رومئو و ژولیت پیدا شدند

برای شما هم شاید شگفت‌انگیز باشد که باستان‌شناسان در ژنو بتازگی اسکلت زن و مردی را یافته‌اند که بر آن نام‌های «رومئو» و «ژولیت» گذاشته‌اند.

اسکلت‌هایی که خبرگزاری‌ها خبر کشف آن را اعلام کرده‌اند شامل دو اسکلت مرد و زن است که به گفته باستان‌شناسان این مرد و زن جوان در حالی در حیاط داخلی یکی از صومعه‌های شهر ژنو سوئیس یافت شده‌اند که هردو دست در‌دست هم مدفون شده‌اند. باستان‌شناسان نام این دو اسلکت را «رومئو» و «ژولیت» گذاشته‌اند.

حالا شاید این پرسش پیش بیاید که چرا این اسکلت‌ها به نام شخصیت‌های شاهکار رمان شکسپیر نامگذاری شده‌اند.

علت نخست این است که براساس تحقیقاتی که باستان‌شناسان و دانشمندان انجام داده‌اند، این دو اسکلت در سال‌های بین 1450 تا 1550 دفن شده‌اند که از نظر زمانی به سال‌های خلق نمایشنامه «رومئو‌و ژولیت» نزدیک است و علت دیگر را باید در شرح داستان شکسپیر جستجو کرد.

رومئو و ژولیت داستان دختر و پسری از دو خانواده بزرگ و رقیب در شهری به نام «ورونا» است که هر دو خانواده کینه‌ای دیرینه از هم دارند.

پدر ژولیت که بی‌خبر از عشق این دو جوان بوده، به فکر شوهر دادن ژولیت می‌افتد و ژولیت ناامید از تحقق عشقش، برای آن‌که مانع از این ازدواج شود دارویی را می‌خورد که برای مدتی او را همچون مرده‌ای به خواب عمیقی فرو ‌برد.

رومئوی دل‌شکسته و بی‌خبر، در کنار پیکر ژولیت با خوردن سمی به زندگی‌اش پایان می‌دهد. لحظاتی بعد ژولیت از خواب شبیه مرگ برمی‌خیزد و با دیدن تن‌بی‌جان رومئو، او نیز خود را می‌کشد و هر دو در یک مقبره دفن می‌شوند.

حالا باستان‌شناسان به دلیل تقارن زمانی و جهانی بودن این شاهکار تراژیک، این اسکلت‌های دست در دست یکدیگر خفته در مقبره را رومئو و ژولیت نامیده‌اند.

سیما رادمنش -‌‌‌ گروه فرهنگ و هنر