تلگرام صدای کزازی را در آورد

به گزارش جام جم آنلاین، کزازی در نمایشگاه مطبوعات، کارگاهی درباره به‌کارگیری زبان پارسی داشت، او بر این باور بود که زبان پارسی، زبانی سخت جان است و در مقابل این تغییرات، خود را حفظ می کند. به تعبیر کزازی، اگر زبان پارسی سخت جان نبود، تاکنون بارها از میان رفته بود.

او همچنین گفت: چگونه می‌توان بر آن بود که این نابهنجاری‌ها، این بیراهگی‌ها، مایه پیشرفت و بهینگی زبان پارسی است؟ چرا در دیگر زبان‌های جهان که از آن در این پیوندهای تورندرین (اینترنتی) یا به هر شیوه دیگر به کار گرفته می‌شود ما این بیراهگی ها را نمی بینیم؟ یک سخن این است که زبان پارسی، زبانی است سخت جان، اگر نمی‌بود، در درازنای این هزار و اند سال دهها بار برافتاده بود و از میان رفته بود. این آسیب‌ها را هم از سر خواهد گذراند. هر چند روزگار ما، روزگار دیگرسانی است از این دید در سنجش با روزگاران پیشین و رسانه‌ها می‌توانند آسیبی گسترده به زبان برسانند.

کزازی ادامه داد: ما باید از دبستان آغاز کنیم. به نوآموز دبستانی بشناسانیم. این باور را در او پدید بیاوریم که زبان بسیار ارزشمند است، گنجینه است. از گنجینه سیم، زر، و هر چیز گرانبهای دیگر ارزشی بیشتر دارد. اگر آن را نوآموز باور کرد، زبان را پاس خواهد داشت. هنگامی که پیامکی برای دوستی می فرستد که فلان روز، فلان زمان در فلان‌ جا بیا، یا شوخی‌ای را می‌خواهد با او در میان بگذارد، هرگز به اندیشه او نخواهد رسید که زبان را به شیوه‌ای نادرست، بیمارگونه، ناتوان، به کار بگیرد. چون ارزش زبان را نمی شناسیم، هر کاری خوش می‌داریم با زبان می‌کنیم. آن جوان خام هم پیداست زبان را بیش از دیگران شاید به بازی می‌گیرد. بازی با زبان، بازی با آتش است و دیر یا زود ما را خواهد سوخت. باید به چنین دیدگاه و چنین باوری در پیوند با زبان برسیم. این ساختار هر تلاشی است که درباره زبان می‌توان و می‌باید انجام داد.