در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
ارتباط اجتماعی یکی از نیازهای اساسی ما انسان هاست. شاید تا وقتی از دیگران جدا نیفتاده ایم اهمیت آن را حس نکنیم.
محرومیت از ارتباط با انسان های دیگر پس از مدتی بشدت در رفتار و روحیات افراد قابل مشاهده است. تحقیقات انجام شده نشان می دهد ارتباط با همنوع از ابزارهای مورد نیاز سلامت روانی است.
به همین دلیل یکی از مهمترین مسوولیت والدین آموزش و تقویت مهارت های ارتباطی فرزندان است زیرا این عامل به آنها کمک می کند تا با استفاده از دیگر استعدادهای خود به بهترین نحو با مردم جامعه و محیط اطراف تعامل داشته باشند.
نمونه بارز این تصور والدین در زندگی دختری مشاهده می شد که برای راهنمایی باصدای مشاور تماس گرفته بود. او در حالی که غمزده بود فکر می کرد موقعیت های تحصیلی و دانشگاهی اش بی فایده است و با وجود این که دانشجوی ممتاز دانشگاه بود گاهی فکر می کرد باید دانشگاه را رها کند و تنها به خاطر این که رفتن به کلاس درس را نقطه امید و پیوند خود با جهان خارج می دید به تحصیل ادامه می دهد.
او فکر می کرد تحصیل ممکن است در آینده موجب بدبختی فرزندانش شود. وقتی دلایل این تفکر را پرسیدم توضیح داد: من دختر یک خانواده تحصیلکرده و مرفه هستم.
والدینم هر دو تحصیلات دانشگاهی بالایی دارند و شاغل هستند و توانسته اند امکانات رفاهی خوبی برای من و برادرم فراهم کنند اما چه فایده ای دارد؛!
هیچیک از اینها به درد نمی خورد. من و برادرم تمام عمر از مصاحبت آنها محروم بوده ایم و در کنار مستخدممان زندگی کرده ایم. آنها تا دیروقت کار می کنند و وقتی ما خواب هستیم به منزل می آیند، ما بیش از امکانات به دست نوازشگر و توجه و محبت آنها نیاز داریم.
باور نمی کنید چقدر آرزو دارم روزی در کنار مادرم به کارهای منزل برسم یا خرید کنم. از او پرسیدم چرا برای تفریحات دو نفره خود و برادرش برنامه ریزی نمی کند، اما او اعتقاد داشت برادرش مشکل او را حس نمی کند و برنامه هایش با او همخوانی ندارد.
او احساس تنهایی و انزوا می کرد زیرا برای انجام هیچ کاری نباید از خانه خارج می شد و حتی مادرش ارتباط با دوستان را برایش ممنوع کرده بود زیرا فکر می کرد با داشتن تمام وسایل تفریحی ورزشی و رفاهی نیازی به دوست یا خروج از منزل نیست.
حالا این دختر دانشجو از فقدان مهارت های ارتباطی رنج می برد و حس می کرد نمی تواند با هیچ کس ارتباط برقرار کند.
او فکر می کرد تحصیلات پدر و مادرش این وضع را ایجاد کرده است اما درواقع افراط در ارزش نهادن به آن و توجه نکردن به نیازهای اجتماعی سبب این وضع بود.
از او خواستم مشکل خود را با مادرش مطرح کند و برای داشتن یک دوست و برنامه های مشترک توافق او را جلب کند، او را متقاعد کردم که همانطور که توانسته است مشکلش را برای من بازگو کند می تواند در مورد مسائل مورد علاقه همکلاسانش با آنها صحبت کند.
او باید می آموخت که به مجاورت با دوستان و استمرار در ابراز دوستی و مکالمه ادامه دهد. از او خواستم بخشی از اوقات فراغت خود را با کارهای هنری پر کند و برنامه های متنوع تری برای خود بچیند تا اینقدر به والدین خود احساس نیاز نکند. سخنی با پدر و مادرها از مهمترین عواملی که منجر به سلامت روانی فرزندان می شود ارتباط مناسب با والدین است.
ارتباط مناسب را هر کس از دریچه دید خود طوری تعبیر می کند که چه بسا نامناسب باشد. اما از دید روانشناختی ارتباط مناسب بدان معنا است که والدین باید متوجه نیازها و خواسته های فرزندان خود باشند.
آنان را به عنوان افرادی در نظر داشته باشند که دارای علایق یا توانایی ها و ناتوانی ها و نیازهای خاص خود هستند، برای آنان وقت کافی بگذارند. در رفتار خود با آنان ثبات داشته باشند.
انتظاراتشان را از آنها به وضوح بیان کنند و در کارهای آنها نظارت و راهنمایی لازم را داشته باشند. والدین علاوه بر اینها باید در نظر داشته باشند که هیچ فردی نمی تواند در انزوا رشد کند.
بشر موجودی اجتماعی است و پیشرفت خود را مدیون ارتباط اجتماعی است. چیزی که فرزندان برای ورود به اجتماع به آن نیاز دارند آزادی همراه با آگاهی است نه محدودیت.
سهیلا طاهریان
روان شناس بالینی 
روان شناس بالینی
نظرات کاربران
تازه ها
پیشنهاد سردبیر
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
نفوذ به عمق رژیم صهیونیستی
یک کارشناس مسائل سیاسی در گفتگو با جام جم آنلاین:
ضربه دوم ایران از توان اسرائیل خارج است
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
توقیف کشتی اسرائیلی مقدمه تنبیه رژیم صهیونیستی
گفت و گو
گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر
فرزند زمانه خود باش
یک کارشناس مسائل سیاسی در گفتگو با جام جم آنلاین:
ضربه دوم ایران از توان اسرائیل خارج است
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
صهیونیست‌ها بر لبه پرتگاه تاریخ
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد؛