تماشای دریاچه های کوهستان سبلان

در شمال غربی کشور و در استان اردبیل ، چشمان جستجوگر و کنجکاو گردشگران به هر سو که نظاره کند، شگفتی ها و زیبایی های منحصر به فرد و بی حد و حصر طبیعی به میهمانی او خواهد آمد.

کد خبر: ۴۲۰۳۶

سبلان سرزمین عسل ، مناظر حیرت انگیز و شگفت آوری را پیش چشم بینندگان قرار می دهد که آنان تا سالیان سال این تصاویر را از ذهن خود نخواهند زدود.
کوهستان افسانه ای سبلان با 4811متر ارتفاع شهرستان های بزرگی مانند اردبیل ، مشکین شهر، اهر، سراب را در خود جای داده است.
سبلان 3قله معروف با نامهای سلطان ، هرم داغ یا سبلان کوچک و کسره یا آقام داغ دارد که معمولا در تمام فصول سال از برف پوشیده است و از برکت آن علاوه بر پوشش صدها چشمه بزرگ و کوچک ، 13رودخانه پرآب از دامنه های چشم نواز و لاله گون آن جاری است و نیز دریاچه هایی بسیار زیبای دایمی و فصلی در پهنه بیکران این کوهستان قرار دارند.
دریاچه های منطقه سبلان در ناحیه بزرگ وسیع سبلان در استان اردبیل قرار دارند. کنار این دریاچه ها طبیعت زیبای منطقه به مسافران آرامش می بخشد. تنوع و پوشش گیاهی متراکم و وجود مراتع سرسبز وسیع در این طبیعت زیبا و حیات بخش ، آب و هوای مرطوب و بارانی در بهار و پاییز و ذوب برفهای سبلان در تابستان موجب شده اند این منطقه ویژگی های طبیعی قابل توجه و منحصر به فردی داشته باشد.
بررسی گونه های گیاهی موجود در دامان لاله گون سبلان ، افزون بر 60تیره مشتمل بر صدها گونه گیاهی در این منطقه وجود دارد.
رفیع ترین قله سبلان که سلطان ساوادان نام نهاده اند در شرق رشته کوه سبلان واقع شده است که چشم انداز زیبایش از دور، آن را به صورت مخروطی کامل با پایه ای بسیار پهن و تنه ای مستبد و ستیغی دهان باز کرده نشان می دهد.
این قله به سبب دریاچه زیبایش یکی از زیباترین قله های زیبا به شمار می آید. برای رسیدن به این قله و دریاچه باید از اردبیل و از طریق جاده آسفالته ابتدا به آبادی لاهرود و سپس به سوی آبگرم قره سو رفت.
در نهایت با گذر از یک جاده خاکی و با استفاده از ماشین های مخصوص جاده های کوهستانی - که کمکهای مناسب دارند - تا پناهگاه شرقی یا به قول مسافران این منطقه ، حسینیه معروف به مقدس اردبیلی حرکت کرد.
بدین ترتیب مسافران تا ارتفاع 3600 متری را با وسیله نقلیه می توانند طی کنند؛ اما برای رسیدن به ارتفاع 4800 متری سبلان و تماشای دریاچه سبلان باید پیاده روی کرد.
در این ارتفاع دریاچه بسیار زیبای قله سبلان را می توان مشاهده کرد که پوششی از یخچال ها آن را در بر گرفته است.
این دریاچه به شکل بیضی با قطرهای 140و 80متری ، زیبایی خاصی به قله بخشیده که بجز فصل تابستان در بقیه فصول سال منجمد و یخ بسته است ؛ البته حتی در تیرماه نیز هوا در این منطقه بسیار سرد است و باد زوزه کشان از مسافران استقبال می کند.
تماشای انعکاس نور خورشید در دریاچه به انسان گرمای درونی می بخشد. آب دریاچه بسیار زلال است ، ولی مسافران تنها می توانند اندکی از آن را به سر و صورت خود بزنند و امکان شنا کردن و تن به آب زدن وجود ندارد.
دریاچه زیبای دیگر سبلان که از نقاط شگفت انگیز این کوهستان به شمار می آید، دریاچه آت گلی است. با رسیدن به آب گرم مشهور مشابیل و یک راهپیمایی یکساعته در میان انبوهی از چمنزارها و گلها و لاله های وحشی ، مسافران می توانند خود را به لبه دره عظیم شیروان دره سی برسانند و از یک سراشیبی تند آهکی پایین بروند.
پس از رسیدن به کف این دره نیز باید نیم ساعتی را به سوی شمال حرکت کرد و پس از عبور از سنگهای دره ، دریاچه بزرگ و سبزرنگ آت گلی قرار دارد. این دریاچه که در مشرق مشکین شهر واقع شده محیطی با طراوت و دل انگیز دارد، به گونه ای که مردم منطقه از رمز و راز این دریاچه حکایت های فراوان می کنند؛ مثلا می گویند این دریاچه زیبا را بدان سبب آت گلی نام نهاده اند که در روزگارانی بس دور، سحرگاهان اسبی از درون آن سر برآورده و شیهه زنان دوباره به اندرونش بازمی گشته است.
باور دیگر در بیان شگفتی های این دریاچه آن است که مردم محلی معتقدند این دریاچه عمق بی منتهی دارد و تاکنون کسی را یارای رفتن به عمق دریاچه نبوده است ، به همین سبب مردم محلی به این دریاچه دیب سبز گل ، یعنی دریاچه ای که عمق ندارد نیز می گویند.
گرچه زمستان های سرد کوهستان پربرف سبلان موجب می شود بیش از نیمی از سال روی آب دریاچه پوششی از یخ کشیده شود؛ اما همزمان با فرا رسیدن بهار با آب شدن این پوشش ، دریاچه به جوش و خروش درمی آید و ماهیان زیبا در صفحه زلال آن جنب و جوش می کنند.
ورود آب از گوشه ها و اطراف ارتفاعات به درون دریاچه ، کرانه های سبز و مخملین پیرامون ، هوای پاک و روح بخش و باصفای کوهستان ، صدای گوشنواز پرندگان مهاجر، محیط سحرانگیز و مطلوبی را برای گردشگران فراهم می آورد.
با عبور از کنار این دریاچه و با نیم ساعت راهپیمایی می توان به یک دریاچه کوچک دیگر به نام لجن گوی رسید که البته این دریاچه در فصل بهار و با بارندگی های اولیه تشکیل شده و در تابستان خشک می شود.
دریاچه زیبایی دیگر دامنه های سبلان ، دریاچه نثور است. این دریاچه کوهستانی و مرتفع در مرز طبیعی حدفاصل دو استان اردبیل و گیلان قرار گرفته است.
دریاچه در محیطی به وسعت 560هکتار میان دو رشته کوه باغرو و داغ در ارتفاع 3197متری قرار گرفته است . عمق متوسط این دریاچه 3متر است و منطقه منشور جزو مناطق حفاظت نشده استان به شمار می آید و ماهی های رنگین کمان قزل آلای آن شهرت بسیاری دارد.
این مکان زیبا به دلیل داشتن محیطی امن و بکر، محل حضور پرندگان مهاجر از قبیل چنگر، آبچیلیک و انواع مرغابی است.
این پرندگان مهاجر زیستن و زاد و ولد در تالاب های دریاچه را که سرشار از منابع غذایی است ، به هجرتی طاقت فرسا ترجیح می دهند. دریاچه نثور در فاصله 48کیلومتری جنوب شرقی جاده شهرستان اردبیل به خلخال و به فاصله 18کیلومتری شرق جاده قرار دارد.
بهترین زمان برای دیدار از این دریاچه کوهستانی ، اردیبهشت و خرداد است. بهترین مسیر رسیدن به دریاچه از جاده اردبیل به شهرستان هیرو از آنجا به آبادی شیلی در شمال دریاچه است.
در مجموع مسافری که از دریاچه های زیبای سبلان دیدن می کند، یک سال تمام را در شور و شعف حاصل از تماشای این طبیعت زیبا سپری می کند و بدون تردید، این مسافران در طول مدتی که در زندگی شهری غوطه می خورند، دوباره آرزوی بازگشت به سبلان را در سر خواهند داشت.