مامان! کی نوبت خودت میشه؟

مامان پول توی کیفش را نگاه کرد. یک جفت کفش لازم داشت که قیمتش 60 هزار تومان بود و پسرش هم یک شلوار نیاز داشت که آن هم 60 هزار تومان بود. اگر برای پسرش شلوار می‌خرید دیگر پولش به کفش نمی‌رسید و باید یک ماه دیگر هم صبر می‌کرد.
کد خبر: ۶۰۶۷۱۰
مامان! کی نوبت خودت میشه؟

مامان دست پسرک را گرفت و گفت: بریم! اینجا دیگر کاری نداریم و از مقابل ویترین کفش‌فروشی به سمت فروشگاه لباس بچه که چند قدم پایین‌تر بود حرکت کرد.

بچه گفت مگر نمی‌خواستی کفش بخری؟ مامان گفت یک وقت دیگه. الان نوبت توئه.

مامان یک ماه بعد دوباره می خواست برای خرید برود، اما دخترش از مدرسه آمد و گفت که مدیر برای همیاری از والدین خواسته 100 هزار تومان بدهند. این ماه هم مامان گفت بعدا نوبت من می‌شود.

ماه بعد که شد مامان از بابا پول گرفته بود که هم کفش بخرد و هم نزد دندانپزشک برود، اما بابا تصادف کرد و نیاز به پول داشت که ماشین را تعمیر کند. بابا کمی از دست‌تنگی شکایت کرد و مامان بی‌معطلی پولی را که پس‌انداز کرده بود به بابا داد که ماشین را که به قول خودش عصای دستش بود، تعمیر کند تا بی‌عصا نماند و مامان​گفت این‌بار نوبت ماشینه. مدت‌ها گذشت و مامان کم‌کم خودش را فراموش کرد و یادش رفت که نوبتش کی بود.

مامان خسته و ژولیده شد و خانه تمیز و مرتب. مدیر مدرسه راضی بود، بچه‌ها هم راضی بودند. حتی ماشین هم راضی بود، اما بابا دیگر از مامان راضی نبود. بابا می‌پرسید: پس این همه پول که می‌گیری چه می‌شود که مثل گدا‌ها راه می‌روی و به خودت نمی‌رسی؟ بابا حواسش نبود که مامان فراموش کرده نوبت خودش کی می‌شود.

مامان هم یک زن است

نرگس ـ الف مادر یک فرزند و زن سی و پنج ساله‌ای است که اعتقاد دارد از وقتی مادر شده ​ کم‌کم زن بودن خودش را فراموش کرده است.

نرگس می‌گوید: وقتی جوان‌تر بودم از زندگی لذت می‌بردم و به این فکر می‌کردم که کاری کنم که همیشه بهتر و شاد‌تر از قبل باشم.

به خودم می‌رسیدم و مواظب اندامم بودم که چاق نشوم. ورزش می‌کردم و هرچند وقت یک‌بار با دوستانم به سفر می‌رفتم، اما از وقتی​ بچه‌دار شده​ام کلا برنامه‌هایی را که برای خود داشتم کنار گذاشته ام.

اضافه وزن پیدا کرده‌ام و اصلا به خودم توجهی ندارم. باورتان می‌شود که یادم​ است من هم یک زن هستم؟ چنان در نقش مادری فرو رفته‌ام که خودم هم باورم نمی‌شود!

این روزها به نظرم می‌رسد که حتی همسرم نیز به من به‌عنوان یک زن نگاه نمی‌کند و کم مانده مرا مادر حسین صدا بزند!

برخلاف رویه‌ای که اغلب ما خانم‌ها پیش می‌گیریم و آن مراقبت از همه غیر از خودمان است، روان‌شناسان توصیه می‌کنند اول به خودتان اهمیت دهید تا روابط خوبی را در خانواده ساماندهی کنید، زیرا تا زمانی که احساس آرامش و شادی در وجود خودتان حکمفرما نباشد، قادر نخواهید بود ​ آرامش و شادکامی را در روابط خود وارد کنید.

همدوش و همراه

مه‌لقا ترقی، کارشناس مسائل خانواده اعتقاد دارد: با توجه به تغییر نقش‌ها در جامعه نمی‌توان از زنان انتظار داشت علاوه بر ایفای نقش در جامعه و اقتصاد تمام​ کارکردهای خانگی سنتی یک زن را نیز پذیرا باشند.

وی می‌افزاید: وقتی زن به دلیل آنچه در خانه انجام می‌دهد، تشویق و تقدیر نمی‌شود و حتی فرهنگسازی در رسانه‌ها هم زن خانه‌دار را فردی نا‌آگاه و ساده و زن شاغل را فردی مترقی و هوشمند نشان می‌دهد، زن از کار در خانه احساس حقارت می‌کند. خصوصا که این لطف وی که شرعا مسئولیتی در قبال آن ندارد، مورد بازخواست هم قرار می‌گیرد و به علت هر‌گونه تعلل در آن، گاه از سوی همسر توبیخ می‌شود.

ترقی می‌افزاید: چنین روندی باعث می‌شود زن از کار در خانه احساس افسردگی کند و کم‌کم دچار فرسودگی روحی و جسمی شود در حالی که تقدیر و تشکر مکرر از زحمات وی و همکاری مرد در کارهای منزل احترام و منزلت مادر را نزد خانواده افزایش می‌دهد.

ترقی خاطر‌نشان می‌کند: این‌که یک مرد زحمات همسرش را نادیده بگیرد، وی را ناخودآگاه به سوی فداکاری بیشتر سوق می‌دهد تا در خانواده دیده شود به این امید که از زحماتش تقدیر شود، اما همین موضوع سبب می‌شود خود را نادیده بگیرد و بازنده این امر کل خانواده است.

بیایید خوشحال باشید

اگر می‌خواهید در رابطه‌ای که دارید خوشحال باشید و مثل یک زن موفق بدرخشید، اول باید به خودتان رسیدگی کنید و چند ​راهکار​ روان‌شناسان را جدی بگیرید:

ـ به خودتان قول بدهید​ هر اتفاقی هم که بیفتد شما خوب هستید و تحت هر شرایطی از خودتان محافظت خواهید کرد.

ـ خوشحالی‌تان را وابسته به حضور شریک زندگیتان نکنید، زیرا با این کار دچار گدایی محبت می‌شوید و هر چقدر این اتفاق بیشتر روی دهد، شریک شما از ادامه رابطه فراری می‌شود، زیرا به نظر می‌رسد او به هیچ وجه رضایت‌تان را جلب نمی‌کند و همیشه انتظار انجام کارهای بیشتری را از او دارید.

ـ نباید به طور کامل خود را مسئول خوشحالی طرف دیگر بدانید. فردی که همه کاری را در قبال همسر و فرزندان خود انجام می‌دهد و تمام زندگی خود را وقف آنها می‌کند به مرور زمان پشیمان شده و از این وضع عصبانی خواهد شد. توجه زیاد، توقع زیاد را هم به دنبال دارد و خستگی این نوع رفتار ظرافت‌هایی چون شوخ‌طبعی، سرزندگی و تفریح را از شما می‌گیرد.

ـ با احترام گذاشتن به خودتان و باور فردی و اعتقاد به توانایی‌های خود درخشان‌تر شوید.

ـ گاهی هم فقط برای خود برنامه‌ریزی کنید و به انجام فعالیت‌های سرگرم‌کننده بپردازید. زمان‌هایی را برای تفریحات دو نفره و اوقاتی را هم برای خوشی‌های خانوادگی در نظر بگیرید.

ـ مهارت‌های جدیدی را آموزش ببینید و دنیای خود را گسترش دهید. / ضمیمه چاردیواری

ماندانا ملاعلی

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها