حزب‌الله لبنان چگونه شکل گرفت

اسراییل که سوریه را در لبنان تحمل نمی‌کرد به بهانه بیرون‌کردن چریک‌های فلسطینی، دوبار به لبنان حمله کرد اما این بار هدفش اخراج سوری‌ها از لبنان بود.

دومین حمله سال 1982 بود. ارتش رژیم صهیونیستی به جنوب بیروت، جایی به اسم خلده رسیده‌بود که یک گروه کوچک از جوانان شیعه، با اسلحه سبک راه را رویشان بستند. مقاومت آن‌ها به‌جایی رسید که اشغالگران از تصرف حاشیه جنوبی بیروت که به « ضاحیه » معروف است، صرف‌نظر کردند. این گروه کوچک که رهبرشان سیدعباس موسوی، 26ساله، بود، هسته اولیه تشکیلاتی شد که «مقاومت اسلامی لبنان، حزب‌الله» نام گرفت.

بهار 1992، هلی‌کوپترهای رژیم صهیونیستی، دبیرکل حزب الله، سیدعباس موسوی را در ماشینش، موقعی که از سخنرانی‌اش در جبشیت به خانه برمی‌گشت، زدند. سیدعباس، همسر و فرزندش در ماشین سوختند. اما از این خاکستر، ققنوسی دیگر برخاست؛ «سیدحسن نصرالله».
سال 2000 اسراییل بعد از هیجده سال جنگ، با شکست از لبنان خارج شد. مردم لبنان این پیروزی را دستاورد رزمندگان حزب‌الله می دانستند. به‌این‌ترتیب، دو موضوع حل‌نشده مانده‌بود؛ مزارع شبعا که مقاومت اسلامی، می‌خواست نظامیان صهیونیست از این آخرین قطعه لبنان بیرون بروند و تبادل اسرا. سال 2004 این مبادله انجام شد، اما بلافاصله مشخص شد سه تن از افراد لیست حزب‌الله در میان آزادشده‌ها نیستند؛ سمیر قنطار، نسیم نسر و یحیی سکاف. مدارک زنده بودن سمیر قنطارو سمیر نسر قطعی بودند.

حزب‌الله برای آزادی این دو، هیچ اهرمی نداشت. سمیر قنطار شیعه نبود. او جزو کمونیست‌های جمعیت خلق برای آزادی فلسطین بود و سیدحسن به او لقب عمیدالاسرا داده‌بود که به معنی سرتیپ و سرسلسله اسراست. این اقدام حزب‌الله نشان داد مقاومت اسلامی نه مختص گروهی شیعه، که متعلق به تمام لبنان و یک مقاومت ملی است.

در تابستان 2006، اسارت دو سرباز اسراییلی، فرصت جدیدی برای حزب‌الله فراهم کرد تا قضیه مبادله اسرا جدی شود. اما اسراییل درعوض، به لبنان حمله کرد. سیدحسن نصرالله که بنا به اعتراف رسانه‌های صهیونیستی هیچ‌گاه حرفی نزده که بر انجامش ناتوان باشد، دوسال قبل گفته‌بود که آرزو دارد که اسرائیل حماقت کند و به جنوب لبنان حمله کند: «شارون خواب آن‌چه را هم که ما برایش آماده کرده‌ایم، نمی‌بیند». 33روز جنگ واقعیت حرف سیدحسن را نشان داد؛ «خانه اسراییل بسیار سست‌تر از خانه عنکبوت است.»

اسراییل بدجوری زخم خورده‌بود و مغز متفکر عملیاتی حزب‌الله، عماد مغنیه، سال‌ها بود که طراح برنامه‌های حزب‌الله برای خوارکردن اسراییل بود. تا بالاخره باز هم یکی دیگر از فرزندان رشید ملت لبنان در خون غلطید. اسراییل البته خیلی شادی‌اش را بروز نداده‌است چون هنوز نمی‌داند که اگر از خون سیدعباس، سیدحسن بلند شد، از خون حاج رضوان چه‌خواهد رویید .