
نماوا با صدور بیانیهای در رابطه با موضوعات پیشآمده پیرامون سریال سووشون عذرخواهی کرد
عذرخواهی نماوا درباره «سووشون»
در آغاز فیلم «کویانیسکاتسی»، نقاشیهای دیوار غار، انسان نخستین را در آرامش و یگانگی با طبیعت نشان میدهند؛ تصاویری که از دوران پیشاصنعتی میآیند و گویی پژواکی هستند از زمانی که انسان هنوز عضوی همنوا با چرخه کیهانی زمین بود.
استفن فریرز در تدارک ساخت یک سریال تلویزیونی ضد استعماری علیه مداخلات دولت بریتانیا در کشور هند است. این سریال تاریخی و حماسی با نام «آنارشی» وارد مرحله تولید میشود و فریرز آن را با بهرهگیری از سرمایه یک شرکت فیلمسازی انگلیسی و شرکت فیلمسازی هندی «روی کاپور» فیلمز میسازد.
نکته حیرت انگیز برایم همواره سستی و لاقیدی ما در باره بهره از همه ابزارهای رسانا و رسانه ای خلاق برای ثبت تصویر تاثیر گذار ' دراماتیک و ماندگار انقلاب اسلامی و همه داستانهای حدود نیم قرن زندگی سرشار از عشق و دلبستگی و باور و مقاومت ' حماسه ' و رنجهای های باور نکردنی است . مستند نمایش پرداز . مستند /درام که به انگلیسی به آن داکیو دراما Docu drama می گویند گونه ای از مستند داستانگو است . برای من هیچ قابل فهم نیست چرا زندگی شهید سلیمانی با آن نیروی عظیم حیاتی و چالش ها و رنج ها ' رها از همه کلیشه هایی که آن را به روایتی بیجان بدل می کند چرا به یک مستند دراماتیک راستگو بدل نشده . چرا "آدم باش " .ده نمکی و زندگی پر چالش او در سالهای پس از جنگ با رازها و کشمکش هایش رها از کلیشه ها شجاعت بدل شدن به یک داکیو دراما را از کف داده یا زندگی حاتمی کیا . اینان کهدخود فیلمساز هستند و می توانستند یک مستند داستانگویی که زندگی فردی و اجتماعی و سیاسی را می آمیزد و سندی برای همیشه باشد بسازند . و نیم قرن بزرگترین چالش ملی و فرا ملی ' صادقانه در روایت قصه تجربه زیسته خودشان ثبت گردد. آیا این به سبب بی اهمیت بودن و عدم شناخت ما از ظرفیت های مستند/ درام است ؟
بهروز افخمی زمانی به یک «تمامکننده» موفق در پروژههای ناتمام و نیمهکاره تلویزیونی و سینمایی معروف بود، از سریال بهیاد ماندنی «کوچک جنگلی» گرفته که ناصر تقوایی آن را در همان اوایل کار رها کرد و افخمی آن را به سرانجامی درخور و ماندگار رساند تا فیلم «روز فرشته» کار نیمهتمام محمدرضا هنرمند که به یک فیلم سوررئالیستی بامزه تبدیل شد تا فیلم«تختی»که کنکاشی معماگونه در پروژه برجای مانده مرحوم علی حاتمی بود.
باسل آدرا و یووال آبراهام سازندگان درام ضداسرائیلی «سرزمین دیگری نیست» که چندروز قبل بهواسطه مداخله نظامیان اسرائیلی نتوانستند تور مطبوعاتیشان را در کرانه باختری رود اردن برپا کنند، خواهان واکنش هنرمندان بینالمللی و چهرههای ادبی و روشنفکری جهان به این موضوع شدهاند.
دولتها یکی پس از دیگری آمدند و رفتند و مدیران سینمایی یکی بعد از دیگری جایگزین شدند، بدون اینکه برنامهریزی مدبرانهای برای حل بحرانهای نهادینه شده در سینمای ایران بکنند. همواره مدیریت فرهنگی/ سینمایی ایران بهدلایل مختلف ازجمله عمر کوتاه صدارت خود، بیشتر از هر چیزی به امور روتین پرداخت تا در شرایط کمخطری دوره خود را بگذراند.
سینما، از بدو تولد خود، همواره آینهای تمامنما از جامعه و واقعیتهای آن بوده است. در میان انبوه مسائل اجتماعی که بر پرده نقرهای نقش بستهاند، موضوع خشونت علیه زنان، چه در ابعاد فیزیکی و چه در شکلهای روانی و اجتماعی، یکی از تلخترین و در عین حال حیاتیترین مسائلی است که فیلمسازان بسیاری را به خود مشغول داشته است.
بهمناسبت سالگرد ارتحال امام خمینی(ره)، نشستی با حضور مهمانانی از کشورهای بحرین، کویت، عراق و لبنان در موزه سینمای ایران برگزار شد. این رویداد که با هدف بررسی جایگاه سینمای ایران و ضرورت پرداختن به مسائل فرهنگی و انسانی بهویژه موضوع فلسطین برگزار شد، فرصتی برای گفتوگو درباره نقش سینما در بازتاب ارزشهای انسانی و هویت فرهنگی فراهم کرد.
بهروز افخمی معتقد است «صبح اعدام» داستان زندگی دو چهره علیه حکومت پهلوی است که آبرومندانه با مرگ روبهرو میشوند.