محک تجربه

1- حق تعیین سرنوشت (Right to Self determination) ابتدایی ترین حقوق هر ملت و زیربنای نظریه مردم سالاری در عصر جدید است .

کد خبر: ۲۳۱۱۹

بر مبنای این حق که علاوه بر بحث های نظری ، در بسیاری از متون و اسناد حقوقی بین المللی نیز مورد تاکید و تصریح قرار گرفته است ، تعیین نظام سیاسی و حاکمان هر کشور باید منحصرا به دست مردم همان کشور صورت پذیرد و تحمیل یک نظام حکومتی از سوی قدرت های خارجی فاقد مشروعیت حقوقی است . شاخصه و معیار اعمال این حق که در بند 2 ماده اول منشور ملل متحد همه دولت ها موظف به رعایت آن شده اندآن است که شهروندان در انتخاباتی آزاد و مطمئن به رقابت و مشارکت در تعیین سرنوشت اجتماعی خویش بپردازند. بند 3ماده 21 اعلامیه جهانی حقوق بشر می گوید: «اساس و منشاء قدرت حکومت ، اراده مردم است . این اراده باید به وسیله انتخاباتی ابراز گردد که از روی صداقت و به طور ادواری صورت پذیرد.» ماده 25 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی نیز با تکرار و بسط همین اصل از این حق طبیعی افراد هر ملت حمایت می کند که بتوانند «در انتخابات ادواری که از روی صحت با آرای عمومی مساوی و مخفی انجام شده و تضمین کننده بیان آزادانه اراده انتخاب کنندگان باشد، رای دهندو انتخاب شوند.»
2- امریکایی ها سالهاست تلاش می کنند تا خود را کدخدای دهکده جهانی و قیم قهری ملت ها معرفی کنند. فریاد حمایت آنان از حقوق بشر ، دموکراسی و مردم سالاری را بارها و بارها همه شنیده اند و تکرار این تک صدای بلند ، به همراه شعارهای فریبنده ، توانست عده ای را در سرتاسر دنیا در مورد دروغگویی آنان دچار تردید کند. در میان این گروه ، البته که مرعوب و مفتون قدرتهای پوشالی و غیرخدایی وجود دارند ، اما بسیاری هم بوده و هستند که به خیال مصلحت اندیشی و حمل بر صحت چنین می اندیشیده و توصیه می کردند. تجربه عراق می تواند برای آنان و همه جویندگان حقیقت و علاقه مندان به منافع ملی درس آموز و عبرت آفرین باشد.
3- امریکایی ها از روز اول تاکید کرده اند که دلیل تهدیدات غیرقانونی و هجوم نامشروع به عراق گسترش مردم سالاری و آزادی است . در آخرین نمونه ، کالین پاول ، وزیر خارجه امریکا در تاریخ 17آوریل 2003 اظهار داشت : «ما آمده ایم مسلمانان را کمک کنیم و نجات دهیم . در بوسنی مسلمانان را نجات دادیم . در کوزوو مسلمانان را کمک کردیم . درعراق هم به مسلمانان کمک می کنیم و وقتی ماموریتمان تمام شد برمی گردیم به امریکا و این کشورها جزو ایالات متحده امریکا نخواهند شد. ما می خواهیم آنها دموکراسی داشته باشند.»
4- عجیب این است که به رغم این شعارهای علنی ، حتی پیش از آغاز تهاجم به عراق ، حاکم نظامی برای آن کشور تعیین شده و به صراحت از حکومت طولانی مدت او بر مسلمانان عراق سخن گفتند. مسوولان امریکا این مدت را از 3 تا 5 و بالاخره 20سال تخمین زده و هم اکنون می گویند زمان حضورشان قابل حدس و گمانه زنی نیست ! مردم عراق که آشکارا ابتدایی ترین حقوق خود را لگدکوب می بینند و تناقض شعار و عمل مهاجمان را با همه وجود درک می کنند، در اجتماع میلیونی خود در روز اربعین و در جوار بارگاه ملکوتی سالار شهیدان تاکید کردند که «نه صدام و نه امریکا»! ما می خواهیم سرنوشت خویش را به دست خود تعیین کنیم و در سایه احکام اسلامی زندگی نماییم.
5- امریکایی ها به صراحت از شنیدن پیام مردم عراق سخن گفتند. ژنرال «جی گارنر» گفت که می دانستیم مردم عراق از امریکا متنفرند اما میزان آن را هرگز پیش بینی نمی کردیم . این ژنرال بازنشسته امریکا هم که به همراه 400مشاور و دستیار در عراق بسر می برد، چند روز پیش تاکید کرده بود: «تا حکومت دموکراتیک و فدرالی به طور کامل در عراق حکمفرما نشود، مردم عراق را تنها نخواهیم گذاشت»! با وجود این ، پاسخ رسمی اشغالگران بر مطالبات روشن و ابتدایی مسلمانان این بود که : «دولت ایالات متحده استقرار حکومت اسلامی در عراق را قبول نخواهد کرد؛ حتی اگر رهبران این حکومت با رای مردم به قدرت برسند»!.