چقدر اهل استفاده از شبکههای اجتماعی یا نرمافزارهای پیامرسان هستید؟ در طول روز آیا از این شبکهها استفاده میکنید؟
به عنوان یک بازیگر و برای ارتباط با مردم و مخاطبانم من فقط صفحه اینستاگرام دارم که از این طریق نظرات را دنبال میکنم، اما به طور کلی و در خصوص استفاده از اینترنت بخواهم بگویم، بله. من هم مثل هر فرد دیگری در طول روز از اینترنت برای استفادههای شخصی و آموزشی استفاده میکنم. همچنین در چند برنامه پیامرسان هم روی گوشی تلفن همراهم عضو هستم.
دلیل استفاده شما از این شبکهها چیست؟ چه چیزی شما را به سمتشان جذب کرده است؟
استفاده من در حد نیازم است و سعی میکنم خیلی خودم و وقتم را درگیر استفاده بیش از حد نکنم. من به این فضاها به چشم تکنولوژی پیشرفتهای نگاه میکنم که از طریق آن میتوانم با عزیزانم حتی در فاصلههای دور ارتباط برقرار کنم و برایشان عکس بفرستم. حتی در ارتباط با دوستان نزدیکم هم فکر میکنم این شبکهها صمیمیت بیشتر و حالت دوستانهتری نسبت به پیامکها دارد.
خود شما به عنوان یک هنرمند لزوم استفاده از این شبکهها را در چه میدانید؟ آیا حضور بیواسطه هنرمندان در فضاهای مجازی امکان مثبتی محسوب میشود؟
من متخصص این حوزه نیستم، اما فکر میکنم بخش اعظم قضیه به خود هنرمندان و نوع استفاده آنها بستگی دارد. الان بیشتر مردم به این شبکهها دسترسی دارند، بنابراین دیگر فضا فقط برای ما به صورت شخصی نیست و نمیتوانیم هر عکس یا متن و محتوایی را که دلمان میخواهد با عموم مردم به اشتراک بگذاریم. باید حریمها رعایت بشود. با این حال فکر میکنم شبکههای این چنینی برای تبلیغ و معرفی کارهایمان یا اطلاعرسانی در مورد پخش آنها و همچنین به اشتراک گذاشتن محتواهای عمومی مناسبتر باشد.
چقدر اهل خواندن نظرات مردم و واکنشهایشان نسبت به مطالبی که میگذارید هستید؟ آیا اصلا نظرات را دنبال میکنید؟
من همه نظرات را میخوانم. خدا را شکر هنوز صفحهام آنقدر شلوغ نشده و تعداد دنبالکنندههایم از دستم خارج نشده است ، بنابراین سعی میکنم همه نظرات و حرفها و واکنشهایشان را بخوانم و دنبال کنم.
بیشتر این نظرات در مورد چیست؟ لحن و محتوای صحبتهایشان بیشتر حول چه موضوعاتی میچرخد؟
نظرات مردم خیلی کلی نیست و با توجه به پست یا عکسی که میگذارم فرق میکند. عده زیادی میآیند و نظرشان را در مورد همان عکس میگویند یا لطف دارند و تعریف میکنند، اما متاسفانه افرادی هم هستند که انگار فقط عضو این شبکهها شدهاند که با دیگران مخالفت کنند یا نظرات شخصی توهینآمیز بگذارند. من خیلی وقتها به صفحه خود این افراد سر میزنم و میبینم عده زیادیشان بیهویتاند، حتی عکس یا نشانهای هم از خودشان ندارند و حتی معلوم نیست زن هستند یا مرد. این افراد فقط انگار صفحهای باز کردهاند که به کنجکاوی کردن در زندگی دیگران بپردازند و با بیان نظراتشان انرژی منفی برای دیگران بفرستند.
آیا وجود و حضور دولت یا نهادهای نظارتی دیگر را هم در این شبکهها لازم میدانید؟ به هر حال همیشه بحث بودن یا نبودن و حتی مسدود کردن این شبکهها در میان است و عدهای در عوض آن نظارت جدی دولت را در شبکههای اجتماعی لازم میدانند. نظر شما چیست؟
به نظر من افراد صاحبنظرتری در این زمینه وجود دارند که قطعا خیلی وقت پیش وجود این شبکهها را بررسی کرده و اگر مشکلی در میان بود زودتر از اینها اقدام میکردند. مردم هم به مرور استفاده از این شبکهها را یاد خواهند گرفت. الان متاسفانه اگر مشکلی هم در میان باشد به خاطر این است که استفاده درستش را بلد نیستند. باید بدانند در حیطههای شخصی و حتی جمعی و شغلی در این شبکهها چگونه رفتار کرده و چطور نظرشان را به طور صحیح ابراز و حتی ادب را رعایت کنند. هر چقدر این شبکهها جلوتر بروند و میزان نفوذ و استفاده مردم در اجتماع از این شبکهها بیشتر شود، قطعا به شکل صحیحتری در جامعه جا خواهند افتاد. حتی هنوز هم وجود این شبکهها برای مردم جدید و جذاب است. یک وقتی حتی امکان از نزدیک دیدن بسیاری بازیگران برای مردم عادی در دسترس نبود و هنرپیشهها افراد بسیار دور از دسترسی محسوب میشدند، اما الان اینطور نیست و با فضایی که ایجاد شده، مردم خیلی بیواسطهتر با هنرمندان ارتباط برقرار میکنند و کامنت میگذارند و نظراتشان را میگویند. هرچند عدهای هم همچنان کملطفاند و بدرفتاری میکنند. من با انتقاد کردن مخالف نیستم، اما انتقاد با گستاخی کردن فرق میکند و وجود این نوع افراد آزاردهنده است. به نظرم مهمترین چیز این است که رفتار صحیح در شبکههای اجتماعی را به مردم یاد بدهیم و از این طریق نوعی فرهنگسازی انجام بدهیم.
زهرا غفاری
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
بهتاش فریبا در گفتوگو با جامجم:
رضا کوچک زاده تهمتن، مدیر رادیو مقاومت در گفت گو با "جام جم"
اسماعیل حلالی در گفتوگو با جامجم: