۱۴ خرداد ۱۳۶۸ اولین روزی است که دیگر امام (ره) در میان ما نبود . به طور خودبخود بعد از ۱۴ خرداد ، روز۱۵ خرداد می آید . و روز ۱۵ خرداد خود بخود یاد آور قیام است نه مرگ و پژمردگی و فقدان.
امام جواد (ع) پیشوای نهم شیعیان در سال ۲۰۳ (ه‌ق) پس از شهادت پدر بزرگوارش امام رضا (ع) در هشت سالگی، با تعیین امام رضا (ع) عهده‌دار منصب امامت و خلافت خدا در زمین شد.
روحانیت قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، همواره نقشی کلیدی در هدایت جامعه و دفاع از ارزش‌های انقلاب ایفا کرده است.
مقام معظم رهبری با نگاهی بی‌مانند و جامع در منشور حوزه به موضوعاتی مهم پرداخته‌اند. یکی از ویژگی‌های برجسته این منشور آن است که هیچ‌گاه، حتی از سوی نوابغ و علمای بزرگ، چنین نگاه جامعی به حوزه‌های علمیه وجود نداشته و این نکته‌ای بس ارزشمند است.
در این قسمت، ذکر مطلبی مهم و تاریخی، قابل توجه است؛ روشنفکران برخی از جناح‌های غربگرای مشروطه‌خواه برای آن‌که بتوانند از نفوذ علمای بزرگ در مشروطه بکاهند، به دوسیاست همزمان روی آوردند: اول، معرفی اشخاص و جریان‌ها و افکار مختلف را پیش کشیده و یکپارچگی و وحدت فرهنگی و مذهبی و ملی را در اوایل نهضت عدالتخانه شکستند.
امام صادق(ع) با توجه به فرصت مناسب سیاسی که به‌وجود آمده بود وباملاحظه نیاز شدیدجامعه و آمادگی زمینه اجتماعی، دنباله نهضت علمی و فرهنگی پدرش امام‌‌‌باقر(ع) را گرفت و حوزه وسیع علمی و دانشگاه فراگیر و بزرگی به‌وجود آورد. شاگردان بزرگ و برجسته‌ای از تمام فرق اسلامی و مذاهب اسلامی و حتی غیر‌اسلامی در آن شرکت نموده و تربیت یافتند؛ از جمله رهبران فرقه‌ای فقهی اهل سنت به‌طور مستقیم و غیر‌مستقیم در دانشگاه امام صادق(ع) علم آموختند.
به بهانه اول خرداد، روز بزرگداشت ملاصدرای شیرازی قرآن راظهری است و بطنی، و آن بطن نیز تا هفت‌پرده در عمق فرو می‌رود.این کلام پیامبر(ص)به ابن‌عباس، دریچه‌ای است به‌سوی حقیقتی که تنهادرسیر آفاقی وانفسی می‌توان بدان‌راه‌یافت.
اباحه‌گری، پدیده‌ای است که اتفاقا نوظهور نیست و ظاهربینان به برخی ناهنجاری‌های برآمده از موج‌های گذرا که تحت تأثیر فضای مجازی و رسانه‌ای غرب برآمده و خاموش می‌شوند، با رویکردی سلبی می‌نگرند و می‌کوشند آن را انکار کنند یا نبینند. اگر به ریشه‌ها و گذشته‌مان نگاهی خاموش و بی‌فروغ داشته باشیم، به قول بزرگان ناگزیر خواهیم شد آن‌گذشته را بازتکرار کنیم و به‌قول آن فیلسوف بزرگ در چرخه «بازگشت ابدی همان» گیر بیفتیم!
سعادتمندترین و نیکبخت‌ترین عجم‌ها (غیرعرب‌ها) نسبت به دین اسلام، اهل فارس هستند. این سخن دل‌نشان از پیامبر گرامی‌‌مان را با این سخن درخشنده‌شان به افتخارات‌مان بیفزاییم: «بهره و برخورداری و نصیب مردمان فارس در دین اسلام از همه ملت‌های دیگر بزرگ‌تر، سترگ‌تر و بیشتر است.»
داستان آفرینش با آدم و حوا آغاز می‌شود که از یک جانمایه یگانه آفریده شدند. این‌که نخستین بشر آیا آدم بوده یا پیش از او انسان‌های دیگری بوده‌اند، موضوعی دیگر است. می‌دانیم که آدم و حوا در باغستانی مینوی، جایی در زمین می‌زیستند که بنابر برخی روایات در سرزمین میان‌رودان و مشخصا کوفه بوده و خواهیم دید که برگزیدن این شهر از دوران آدم تا قیام آخرالزمان به عنوان مرکز ملک عظیم مهدوی، نشانگر اهمیت ویژه‌اش است.