مناقشه ای که خیری در آن نیست

ظاهرالا مرور رویدادهای مرتبط به قطعنامه 598در سالگرد آن ، هر ساله به یک بحران و مناقشه میان مسوولان سیاسی منجر می شود.

کد خبر: ۱۴۰۰۴۳

در یکی دو سال گذشته ، اظهارات متفاوت هاشمی رفسنجانی و محسن رضایی درباره دلایل پذیرش قطعنامه ، کار را به جایی کشاند که نامه محرمانه حضرت امام درباره قبول قطعنامه ، به اطلاع همگان رسید.
امسال مباحث مربوط به قطعنامه ، مناقشه ای میان دکتر ولایتی و دکتر محمدجواد لاریجانی را دامن زد که معلوم نیست عاقبت آن چه می شود. در جریان مباحث کلامی اول ، جنبه های عمومی دفاع مقدس مورد توجه بود و آقایان هاشمی رفسنجانی و محسن رضایی ، درست یا نادرست درباره دلایل متفاوت نظام برای پذیرش قطعنامه سخن می گفتند و همین امر، ناگفته هایی را علنی می کرد و درک عمومی از شرایط سال پایان دفاع مقدس را ممکن می ساخت . حاصل آن مناقشات هم ، انتشار رسمی سندی شد که انتقاداتی را به دنبال داشت هر چند نامه قبلا نیز به صورت غیررسمی منتشر شده بود.
آنچه در مناقشه اخیر میان آقایان ولایتی و لاریجانی متفاوت می نماید، جنبه شخصی پیدا کردن مباحث است . محمدجواد لاریجانی ، با کلامی نسبتا ملایم ، تفاوت برداشت خود با دکتر ولایتی را در حیطه سیاست خارجی ، اظهار کرد.
دکتر ولایتی کمی تندتر، پاسخ داد و ماجرای کنار گذاشته شدن لاریجانی از وزارت خارجه را به مخالفت وزارت اطلاعات وقت نسبت داد. لاریجانی برآشفته از این سخن ، پاسخ تندی را برای رسانه ها فرستاد و ضمن به کار بردن تعابیری اهانت آمیز، سخنانی را به کار برد که در آن خشم و عصبانیت موج می زند.
با این حساب معلوم نیست در ادامه این ماجرا، چه مطلبی رد و بدل خواهد شد و کار به کجا خواهد کشید.واقعیت این است که نقادی در قبال مسائل گوناگون حوزه اجتماعی و سیاسی ، یک ضرورت است و جامعه برای فهم درست مسائل ، به شنیدن صداها و دیدگاه های متفاوت نیاز دارد، اما هنگامی که سخن درست با انگیزه های فردی و با هدف اثبات خود از سوی هر کس ، مطرح شود ، مفید واقع نمی شود و حاشیه ها، بیش از اصل ، موضوعیت می یابد. در این گونه مواقع ، بجاست که یک طرف ماجرا، از خود خویشتنداری نشان دهد و به مناقشاتی که خیری در آن نیست ، دامن نزند.