کد خبر: ۸۰۴
اعداد بسیار بزرگ همیشه انسانها را مسحور کرده اند. این اعداد در واقع در مرز تصویر آدمی قرار دارند. در دهه های اخیر، پیشرفتهای رایانه ای باعث گسترش این مرزها شده اند.علاقه به اعداد بزرگ به سالهای بسیار دور بازمی گردد. مثلا هندی ها که سیستم عددی ده دهی را اختراع کردند، عددی را با153 رقم در نظر می گرفتند و آن را به بودا نسبت میدادند.مصری ها، رومی ها و یونانی ها باستان هم اعداد بزرگ خود را داشتند؛ اما به دلیل محدودیت روش شمارش آنها، این اعداد بسیار کوچکتر از اعداد بزرگ هندی ها بودند. مثلا رومی ها هیچ عدد یا علامتی برای بیش از صد هزار نداشتند و یونانی ها تصور می کردند شمارش بعد از10 هزار بی فایده است.در قرن سوم پیش از میلاد، ارشمیدس تعداد دانه های ماسه ای را که برای پر کردن کل جهان لازم بود، در حدود1051 تا1063 محاسبه کرد.این کار با توجه به روشهای محاسبه در زمان او بسیار جالب توجه است . در واقع 1051 دانه ماسه برای پر کردن کره ای به قطر منظومه شمسی لازم است.دانشمندان در قرن 18 و19 میلادی به دنبال اعداد بزرگ علمی بودند مثلا یک دانشمند ایتالیایی به نام آمادئو آووگادرو تعداد رقمهای موجود در12 گرم کربن را محاسبه کرد.این عدد بسیار بزرگ 6021023 */ است . برای درک عدد آووگادرو که یک مول هم خوانده می شوند، تصور کنید که فقط یک گرم - و نه 12 گرم - کربن به اندازه کره زمین بزرگ شود؛ آن وقت یک اتم کربن حجمی برابر یک توپ بولینگ خواهد داشت.امروزه دانشمندان با اعدادی بسیار بزرگتر یک مول سر و کار دارند. مثلا تعداد پروتون های کل جهان در حدود1080 است . اما قوه خیال آدمی حتی از این هم جلوتر است.در سال 1938 نوه نه ساله یک ریاضیدان امریکایی برای یک عدد با صد صفر، نام جالبی ابداع کرد. او10100 را گوگل نامید.اما امروزه دانشمندان روی گوگل پلکس کار می کنند؛ یعنی 1010100 یا عددی با10100 صفر. برای نوشتن این عدد، کل جهان هم کافی نیست ؛ اما دانشمندان باز هم به دنبال اعداد بزرگترین میگردند.
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها