شاید فوتبال سحرانگیزترین ورزش دنیا باشد و همه ملتها مسحور این ورزش باشند اما ارزش این ورزش سحرآمیز به اندازه نادیده گرفتن حقایق زندگی نیست در ایران هم اگرچه فوتبال ورزش اول جماعت ورزش دوست ماست اما این جماعت آنقدر حقیقت جوست
کد خبر: ۹۳۴۹
که حقیقت را حتی به قیمت تلخ شدن ذائقه اش ، بیابد و بپذیرد این که ورزشکار ملی به عنوان نماد سلامت ، رشادت و افتخارآفرینی الگو قرار می گیرد، به هیچ عنوان مذموم نیست ؛ مذموم آن است که افرادی بی کفایت و ناشایست ، به غلط در جایگاه خاص ورزشکار ملی پوش قرار گیرند و الگوشوند الگوشدن چنین افرادی ، برای جامعه از سم هم مهلکتر است.نبود فیلترهای مناسب در راه جذب بازیکن ، به دلیل اهمیت توانایی های فنی بازیکنان برای باشگاه ها موجب شده است تا بازیکنانی به شهرت ، پول و محبوبیت برسند که شاید شایستگی لازم را برای آن ندارند. این مساله زمانی فاجعه آمیز می شود که می بینیم در راه انتخاب بازیکنان تیم ملی هم یا چنین فیلترهایی وجود ندارد و یا ضعیف عمل می کند. داستان فرودگاه مهرآباد به هنگام اعزام تیم ملی به امریکا(78 اسفند( نشان داد که مسائل اخلاقی در تیم ملی چندان هم برای مردان سیاستگذار فوتبال تعیین کننده به نظر نمی رسند. یک ملی پوش )به عنوان یک الگوی اجتماعی ( به خود اجازه می دهد وارد باندی شود که پدیدآورنده هزار و یک معضل و ناهنجاری اجتماعی است. جالبتر، تلاشی است که برای رهایی او به کار گرفته می شود و در نتیجه باز هم مثل دهها و صدها بار دیگر، ورزشکار مطرح فوتبال به دلیل پشتوانه ای که متاسفانه خود را در پناه آن احساس می کند، بدون آن که ادب شود، به زندگی عادی بازمی گردد. فوتبال ما از نظر فنی چند سال است که سیر قهقرایی طی می کند؛ در این وانفسا اگر به ذات بی غل وغش و سفید ورزش هم توجهی نداشته باشیم ، باید طوماری از درد ، غم ، شکست و اندوه را برای آن آماده کنیم ورزش ما به مردانی نیاز دارد که ورزش را بجز برای نفس ورزش نخواهند ورزش ما ترسوهای پنهانکار نمی خواهد؛ فوتبال و ورزش ما مردان مردی می خواهد که شجاعت گرفتن حق ایران را در میدانهای بزرگ هم داشته باشند.
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها