افغانستان طالبان یا افغانستان کرزای؛

در افغانستان که حالا بیشتر شبیه یک کشور دوباره اشغال شده است ، دولت قانونی حامد کرزای مشغول به کار است و علی الظاهر مسوول همه امور جاری در این کشور است

کد خبر: ۱۴۰۸۳۶

، اما همچنان مهمترین مذاکرات روز با طالبان که امریکایی ها حتی اخیرا و چند روز پیش از آغاز بحران گروگانگیری اتباع کره جنوبی ، از نابودی و دست کم ضعیف شدن کامل آنها سخن می گفتند در جریان است.
یکی از کره ای ها، روز چهارشنبه کشته شد و سایر کره ای ها هر لحظه ممکن است کشته شوند. اشغال محل گروگانگیری نیزدرست مثل چند دورمذاکرات قبلی ، دردی را دوا نکرده است.
استیصال ، تنها در میان مقامات افغانی دیده نمی شود بلکه حتی امریکایی های قلدر و از خود راضی که در فیلمهای هالیوودی هرگونه ماجرای گروگانگیری را با شگردهایی بی بدیل خنثی می کنند نیز مستاصل شده اند و مقامات کره ای با درک این موضوع ، تلاش می کنند به طور مستقیم با طالبان به مذاکره بپردازند.
بدین ترتیب همه نگاهها به این کشور کوهستانی فقیر که سالهای سال در آتش جنگ و خونریزی می سوزد و آبی بر آتش آن نباریده ، معطوف شده است.
در هیاهوی پدید آمده از ماجرای گروگانگیری 23تبعه کره ای ، نکته ای به شفافیت بلورهای آب بر همگان پدیدار گشته است و آن این که علی رغم گذشت 6سال از حمله سراسری نیروهای ائتلافی به افغانستان و کشته و زخمی شدن دهها هزار نفر، به بهانه نابودی طالبان ، این گروه هنوز نه تنها نفس می کشد؛ بلکه مانند یک ویروس سرطانی به سرعت در حال رشد و تکثیر است.
طالبان هنوز سخنگو دارد و تلاش خبرنگاران برای دستیابی به او و ضبط و ثبت اظهاراتش از مطالبه آنها برای دستیابی به حامد کرزای بیشتر است.
طالبان می کوشد تا به هر وسیله ای ابراز وجود کند و همین نکته می تواند اولین دستاورد مهم طالبان از این گروگانگیری باشد.
طالبان با این ترفند به جهانیان و طرفدارانش در گوشه و کنار دنیا نشان داده است که هنوز حضور دارد و هنوز هر تحرکش در منطقه پیامدهایی جهانی در پی دارد و حتی امریکایی ها و نیروهای ناتو نیز باید با آنها پای میز مذاکره بنشینند.
از سوی دیگر هدف دومی نیز برای طالبان در ماجرای گروگانگیری متصور است و آن فشار بر دولت کرزای است.
دولت حامد کرزای حتی اگر توانمندی هایی نیز در اداره امور افغانستان از خود نشان داده باشد با چنین بحران هایی که از سوی ماشین فکری طالبان طراحی و عملی می شود مورد شماتت و نکوهش جامعه جهانی قرار می گیرد و به مرور اعتماد به نفس و تسلط خود بر اوضاع را از دست خواهد داد. بی اعتبار کردن دولت کرزای به معنی بی رغبتی جامعه جهانی به افغانستان و کمک به بازسازی این کشور فقیر و جنگ زده و سرانجام رها شدن آن به اوضاع پیش از نابودی طالبان است. از سوی دیگر در داخل افغانستان بستر مناسبی برای این باور جاهلانه که هنوز طالبان بر افغانستان حکومت می کند فراهم خواهد شد که طالبان را در موضعی برتر قرار خواهد داد.
اما از نگاه بسیاری از تحلیلگران در حقیقت ارسال این فرکانس خبری به دنیا - که برای شامه تیز رسانه ها بسیار خوشایند است - دقیقا به معنی ناتوانی و عجز نیروهای بین المللی و خصوصا نیروهای امریکایی و انگلیسی مستقر در افغانستان است ؛ چرا که هنوز نتوانسته اند به تعهدات خود در قبال حفظ امنیت و نابودی حتی نسبی طالبان عمل کنند و این گروه خشن و خونریز همچنان در حال جولان دادن در افغانستان هستند.