اول تیم شدیم بعد قهرمان

او که یکی از باتجربه‌ترین بازیکنان این جام به شمار می‌رود با کسب قهرمانی مهرام در جام بیست و یکم می‌گوید: من از سال 2003 به بعد در رقابت‌های جام باشگاه‌های آسیا حضور دارم. در سال 2003 با صنام برای اولین بار در بازی‌ها شرکت کرده بودم که به همراه این تیم پنجم شدیم. در سال 2005 به عنوان بازیکن کمکی صباباتری به فیلیپین رفتم و در سال‌های 2007 و 2008 هم با این تیم قهرمان باشگاه‌های آسیا شدیم. ‌2 سال هم که با مهرام قهرمان آسیا هستیم.

نیکخواه بهرامی بازی‌های این دوره را بالاتر از دوره‌های گذشته ارزیابی می‌کند: من در تمامی این دوره‌ها، بازی‌هایی که امسال برگزار شد را اصلا ندیده بودم. شاید آن بازی‌هایی که در کویت برگزار کردیم نزدیک به این بازی‌ها بود، اما واقعا این دوره با دوره‌های گذشته متفاوت‌تر بود و سطح بسیار بالایی داشت. تیم الریان قطر در هیچ دوره‌ای با همه بازیکنان خود نمی‌آمد یا ملی‌پوشان قطری در این تیم یکجا جمع نمی‌شدند در حالی که امسال این تیم علاوه بر این بازیکنان، 2 بازیکن آمریکایی را هم به خدمت گرفته بود. تیم الریاضی بازیکن خوب لبنان فادی خطیب را با خود به عنوان یار کمکی آورده بود. الجلا با دو آمریکایی و دو بازیکن برزیلی که تابعیت سوریه را گرفتند در بازی‌ها شرکت کرد. بازیکنان خارجی تیم اردن هم به این تیم قدرت خاصی بخشیدند. واقعا در این دوره پیش‌بینی این که کدام تیم قهرمان می‌شود کار سختی بود. خیلی‌ها معتقدند تیم اسمارت گیلاس فیلیپین که هفتم شد می‌توانست در جایگاه بالاتری قرار بگیرد که این نکته خود موید کیفیت بازی‌هاست. اسمارت گیلاس با همه تیم‌ها برابر بازی کرد و مقابل ما و الریان با اختلاف باخت، اما در سایر بازی‌ها با اختلاف یک یا دو گل مغلوب شد.

بازی‌های نه‌چندان دلچسب مهرام در آغاز دلشوره‌هایی را به وجود آورده بود. گام‌های لرزان در دیدارهای مقدماتی چگونه به گام‌های پرتوان تبدیل شدند؟ صمد نیکخواه بهرامی می‌گوید: ما در ابتدای مسابقات خوب نبودیم. دلیلش این بود که 2 ماه از بازی رسمی به دور بودیم. ما بعد از بازی‌های لیگ و بازی‌های غرب آسیا وارد فصل استراحت شدیم و با جمع و جور شدن دوباره بازیکنان، زمانی برای بدنسازی کوتاه‌مدت نداشتیم با این حال همه تلاش کردیم تا دوباره به همان سطح آمادگی پیش از سال نو برسیم. به اردوی ترکیه رفتیم که برای جمع شدن تیم بد نبود، اما بازی سختی انجام ندادیم که ضعف‌هایمان را بشناسیم. به همین دلیل بود که در بازی‌های قطر هر چه از زمان بازی‌ها می‌گذشت، تیم ما آماده‌تر می‌شد. در بازی با الریان بدترین بازی خودمان را انجام دادیم تا این که بالاخره تیم به شرایط خوب خود بازگشت. ما خیلی وقت بود که نباخته بودیم و باخت به الریان بیدارمان کرد. در بازی با الجلا و الریاضی بسکتبال خوبی ارائه دادیم؛ بسکتبال متنوع که تماشاگران حریف را هم راضی می‌کرد. شب بازی با الجلا تماشاگران سوری برای ما دست می‌زدند. دفاع تیمی ما خیلی خوب شده بود. الجلا بیشتر از 50 امتیاز نیاورد و الریاضی تا 30 دقیقه بازی کم گل زد. ما ثابت کردیم اگر گروه همدل باشد و همه با هم بازی کنیم حریفان قدر را می‌توانیم با اقتدار شکست بدهیم. این کارهای خوب را در بازی فینال با الریان در اوج خود نشان دادیم تا شبهه و تردیدی برای قهرمانی مهرام باقی نماند. باشگاه مهرام اولین تیمی بود که تمرینات خود را شروع کرد و مسوولان تیم برای قهرمانی پی در پی مهرام صبوری کردند. آنها با صبر و تحمل همه مشکلات را از پیش روی تیم برداشتند تا بازیکنان بدون دغدغه در بازی‌های قطر به میدان بروند.

کاپیتان تیم ملی بسکتبال درباره بازیکنان و هم‌تیمی‌هایش می‌گوید: بازیکن پست 5 خوبی داریم. برای در اختیار گرفتن یک بازیکن بیش از 5 ـ 4 بازیکن این پست را آزمایش کردیم. این نگاه حرفه‌ای باشگاه را می‌رساند که حاضر نیست هر بازیکنی را بپذیرد. آمدن لورن وودز در کنار جکسون ورومن کمک بزرگی به تیم ما کرد. لورن یکی از بهترین پست پنج‌هایی است که تاکنون به آسیا آمده‌اند و بازیکن کامل و در اختیار تیم است. بهترین گزینه برای مهرام لورن است. ما از بعد از دور رفت لیگ بسکتبال به ثبات تیمی رسیدیم. در کنار بازیکنان ملی و مطرح خارجی، تمرینات و بازی‌های خوبی انجام دادیم و هر روز به جام باشگاه‌های آسیا نزدیک‌تر می‌شدیم. شاید خیلی‌ها فکر کنند ما برای قهرمانی در جام بیست و یکم از 10 یا 15 روز قبل از بازی‌ها آغاز کردیم، اما تیم مهرام بعد از قهرمانی در بازی‌های دوره قبل در جاکارتا و از خرداد سال گذشته برای قهرمانی دوباره دورخیز کرده بود. تیم‌هایی مثل مهرام که وقت و انرژی برای بسکتبال می‌گذارند غنیمت هستند. باید قدر این سرمایه‌گذاری را دانست. امیدوارم که سال‌های متمادی در بسکتبال بمانند. کار اصولی می‌کنند و نتیجه‌اش را هم می‌گیرند. یک تیم مثل مهرام داشتن کم است.

محمد رضاپور 
جام‌جم