غبار بر آینه مفاخر

جهان ما را به مفاخرمان می شناسد و محال است در نقطه ای از دنیا نامی از ایران برده شود و همزمان با آن ، نام و نشان مفاخر این سرزمین در ذهنها تداعی نشود.

کد خبر: ۱۳۱۴۰۱

هویت فرهنگی امروز ما و مداری که احساس ، اندیشه و علایق ما بر آن می چرخد و در نهایت فرآیندی که براساس آن می شود انسان امروز ایرانی را تعریف کرد، ریشه در پیشینه ها و پشتوانه های تاریخ شکوهمند فرهنگ و هنر و ادب این سرزمین دارد که سازنده آن بزرگانی هستند که بشریت به آنها افتخار می کند و همواره موجبات عظمت و سربلندی این کشور و مردم ایران زمین را در گستره هستی فراهم آورده اند.اروپاییان و خصوصا آلمانی ها گوته را بزرگترین شاعر و چهره تاثیرگذار بر فرهنگ آن قلمرو از زمان یونان باستان تا به امروز می دانند و این در حالی است که گوته در دیوان شرقی غربی که تمامی آن را با الهام از حافظ سروده است ، از حافظ به عنوان شاعر شاعران جهان یاد می کند و فراوان است ستایش هایی از این دست که دانشمندان جهان نسبت به مفاخر علمی ، فرهنگی و ادبی ایران زمین داشته اند و خواهند داشت.
ایران اگرچه به لحاظ فرهنگی کماکان جغرافیایی فراتر از مرزهای شناخته شده دارد؛ اما محدودتر شدن جغرافیای طبیعی آن در طول تاریخ موجب شده است که آرامگاه بسیاری از مفاخر آن در کشورهای مجاور قرار بگیرند و بظاهر از موطن اصلی خویش جدا شود.
حکیم نظامی در آذربایجان ، رودکی در تاجیکستان ، ناصرخسرو در افغانستان ، مولانا در ترکیه و....
اکنون احساس می شود که مرور زمان و نبود تدابیر لازم از جانب مسوولان فرهنگی ما و در کنار آن تلاشهای کشورهایی که آرامگاه این بزرگان در آنجا قرار گرفته است ، ما را با چالشی تاریخی مواجه می کند که واگذاری برگزاری سال مولانا به کشور ترکیه از جانب یونسکو می تواند طلیعه آن باشد. زنگ هشداری که تمامی نخبگان و متولیان فرهنگی کشور را به تامل و تدبیر فرامی خواند تا با برنامه ریزی و حرکتی هدفمند در عرصه های جهانی از کمرنگ شدن جلوه ایرانی این بزرگان که ارزشمندترین سرمایه های هویت ملی ما هستند، پیشگیری کنند.