راضیه تجار یکی از نویسندگان معاصر است که دراین سال‌ها علاوه بر آموزش داستان‌نویسی به نگارش آثار متعددی درقالب رمان و مجموعه داستان در حوزه دفاع‌مقدس پرداخته. «کوچه اقاقیا»، «نرگس‌ها»، «هفت بند»، «محبوبه صبح»، «بانوی آبی‌ها» و... برخی از این آثار است. با او به‌مناسبت فرارسیدن هفته دفاع‌مقدس درباره ادبیات این حوزه به گفت‌وگو نشسته‌ایم.
یک شاهنامه پژوه با اشاره به برگزاری اولین همایش شاهنامه و حقوق در دهم مهرماه گفت: برخلاف باور رایج در محافل اروپایی، حقوق عمومی پدیده‌ای برخاسته از ایران کهن است و نمی‌توان آن را صرفاً نتیجه انقلاب کبیر فرانسه دانست.
«جامعه ایرانی کتاب‌خوان نیست!» بارها و بارها شده که عده‌ای (که البته کم هم نیستند) سعی داشتند این کلیشه ثابت ذهنی را به باور جامعه تحمیل کنند. نشانه‌ها و مصداق‌های فراوانی هم برای این موضوع پیدا کرده‌اند.
مناسبت‌های تقویمی بااینکه سالی یک‌بار پیش می‌آیندوخصلتی زودگذردارند،دستاویزی برای تداعی رویدادها و شخصیت‌هایی هستند که نام و یادشان در پهنه تاریخ باقی مانده. درسال‌های اخیر، روز بیستوهفتم شهریور باعنوان «روز شعر و ادب فارسی» نام‌گذاری شده و ویژه‌تر آن که این روز در راستای پاسداشت مقام استاد شهریار، با سالروز درگذشت شاعر بزرگ و فقید معاصر همزمان شده است. به این بهانه با هادی بهجت‌تبریزی درباره دستاوردهای این روز به گفت‌وگو نشسته‌ایم.
در بیستوهفتم شهریور‌ماه، همزمان با روز ملی شعر و ادب فارسی و سالروز درگذشت استاد محمدحسین شهریار، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، با صدور پیامی،ضمن تبیین جایگاه این شاعر بزرگ در تاریخ ادبیات معاصر،ویژگی‌های منحصر به‌فرد او را که منجر‌به انتخاب این‌روز به‌نام شعر و ادب فارسی شده است،تشریح کرد.
شعر یکی ازهنرهای ملی از گذشته تاکنون بوده و به‌عنوان یکی از نمادهای فرهنگی ایران شناخته می‌شود.هر‌آنچه که به‌عنوان تجربه‌های اندیشه بزرگان این سرزمین به‌دست ما رسیده حاصل شعر بوده و بیش از دیگر عوامل فرهنگی به ذهن جامعه می‌نشیند.
شعر یکی از عوامل مهم تقویت‌کننده هویت ملی در میان مردم است. تاریخ گذشته ما در طول اعصار و قرون این موضوع را به اثبات رسانده که شعر، هنر اول ایرانیان و در حقیقت مهم‌ترین وسیله فرهنگی ما برای صیانت از هویت ملی بوده است.
گستره وسیع آثار شهریار، دیری است او را در میان مخاطبان ایرانی و کشور‌های همجوار، شهره آفاق کرده است. در این بین، منتقدان و کارشناسان بسیاری هستند که از زوایای گوناگون به بررسی مؤلفه‌های شعری و افکار و اندیشه‌های او پرداخته‌اند.
«پیرمرد و دریا» اثر ماندگار ارنست همینگوی در سال ۱۹۵۳ جایزه معتبر پولیتزر را به خود اختصاص داد. در رابطه با فرم و سبک این کتاب باید گفت این اثر نه در دسته رمان‌های کوتاه قرار می‌گیرد نه بلند. سادگی و کوتاهی جملات از ویژگی‌های بارز این اثر است؛ اثری کاملا نمادین و بسیار پرعمق و عاری از هرگونه حاشیه و تصویرسازی با جزئیات زیاد. درواقع همین خصلت،این اثر را به یک شاهکار جهانی تبدیل کرده است.