قدردانی با استقبال پرشوردرفرودگاه مهرآباد

حتی بارندگی هوا و دیروقت بودن زمان ورود ملی پوشان ، مانع حضور حامیان همیشگی ورزش نشد تا به فرودگاه نیایند

کد خبر: ۲۰۷۶

باوجود باخت 2 بر صفر تیم ملی کشورمان در برابر ایرلند، مردم مشتاق از ساعتها در زیر باران صف کشیده بودند تا استقبال شایسته ای از شیربچگان این مرز و بوم کرده باشند.در واقع فرودگاه مهرآباد شلوغ ترین شب چند وقت اخیر خود را تجربه می کرد؛ چراکه جمعیت زیاد مردم هیجان زده تر از پیش و حتی خیلی قبل از ورود هواپیماهای حامل ملی پوشان با تشویق گرم خود مهرآباد را آماده ورود آنها کرده بود تا سرانجام ساعت 25 دقیقه بامداد دوشنبه پرواز شماره 6713 بدون توقف در باند فرودگاه مهرآباد، به زمین نشست.در مراسم استقبال از ملی پوشان همه بودند، اما جالبتر از همه حضور سیدمصطفی هاشمی طبا رئیس سابق سازمان تربیت بدنی و معاونت فنی ورزش کشور سعید فائقی بود.به محض اعلام ورود ملی پوشان ، حاضران در سالن جان تازه ای گرفتند و گرمتر از سابق ، ایران ایران را سر دادند، در این میان "مهدی مهدوی کیا" موشک ایرانی تیم هامبورگ بیشتر از همه مورد استقبال حاضران قرار گرفت و پس از او چیرو مرد پیر فوتبال کرواسی بود که فریاد شوق مردم را درآورد.کاروان ایران که وارد شد، برخلاف بازگشت از بازی فراموش نشدنی بحرین ، صورتها همه گل انداخته بود؛ اما می توانستی به راحتی حسرت آشکاری که در عمق نگاه تک تک بازیکنان بود، بخوانی . حسرت از فرصت از دست رفته . حسرت از ترس بیهوده ای که از ایرلند، در دلشان کاشته بودند، حسرت از گلهایی که به راحتی آب خوردن از دست دادند و حسرت از خلق حادثه ملبورنی دیگر...# # # در روزی که همه چشم امیدشان به "علی کریمی " بود، او با بدشانسی نتوانست گل بزند. مرد برتر فوتبال آسیا که دو روز پیش از بازی با ایرلند23 سالگی اش را جشن گرفته بود، مثل همیشه بود؛ اما یک کمی تنهاتر.خوب دوید، خوب توپ برد، مثل همیشه خط دفاع حریف را بارها و بارها آزار داد؛ اما هیچ کسی دم دستش نبود که حرکات جادویی اش را کامل کند.کریمی با حسرت از این بازی یاد می کرد و می گفت : ما زحمتمان را کشیدیم ، دفاعشان آنقدرها هم که فکر می کردیم مشکل نبود؛ اما حیف که شانس نداشتیم و انگار که یاد آن دو موقعیت صد در صد گل از دست رفته می افتد: "می دانید زمین خیس بود و توپ از زیر پایم در رفت ، چه کنم بد شانسم دیگه ."اما مهدی مهدوی کیا که روز سختی را در مقابل ایرلند تجربه کرده بود، عقیده دارد که آن روز، فشار زیادی در برابر حرفه ای های ایرلند تحمل کرده اند.خودش می گفت که وظیفه اش در این بازی فقط دفاع کردن بود: "به من گفته بودند گاهی در ضد حمله شرکت کنم ، اما وظیفه اولم کمک به خط دفاعی بود، ما موقعیت گل داشتیم ؛ اما اعتماد به نفس نداشتیم . ضمن این که یک جایی باید تفاوت های فوتبال حرفه ای با آماتور معلوم بشود. آنها رو یموقعیت گل زدند نه با تاکتیک."بعضی ها می گفتند که "حامد"، حامد همیشگی نبود، اما کاویانپور عکس این نظر را دارد. او با اعتماد به نفس بازی کرد و هرچه را که "چیرو" از او خواسته بود، اجرا کرد: "به من گفته بودند که جایم را مدام با کریم باقری عوض کنم تا فاصله هافبک و دفاع خالی نماند."در واقع حامد کاویانپور در فرودگاه نشاط همیشگی را نداشت شاید چون نتوانسته بودند نتیجه بگیرند، یک کمی دلخور بود: "با این فوتبالی که ما بازی کردیم ، نشان دادیم که فوتبال آسیا با اروپا خیلی هم فاصله ندارد."و آخرش هم گفت : "کاش آن توپها را گل کرده بودیم . اشتباه کردیم."رحمان رضایی پیش از رفتن گفته بود اگر لازم بشود،500 " تا سر هم می زنم " و روز بازی نشان داد که ادعا نکرده است.بغیر از بی تجربگی در دادن پنالتی به حرفه ای های ایرلند، او یکی از بهترین های زمین بود."شرمنده ام . من زحمتم را کشیدم و فکر نمی کردم که پنالتی بدهم . همین."اما مهرداد میناوند چپ پای باغیرت تیم ملی هم خوب بود و هم مثل همیشه آماده درگیری!"کاش ایرلند را اینقدر بزرگ نکرده بودند. به خدا آنها از ما دستپاچه تر بودند، ما بد موقعی گل خوردیم . نمی گویم که باید10 تا گل می زدیم ، اما یک گل حق مسلممان بود."جالبترین بخش حرفهای میناوند این جمله است : "آنجا به همه شان گفتیم فقط بیایید تهران قول می دهیم که با تماشاچی مان ببریمتان . ترا خدا بنویسید که مردم آن روز سنگ تمام بگذارند که ما خالیبند درنیاییم!"همه اش همین نبود، اما تقریبا همه حرفها شبیه هم بود. کاش بودید و می دیدید که چه ذوقی در کلام آنها موج می زد. همه امیدوارند مثل همیشه در تهران نتیجه بگیرند.یعنی می شود24 آبان امسال بشود هشتم آذر سال 76 ؛!