آرامش در کنار رادیو

شاید اطلاع‌رسانی و سرگرمی مهم‌ترین وظیفه یک رسانه باشد؛ اما از رسانه‌هایی مانند رادیو و تلویزیون که پویا هستند، انتظار می‌رود حس و حال خوبی به مخاطب بدهند، همراه با لحظه‌هایش باشند و در هر زمانی از شبانه‌روز با برنامه‌هایی که متناسب با همان زمان است از مخاطبان خود پذیرایی کنند.

تدوین یک جدول پخش متناسب با حس و حال مخاطبان در ساعات مختلف شبانه‌روز، ضمن توجه به مقوله ریتم و تمپو میسر می‌شود و فرصتی ایجاد می‌کند تا هر برنامه زمانی عرضه شود که در حوصله افراد بگنجد.

روحیه مخاطب صبح‌های زود با زمانی که کار روزانه را آغاز می‌کند تفاوت دارد، ظهرها ریتم زندگی‌اش شکل دیگری به خود می‌گیرد و شب که از راه می‌رسد حس و حالی متفاوت پیدا می‌کند. بنابراین او در هر ساعتی از شبانه‌روز نیازمند برنامه‌هایی متناسب با همان ساعت است که باید مورد توجه اهالی رسانه قرار بگیرد.

شاید در بسیاری مواقع تلویزیون به دلیل جاذبه تصویری، در جذب مخاطب از رادیو سبقت بگیرد، اما رادیو همواره در توجه به ریتم زندگی و احوالات مخاطبانش موفق‌تر عمل کرده است و البته در این راه از قابلیت‌‌های دیگرش مانند ایجاد تخیل برای مخاطب و نفوذ صدا و موسیقی در او نیز بهره ‌گرفته است. رادیو برنامه‌های سحرگاهی‌اش را با نیایش‌های آرامش‌بخش آغاز می‌کند، پس از آن در صبحگاه با برنامه‌های شاد و پرانرژی میزبان مخاطبان خود است. پیش از ظهر برنامه‌های جدی و اخبار را به شنوندگان ارائه می‌کند و با شیبی ملایم به برنامه‌های شاد غروب می‌رسد که خستگی از تن مخاطب به در شود و آنگاه در پایان شب با برنامه‌های مناسب، آرامش را به مخاطبان خود هدیه می‌کند.

اگرچه در تهیه و تدوین جدول پخش برنامه‌های تلویزیون هم تلاش می‌شود ریتم عادی زندگی عموم مخاطبان مدنظر قرار بگیرد، ولی کمتر پیش آمده مخاطب تلویزیون روز را با همان شور و نشاطی که برنامه‌های رادیو برایش ایجاد می‌کنند، آغاز کند یا شب‌ها از تماشای برنامه‌های تلویزیون به همان آرامشی برسد که برنامه‌های رادیو به ارمغان می‌آورند. تلویزیون رسانه تصویر است و برای جذب مخاطب تابع مولفه‌هایی کاملا متفاوت با رادیوست؛ اما می‌تواند از قابلیت‌های خاص و منحصر به فردش برای همراهی با ریتم مخاطب بهره بیشتری بگیرد.

آذر مهاجر / گروه رادیو و تلویزیون