محققان بخش عصب شناسی در بیمارستان بیسپبیرگ و موسسه پیشگیری از بیماری ها در کپنهاگ دانمارک از داده های مطالعه ای که در سال های 1981 تا 1983 در مورد 5600 مرد و نزدیک به 7000 هزار زن در دانمارک انجام شده بود را بررسی کردند.
در آن مطالعه از افراد درباره تعدد وقوع حالات عصبی و میزان آن پرسش شده بود.
ناراحتی اعصاب در آن مطالعه معادل احساس تنش ، عصبانیت ، بی صبری ، اضطراب یا بی خوابی تعریف شد.
مطالعه افراد این دو گروه برای 13 سال ادامه پیدا کرد.
در آن دوران، 929 نفر دچار سکته مغزی شدند که 22 درصد آنها حداکثر 28 روز پس از سکته درگذشتند.
از 716 نفری که گفته بودند از ناراحتی عصبی شدید رنج می برند ، 59 نفر سکته کردند که 18 نفر جان باختند.
دکتر توماس تروئلسن ، که این تحقیقات را هدایت کرده است ، گفت : افراد غیرمتخصص اغلب ناراحتی عصبی را یکی از عوامل اصلی خطر وقوع سکته مغزی می دانند ، و اغلب آن را پیش از سایر عوامل خطرناک مانند اضطراب شدید و مصرف سیگار قرار می دهند.
اما وی افزود : با این حال نتایج علمی در این زمینه قطعی نیست.
هرچند ناراحتی عصبی اغلب عامل سکته مغزی ذکر می شود ، اتفاق نظر محدودی درباره معنی این امر یا نحوه اندازه گیری آن وجود دارد.
وی گفت : هم فردی که احساس ناراحتی عصبی دارد و هم پزشک معالج باید سعی کنند تا نه تنها درباره فشار عصبی بلکه همچنین سایر عوامل سکته مغزی و راه های کاهش آنها بحث کنند.
درک بهتر
ایون رداهان از انجمن سکته مغزی بریتانیا گفت : ناراحتی عصبی یک مساله خیلی پیچیده است و بسیاری از مردم فرض می کنند که عامل مستقیم سکته مغزی است.
وی گفت : پیام کلی این است که باید سعی کرد از میزان ناراحتی عصبی کاست ، از غذاهای گوناگون تغذیه کرد ، بیشتر ورزش کرد و فشار خون را آزمایش کرد.