خشکه حساب کردن وام ازدواج

بیت وارده:

بسی تیر و دیماه و اردیبهشت

بباید که یک خط تفاهم نوشت

فلذاست که مثلا وقتی دولت محترم در موضوعی همچون وام ازدواج، اعلام می‌کند که زوجین بیایند به جای پول نقد، جنس و کالای قسطی تحویل بگیرند؛ شست ملت خبردار می‌شود که گویا بانک‌ها منابع مالی لازم برای پرداخت وام نقدی ازدواج را ندارند و هنوز آن بدهکاران کلان بانکی، دارند با وام‌های هزاران میلیاردی که از بانک‌ها گرفتند و پس ندادند، مشکلات زندگی‌شان را برطرف می‌کنند و نباید مزاحمشان شد. هنوز یارانه خیلی‌ها هم که قطع نشده و مصیبتی برای دولت شده پرداخت پولشان که مپرس! این داستان گذشت و کلاغه به خانه‌اش نرسید، که باز مدیرکل اعتبارات بانک مرکزی، حرف‌های قشنگی زد.

فرمایش مدیرکل: «زوج‌های جوان، تنها می‌توانند یا تسهیلات سه میلیون تومانی نقدی را دریافت کنند، یا تسهیلات ده میلیون تومانی خرید کالا؛ زیرا هر دوی آنها به یک زوج پرداخت نخواهد شد.»ـ به نقل از جراید.

بله؛ این‌طوری شد که مسئولان بانکی کشور ترسیدند که مبادا جنس هم کم بیاورند و عده زیادی به هوای دریافت دو تا وام نقدی و جنسی، دست به ازدواج بزنند. از این‌رو اگر خوب فکر کنید، می‌بینید که مسئولان بیدار ما در نظام بانکی کشور، حرف‌های خوبی زدند.

بسته پیشنهادی: از آنجا که وجود نازنین ما نیز صلاح نمی‌داند که زوجین ما در آن واحد دو گونه وام دریافت بدارند و از سویی بر ضرورت افزایش وام ازدواج برای افزایش ازدواج نیز تاکید شدید دارد، لهذا در راستای آنچه که عرض شد، یکسری رهنمودهای ارزنده دیگری هم که روی دستمان باد کرده؛ با عشق تقدیم می‌کنیم:

1ـ پیشگیری از خوشبختی زیادی: همه قبول داریم که هرچیزی، به اندازه‌اش خوب و مقبول است. زیادی‌اش به صلاح نیست. این که زوج‌ها از دو گونه ولع نقدی و کالایی برخوردار شوند؛ یک مقدار زیادیشان می‌شود و ای بسا که باعث سردی‌شان شود و باز کار به مصرف چای نبات بکشد. باید خودشان بتدریج خودشان را خوشبخت کنند. این که دولت همان اول کاری، یک دفعه آنها را کلی خوشبخت کند؛ خیلی هم کمک به آنها نیست. ای بسا بیچاره‌ها دچار شوک شوند و به حجله نرفته، تلف گردند. شاعری هم در یک شعر عمیق و لایه داری گفته است: «من و این همه خوشبختی، محاله.... محاله!»

2ـ تلفیق دو وام: یک مقداری باید دست زوجین را باز گذاشت که احساس تحمیل به آنها دست ندهد. مثلا مارک و مدل اجناس و کالاها را خودشان انتخاب کنند؛ نه این که رئیس بانک سر کوچه بگوید به نظر من شما یخچال مارک فلان را ببرید بهتر است. یا حتی ممکن است بعضی از زوج‌ها به نصفی از پول نقد نیاز داشته باشند و به نصفی از کالاهای قسطی. پس یک شکل و شیوه سومی‌هم برای پرداخت وام ازدواج درنظر گرفته شود که نصفش نقد باشد و نصفش کالا. عین مبلغ رهن و اجاره قابل تبدیل به هم باشند.

3ـ الگو برنداری ملت: حالا آمدیم و دولت به‌دلیل کمبود منابع مالی و عالی لازم، پرداخت نقدی وام ازدواج را غیرنقدی‌اش کرد؛ این نباید بدآموزی داشته باشد و ملت هم از فردا هرجا و هروقت که نتوانستند مثلا اقساط بانکی خود یا حتی مالیات خود را به صورت نقدی و پولی بپردازند؛ از بانک‌ها بخواهند که به جایش از آنها کالا قبول نمایند.

4ـ دریافت تضمین لازم: به نظر حقیر و به جهت محکم کاری و جلوگیری از طلاق‌های زودرس، به زوج‌هایی وام‌های چرب و چیلی داده شود که گواهی محضری به بانک ارائه دهند. طبق آن قول بدهند که حداقل تا پنج سال ازدواج آنها دوام پیدا کند. وام بی دوام به چه درد می‌خورد؟... متاسفانه الان وضعیت جوری شده که زوجین اگر بیش از چهار پنج سال با هم زیر یک سقف بمانند؛ بین مردم محل زمزمه درمی‌گیرد که این دونفر لابد یک عیب و ایرادی دارند!

رضا رفیع - جام جم