گزارش اتحادیه اروپا از نقض حقوق فلسطینی ها

به گزارش جام جم آنلاین از ایرنا، تارنمای رسمی سرویس اقدام خارجی اتحادیه اروپا(eeas.europa.eu) نقض مالکیت فلسطینی ها در کرانه باختری و بیت المقدس شرقی را نگران کننده و روند رو به افزایش آن را نقض آشکار حقوق بین الملل خواند.

بر اساس این گزارش، از ماه ژوئیه تا دسامبر2018 (تیر تا دی 1397) بیش از 264 سازه متعلق به فلسطینی ها تخریب و ساکنان این منازل و واحدهای مسکونی مجبور به ترک خانه های خود شده اند.

تقریبا یک سوم از این حوادث در شرق بیت المقدس بوده که چنین اعمالی در این ناحیه نیز روندی رو به افزایش به خود گرفته است. در نتیجه تخریب این منازل، 296 فلسطینی از جمله 146 کودک آواره شده اند.

بر این اساس، در 6ماه گذشته، 25 واحد از واحدهای ساختمانی تخریب شده (مانند کلاس های درس و یا واحدهای مسکونی) توسط اتحادیه اروپا و یا کشورهای عضو اتحادیه اروپا ساخته شده که برای آن بودجه ای به ارزش بیشتر از 107 میلیون یورو صرف شده است.

همچنین 42 مدرسه در ناحیه کرانه باختری و 8 مدرسه در بیت المقدس شرقی در انتظار تخریب و یا «توقف فعالیت» قرار گرفته و به بهانه فقدان مجوزهای ساختمانی در معرض خطر تخریب کامل هستند.

نیمی از این مدارس از اتحادیه اروپا و یا کشورهای عضو اتحادیه اروپا کمک مالی دریافت کرده اند.
تخریب مدارس به شدت بر آموزش و پرورش کودکان فلسطینی اثرخواهد گذاشت.

تعداد کل تخریب ها در سال 2018 (از ژانویه تا دسامبر)(بهمن96 تا دی 98) به 461 سازه در کرانه باختری و شرق بیت المقدس رسیده که در مقایسه با سال 2017، 10 درصد افزایش یافته است.

به طور کلی از سال 1967، 99.8 درصد از زمین هایی که در کرانه غربی به ساخت و ساز اختصاص یافته، به شهرک های صهیونیستی تعلق گرفته است.

گزارش رسمی اتحادیه تصریح دارد که اقدام های رژیم اسرائیل در زمینه تخریب سازه های ساختمانی فلسطینی ها و مصادره دارایی های آنان بر خلاف تعهدات آنها در زمینه حقوق بین الملل از جمله مقررات حقوق بین المللی بشر دوستانه و به ویژه کنوانسیون چهارم ژنو است.

رژیم صهیونیستی با ساخت پی در پی شهرک ها در مناطق اشغالی فلسطین، تلاش خزنده ای را برای از بین بردن زمینه تشکیل کشور فلسطین و تاسیس «کشور یهود» در سراسر این مناطق داشته است.

تاریخچه شهرک سازی یهودی ها در سرزمین های فلسطینی به اواخر قرن نوزدهم میلادی بر می گردد. در سال 1878 حدود نیم میلیون نفر در فلسطین زندگی می کردند. 97 درصد از این جمعیت را اعراب و 3 درصد از آنها را یهودیان تشکیل می دادند.

با ظهور طرح صهیونیسم، مهاجران یهودی از سراسر جهان به فلسطین سرازیر شدند. در زمانی که انگلیسی ها پس از فروپاشی امپراتوری عثمانی مناطق آن را با فرانسه تقسیم و فلسطین را تحت قیمومیت خود درآوردند، صهیونیست ها زیر چتر حمایتی بریتانیا با ارعاب و جنگ های پیاپی تا سال 1948 میلادی (1327 شمسی) چیزی حدود 9 درصد از مناطق فلسطینیان را به چنگ آوردند و تا هنگام تاسیس رژیم اسرائیل 277 شهرک صهیونیستی ساختند.

طی جنگ سال 1948 و شکست اعراب که به «نکبت» در فلسطین معروف شد، صهیونیست ها 77 درصد از مناطق فلسطینی ها را اشغال کردند. صهیونیست ها با قوانین یک جانبه حدود 40 درصد از خانه های فلسطینیان را به بهانه اینکه صاحبان آنها حضور نداشته، مصادره کردند؛ صاحبانی که خود صهیونیست ها، با راه اندازی جنگ و کشتارهایی مانند «دیر یاسین» سبب آواره شدنشان بودند.

اما پس از جنگ 1967 میلادی (1346) که با شکست ارتش های عربی از رژیم صهیونیستی و اشغال مناطق وسیعی از فلسطین از جمله قدس به پایان رسید، روند شهرک سازی ها در کرانه باختری و شرق قدس اشغالی سرعت گرفت؛ مناطقی که بر اساس قوانین مصوب سازمان ملل جزئی از مناطق فلسطینی ها به شمار می رود.

پرده آخر از نمایشنامه صهیونیست ها، تیرماه امسال به اجرا درآمد که پارلمان رژیم صهیونیستی (کنست) قانونی با عنوان «دولت ملی خلق یهود» را تصویب کرد که به صراحت دولت جعلی اسرائیل را کشوری ویژه یهودیان تلقی می کند و اعتراف می کند که غیر یهودی ها در آن جایی ندارند.

بر این اساس، می توان دریافت که چرا شهرک سازی ها با وجود مخالفت ها، همواره جز اصلی و جدانشدنی برنامه های رژیم صهیونیستی بوده است.