واشنگتن و امنیت سربازان آمریکایی

امروزه یکی از مهمترین اشکالاتی که مخالفان ادامه جنگ عراق در آمریکا و در میان افکار عمومی و حتی استراتژیست ها و رجال طبقه سیاسی این کشور مطرح می کنند این است

کد خبر: ۱۳۵۸۲۴

که جورج بوش و همفکرانش به اندازه ای که برای تصرف و اشغال عراق و سرنگونی رژیم صدام حسین می اندیشیدند به فکر چگونگی پایان بخشیدن به اشغال خود نبوده و به طور کلی پنتاگون یا وزارت دفاع آمریکا که طراح و مشوق اصلی این حمله بوده است استراتژی خروج و یا exist Strategyبرای مرحله بعد از سرنگونی رژیم صدام ، ارائه نکرده است.
شاید در ابتدا آنچه که در ذهن جورج بوش و هیات حاکمه آمریکا درباره آینده عراق بعد از سرنگونی رژیم بعث می گذشت ، چیزی فراتر از برگزاری انتخابات و روی کار آمدن دولت منتخب مردم در این کشور و همچنین ابقای نفوذ سیاسی واشنگتن در بغداد نبوده است.
دست بر قضا، همین امر هم اتفاق افتاد و مردم عراق هم نمایندگان خود را انتخاب کردند و هم شاهد تشکیل دولتی منتخب بودند. اما آن روی سکه که عبارت از سرنوشت هزاران سرباز اشغالگر آمریکایی که نماد هیمنه و نفوذ آمریکا در عراق است ، هیچگاه به طور اساسی و روشن ، در محاسبات اولیه ، مورد نظر قرار نگرفت و به همین دلیل ، شاید جورج بوش می پنداشت حضور این سربازان بجز تحقق هدف اولیه واشنگتن می تواند باعث استحکام دولت تازه تاسیس عراق و تقویت روند دمکراسی شود.
پنداری که جز وهم و خیال نبوده و هزینه های هنگفتی را بر دولت آمریکا و مردم آن کشور تحمیل کرد.بدیهی است عراق جدید، نمی تواند به عرصه ای برای نمایش قدرت آمریکا و پیشبرد منافع فرامرزی آن و تحکیم کیان صهیونیستی و سیاست های آن در خاورمیانه مبدل شود. نه مردم عراق خواهان ایفای این نقش زننده هستند و نه دولت منتخب شان راضی به دنبال کردن ماموریت های ویژه از سوی کاخ سفید است که هدفی جز ایجاد بی ثباتی و ناامنی و تهدید امنیت ملی کشورهای منطقه و همجوار عراق ندارد.بدیهی است وضع فعلی عراق با طرح های اولیه پنتاگون و پندارهای باطل جورج بوش ناهمخوان است و به علاوه ، تلفات صعودی ارتش آمریکا، به قدری فرماندهان آن را گیج و منگ کرده است که اکنون درک درستی از اهداف عملیات نظامی شان که روزانه در مناطق مختلف عراق اجرا می شود، ندارند.
به طوری که یک بار کوچه های شهرک صدر را که اهالی آن ، نمایندگان شان را در چارچوب فرایند سیاسی ، به پارلمان اعزام کردند زیرورو می کنند و در جایی دیگر، با افراد القاعده که پیش از این بازداشت و سپس آزاد شده بودند، درگیر می شوند و همزمان با آن ، با بعثی ها وارد گفتگوهای پنهانی می شوند. به گمان آنها، این اقدامات در راستای تامین امنیت بیشتر سربازان آمریکایی صورت می گیرد. اما پیداست این امنیت زمانی برای این سربازان محقق می شود که آنان خارج از عراق باشند و نه در داخل آن!