باید فکری به حال این دفاع کرد

در حقیقت هر چقدر هم که از فوتبالی قوی و تهاجمی برخوردار باشید، اگر دفاع‌تان استحکام لازم را نداشته باشد، یک جای کارتان می‌لنگد تا تیم نتواند بنا بر استعداد و ظرفیت‌های فنی خود نتیجه لازم را بگیرد. نمونه‌اش تیم ملی برزیل در جام جهانی 1982 اسپانیا که با وجود قدرت تهاجمی‌اش در پیشانی خط حمله و بهره‌مندی از مهاجمان و بازیکنانی چون زیکو، ادر، جونیور و سوکراتس، به دلیل دفاع لرزان و بویژه ضعف در آخرین نقطه دفاعی‌اش (دروازه) نتوانست در برابر دفاع منسجم و سازمان یافته‌ای چون ایتالیا مقاومت کند تا لاجوردی‌پوشان که در آخرین سنگر دفاعی‌شان، پشت‌شان به دینوزوف معروف گرم بود، قهرمانی در جام جهانی را با پیروزی بر آلمان غربی آن زمان جشن بگیرند.

هدف از بیان این مثال این که در فوتبال امروز، بیش از پیش بر اهمیت و نقش دفاع و عملکرد خوب آن تاکید شده است تا هر مربی‌ای قبل از هر چیز به استحکام خط دفاعی‌اش بیندیشد. در حقیقت دفاعی که کارش را بلد باشد، می‌تواند در طراحی برنامه‌های تهاجمی تیمش سهیم باشد و در هنگامه حملات حریف نیز بخوبی در زمین خود آرایش یافته و اجازه خودنمایی به مهاجمان طرف مقابل را ندهد اگر چه بدرستی تاکید می‌شود که مهم‌تر از داشتن بازیکنانی خوب در خط دفاع، تاکتیک‌ها و اصول دفاع تیمی و گروهی است و به نوعی همه باید در کار دفاع مشارکت کنند، اما به هر حال این دلیل نمی‌شود که بازیکنان خط دفاع از اصل مسئولیت خویش غافل شوند. متاسفانه امروز فوتبال ایران چه در سطح باشگاهی و چه ملی، از بابت ضعف خط دفاعی‌اش به خود می‌لرزد. در همین بازی اخیر استقلال و سپاهان اگر بار دیگر با دقت گل سپاهان را مرور کنیم، به ضعف مدافعان فوتبال ایران بیشتر پی می‌بریم. موضوع وقتی بیشتر باعث تاسف می‌شود که سپاهان این گل را در شرایطی که ده نفره بود با همکاری و هوشیاری دو بازیکن‌اش به ثمر‌رساند، یکی جواهیر سوکای، مهاجم خود که در زدن گل نقشی سازنده داشت با سانتر حساب شده‌اش، محرم نویدکیا هافبک باتـــجربه و جلو کشیده زردپوشان، بدون هیچ‌گونه مزاحمتی از سوی مدافعان استقلال، دروازه مهدی رحمتی را فرو بریزد. جالب آن‌که نویدکیا این گل را به تیمی می‌زند که تا اینجا با خوردن تنها 16 گل در 32 بازی، بهترین خط دفاعی را دارد، اما همین خط دفاعی که از وجود پژمان منتظری مدافع ملی‌پوش به همراه حنیف عمران‌زاده و امیرحسین صادقی با تجربه بهره‌مند است، با همکاری تنها دو بازیکن دروازه‌اش را باز شده می‌بیند تا در این شرایط هیچ ابهامی در ضعف دفاع تیم ملی وجود نداشته باشد. دفاعی که روی ضربات ایستگاهی، دروازه‌اش را به روی مهاجمان لبنان و ازبکستان باز شده می‌بیند تا امروز یکی از دغدغه‌های کارلوس کرش سرمربی تیم ملی، ترمیم این خط دفاعی باشد. بدیهی است اگر می‌خواهیم حضور در جام‌جهانی را برای خود معنا کنیم، تیم ملی نباید در سه بازی حیاتی خرداد ماه خود مقابل قطر، لبنان و کره‌جنوبی بازنده شود. رسیدن به این هدف مسئولیت بزرگی را متوجه مدافعان تیم ملی می‌کند که امیدواریم در فرصت موجود این ضعف به حداقل خود برسد.

حجت‌اله اکبرآبادی / دبیر گروه ورزش