فیلم «ناتور دشت» ساخته سیدمحمدرضا خردمندان برگرفته از داستان واقعی ناپدید شدن دختربچه‌ای چهارساله به نام یسنا در روستای یلی بدراق استان گلستان است که در سال ۱۴۰۳ رخ داد. خردمندان با بهره‌گیری هوشمندانه از ترکیب درام انسانی و اجتماعی کوشیده تا قصه‌ای صرف از جست‌وجوی کودک گمشده را به درامی چندلایه درباره بحران‌های روانی، هویت و مسئولیت‌های فردی و جمعی تبدیل کند.
در دورانی که سینمای ایران همچنان زیر سایه میراث ماندگار دفاع‌مقدس هشت‌ساله وآثاری چون «دیده‌بان»و«آژانس شیشه‌ای» نفس می‌کشد، رویارویی‌های نظامی جدید مانند جنگ ۱۲روزه اخیر، چالشی اساسی را پیش روی فیلمسازان قرار داده که چطور می‌توان روح یک نبرد مدرن، سریع و فناورانه را با استفاده از ابزار تصویر و بر پرده سینما بدون این‌که در دام آثار کلیشه‌ای و بی‌هدف بیفتیم، تصویر کنیم؟...
پیش از انقلاب ۱۳۵۷، سینمای ایران فاقد ژانر جنگی منسجم بود و شرایط اجتماعی، سیاسی و فرهنگی مانع شکل‌گیری آن شد. این ژانر نیازمند تکامل تدریجی و آزمون و خطاست تا به نقطه‌ای تثبیت‌شده برسد اما تاریخ معاصر نشان می‌دهد که جز چند فیلم پراکنده مانند اثر عبدالحسین سپنتا درباره فتح داوود نادرشاه، «تپه ۳۰۳» به کارگردانی امان منطقی (ترکیبی با ملودرام) و «خداحافظ» در دهه‌های ۳۰ و ۴۰، هیچ اثر اصولی وجود نداشت. این فیلم‌های سطحی، تعریف زیربنایی از ژانر جنگی ارائه نکردند و تعدادشان بسیار محدود بود.
این روزها نمایش «اتاق زبان» به‌نویسندگی و کارگردانی حسن معینی در سالن «سایه» تئاتر‌شهر اجرا می‌شود. متن این نمایش اقتباسی از کتاب «در انتهای گلو» یوسف الیگندی، نویسنده مصری است و نقطه ثقل داستان نیز براساس رویدادهای همین کتاب است. این نمایش در واقع به واکاوی شرایط و مشکلات ایجاد‌شده برای مسلمانان و اعراب ساکن آمریکا بعد از حملات ۱۱ سپتامبر می‌پردازد. «اتاق زبان» داستان خالد است که دو مامور سازمان اطلاعات آمریکا به‌شکل غیرقانونی او را بازجویی می‌کنند.
این روزها نمایش «اتاق زبان» به‌نویسندگی و کارگردانی حسن معینی در سالن «سایه» تئاتر‌شهر اجرا می‌شود.
جعفر محمدی، مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان زنجان و رییس شورای سیاستگذاری نخستین جشنواره ملی فیلم های کمدی سینمای ایران می‌گوید: بسیاری از منتقدان معتقدند سینمای امروز به سمت ابتذال رفته است و از این رو برگزاری این جشنواره فرصتی را فراهم مبی سازد تا بار دیگر به استاندارد‌ها و الزامات ساخت فیلم کمدی توجه کنیم.
سینما از زمانی که در ایران در خدمت عموم در آمد تبدیل شد به یکی از عرصه‌های مهم فرهنگ عمومی. عرصه‌ای که مثل خیلی از کشور‌های دیگر که سینمای فعالی داشتند روی خیلی از وجوه زندگی روزمره از پوشش تا نوع حرف زدن مردم تأثیرگذار بود.
هفته بزرگداشت دفاع‌مقدس امسال در حالی برگزار می‌شود که کشورمان بار دیگر مورد تهاجم نظامی دشمنان قرار گرفته است، بنابراین توجه و التفات به سینمای جنگ بیش از پیش موضوعی استراتژیک قلمداد می‌شود.
سرانجام پس از انتظاری کوتاه کمیته انتخاب نماینده سینمای ایران به آکادمی اسکار، فیلم سینمایی «علت مرگ: نامعلوم» ساخته علی زرنگار را شایسته حضور در این رویداد جهانی دانست و بدین ترتیب پرونده انتخاب تا سال آینده بسته شد اما چرا این فیلم باید نماینده ایران به نودوهشتمین دوره جایزه اسکار باشد؟
سینمای هند سال‌هاست که فراتر از مرزهای جغرافیایی این کشور، میلیون‌ها مخاطب در سراسر جهان دارد. اگر به آمارهای رسمی نگاه کنیم، بزرگ‌ترین جامعه طرفداران این سینما در خارج از هند، در بریتانیا شکل گرفته است؛ کشوری که به دلیل حضور جمعیت دو میلیونی هندی‌تباران و نمایش رسمی فیلم‌های بالیوودی، بستری مهم برای رونق این صنعت محسوب می‌شود اما واقعیت این است که عشق به بالیوود تنها به بریتانیا محدود نمی‌شود.