنید؟

همان‌طور که قبلا گفتم سن و سال در فوتبال ایران معنایی ندارد و به همین دلیل من به این زودی‌ها به خداحافظی فکر نمی‌کنم. ما الان در لیگ بازیکن سی‌و‌هشت ساله داریم که مرا ترغیب می‌کند تا آن سن و سال و حتی بیشتر از آن به فوتبالم ادامه بدهم.

و حرف پایانی؟

از همه کسانی که به من کمک کردند تا دوباره به فوتبال برگردم از صمیم قلب تشکر می‌کنم.

هیلدا حسینی‌خواه - جام‌جم