پیرمردها مدیر کشتی نمی شوند

به گزارش «تابناک»، عبدالله موحد در ادامه گفت، جوانتر که بودم، دوست داشتم به ورزش کشورم به نوعی کمک کنم؛ اما متأسفانه عوامل گوناگون، موجب شد این فرصت از من گرفته شود و به این ترتیب از این ورزش که عاشقش بودم دور ماندم.

موحد درباره اینکه اگر با پیشنهاد مدیریت کشتی روبه‌رو شود، چه واکنشی خواهد داشت، گفت: زمانی که آمادگی خودم را اعلام کردم، متأسفانه با واکنش مثبتی روبه‌رو نشدم، حالا که سن و سال ما گذشته و پیری به سراغ ما آمده، دیگر رغبتی به این کار ندارم.

دارنده شش مدال طلای جهان و المپیک و پر افتخار‌ترین کشتی گیر تاریخ کشورمان در گفت‌و‌گو با «تابناک» اظهار داشت: کسانی که چنین پیشنهادی را مطرح کرده‌اند، آگاهی دقیقی از کشتی ندارند، چرا که کشتی اولا در المپیک یونان باستان، از نخستین رشته‌های ورزشی بوده و دوم آن که کشتی در بیشتر کشورهای بزرگ با فرهنگ و تاریخ و آداب و سنن مردم گره خورده و اگر فیلا و کشورهای صاحب نام کشتی، بتوانند به خوبی از این رشته ورزشی دفاع کنند، نمی‌توانند کشتی را از المپیک کنار بگذارند.

موحد افزود: به باور من، بهترین شیوه برای مسابقات کشتی‌،‌‌ همان سه زمان سه دقیقه‌ا‌ی است و قوانینی مثل هل دادن باید از کشتی حذف و یا شیوه امتیاز دهی از طریق کلینج برداشته شود تا کشتی‌گیر فن اجرا کند، نه اینکه متکی به قرعه کلینج باشد.

قهرمان بزرگ ایران و جهان ادامه داد: هنگامی که ما کشتی می‌گرفتیم، اگر کشتی‌گیری را با هل دادن از تشک بیرون می‌کردیم، امتیاز منفی می‌دادند؛ اما اکنون نمره مثبت می‌دهند و این در حالی است که در یک زمان دو دقیقه‌ا‌ی کشتی‌گیر فرصت اجرای فن ندارد، چرا که تنها یک دقیقه طول می‌کشد تا دو کشتی‌گیر یکدیگر را محک بزنند و در یک دقیقه مانده نیز فرصتی برای اجرای فن نمی‌ماند؛ بنابراین، بهترین روش در گام نخست‌‌‌ همان برگزاری مسابقات در سه وقت سه دقیقه‌ای‌ است.

وی گفت: اگر کشتی‌گیر نتواند ۹ دقیقه مبارزه کند نمی‌تواند قهرمان بزرگی هم باشد که خوشبختانه کشتی گیران ایرانی هم فنون بالایی دارند و هم توان مبارزاتی ۹ دقیقه‌ای‌ در وجود آن‌ها نهفته است.

وی در پایان با قدردانی از تلاش‌های فدراسیون برای موفقیت‌های اخیر به ویژه موفقیت بزرگ در المپیک گفت: کشتی برای قهرمانی نیاز به بودجه‌های خوبی دارد، ولی متأسفانه از‌‌‌ همان آغاز به این امر توجه خاصی نمی‌شد و امیدوارم قهرمانان و کشتی‌گیران ما بیش از این مورد توجه واقع شوند.

گفتنی است، عبدالله موحد، ورزش را در بابلسر در رشته‌های شنا، قایقرانی و والیبال آغاز کرد و سپس به کشتی روی آورد. در جوانی به تهران آمد و در باشگاه تهران‌جوان و سپس باشگاه دارایی کشتی را پی‌ گرفت.

 نخستین حضور موحد در مسابقات جهانی ۱۹۶۳ صوفیه بود که پس از یک شکست از محمود آتالای از ترکیه و یک مساوی با اینوولچف بلغار ششم شد. او در المپیک ۱۹۶۴ توکیو، بدون باخت در وزن پنجم شد و نیز کشتی‌گیران انگلیسی، استرالیایی و کره‌ای را مغلوب و با ایوائو هوریوچی ژاپنی و اینوولچف مساوی کرد.

 درخشش موحد از سال ۱۹۶۵ در مسابقات جهانی منچس‌تر آغاز شد که در این رقابت‌ها بالا‌تر از محمود آتالای (ترکیه) و زاربگ بریاشویلی از شوروی به مدال طلای وزن هفتاد کیلوگرم دست یافت. موحد پس از آن تا سال ۱۹۷۰ در تمام مسابقات رسمی قهرمان شد و پنج مدال طلای جهانی، یک مدال طلای المپیک و دو مدال طلای بازی‌های آسیایی را به دست‌ آورد. در المپیک ۱۹۶۸ او چهار کشتی را با ضربه فنی و سه کشتی را با امتیاز برد..

وی همچنین در سال ۱۹۷۱ در رقابت‌های جهانی صوفیه چهارم شد و در بازی‌های المپیک ۱۹۷۲ مونیخ هم که آخرین حضور او بود، به علت آسیب دیدگی رقابت‌ها را ترک گفت.

پس از این بازی‌ها، موحد از شرکت در کلیه رشته‌های ورزش محروم شد. در سال ۱۳۵۷ مشکل ممنوع‌الخروج بودن او حل شد و توانست به ایالات متحدهٔ آمریکا برود. در آنجا تحصیلات خود را ادامه داد و مدرک دکترای تربیت معلم را گرفت. موحد پس از محرومیتش برای همیشه با کشتی خداحافظی کرد و حتی پیشنهاد مربی‌گری تیم ملی کشتی آمریکا را هم نپذیرفت.