رسانه های استانی، فرصتی به ارزش طلا

به گزارش جام جم آنلاین دکتر حسن خجسته در ادامه می نویسد: این تمرکززدایی، تقویت و توجه به مراکز پیرامونی یک سازمان وقتی به یک ضرورت تبدیل می شود که آن سازمان، سازمانی رسانه ای باشد. چرا که در عصر ارتباطات، تمرکز منطقه ای در تولید خبر و برنامه های رادیو و تلویزیونی رنگ باخته است.
صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران یک نمونه از این سازمان ها است که در سال های گذشته سعی وافری در تقویت مراکز استانی خود برای افزایش کمی و کیفی تولیدات رسانه ای داشته است. برگزاری نوزده جشنواره متوالی تولیدات رادیویی، تلویزیونی، خبری، موسیقایی و پژوهشی گواه این ادعا است که در دو دهه اخیر کیفیت و کمیت این نوع تولیدات نه تنها افزایش داشته بلکه در بسیاری موارد از تولیدات پایتختی آن هم پیشی گرفته است. این پختگی و ارتقای عملکردی را همچنین می توان در عوامل برنامه ساز مراکز استانی مشاهده کرد.
به علاوه عامل سطح تحصیلات را هم باید در نظر داشت. امروزه عوامل برنامه ساز مراکز استان های سازمان صدا و سیما از سطح تحصیلات بالایی برخوردار هستند. این سطح تحصیلات که اکثراً هم مرتبط و در راستای تخصص برنامه سازی افراد قرار دارد، با ورود به حوزه تجربه و افزایش تجربیات، به ارتقای سطح فنی و کیفی تولیدات رسانه ملی در مراکز استان ها منجر شده است.
چنانچه بخواهیم تمثیل و تصوری برای توانمندی های طبیعی، انسانی و فرهنگی استان های کشور قایل شویم، ظرفیت های استان ها مانند طلای زیر خاک است. جشنواره های تولیدات مراکز استان ها بهانه ای برای آشکار شدن این ذخایر طلایی پنهان است.
نکته مهم دیگر این است که سطح توقع در میان برنامه سازان مراکز استانی بسیار پایین تر از سطح توقع برنامه سازان مرکزنشین است. بنابراین تولید برنامه در استان ها بواسطه منطقی بودن و پایین تر بودن سطح توقعات از سرعت بیشتری در تولید رادیویی و تلویزیونی و حتی خبری و موسیقایی و پژوهشی برخوردار است. پس در یک نگاه استراتژیک، باید رویکرد حرکت از پایتخت به استان ها تسریع، تسهیل و تقویت شود.
در یک کلام، تولیدات مراکز استان ها بواسطه ظرفیت های بالقوه و بالفعل استان، می توانند مزیت رقابتی سازمان صدا و سیما در سپهر رسانه باشند. این مزیت رقابتی در حکم یک فرصت و نقطه قوت برای این رسانه ملی است.

دکترحسن خجسته – استاد دانشگاه